Φιλομασονικές τάσεις από τη Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας;
Εντύπωση μας έκανε μια είδηση που πέρασε στα ψιλά αλλά έχει μεγάλη συμβολική και πνευματική αξία, ή καλύτερα απαξία. Συγκεκριμένα στις 23 Ιουνίου 2023 τελέσθηκε από τον Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλο η ακολουθία του Αγιασμού και στη συνέχεια τέθηκε ο θεμέλιος λίθος για την έναρξη των εργασιών ανοικοδόμησης νέου κτιρίου στη θέση της ερειπωμένης οικίας του Οικουμενικού Πατριάρχη και γνωστού οικουμενιστή και μασόνου Μελετίου Μεταξάκη, στη γενέτειρά του το Μεταξοχώρι (πρώην Παρσάς) της δυτικής Ιεράπετρας.
Σκοπός μεταξύ άλλων του έργου είναι η στέγαση και διαφύλαξη προσωπικών του αντικειμένων και ενθυμημάτων εκείνης της περιόδου καθώς και αντικειμένων της λαογραφίας της περιοχής [1].
Ο Μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλος μιλώντας μετά τον Αγιασμό εξήρε την προσωπικότητα του Μελετίου Μεταξάκη τον οποίο χαρακτήρισε «….μεγάλο εκκλησιαστικό άνδρα [που] υπήρξε μία σπουδαία εκκλησιαστική προσωπικότητα παγκοσμίου βεληνεκούς και με την οξυδέρκεια και τα πλούσια χαρίσματά του καθόρισε τα εκκλησιαστικά δρώμενα της εποχής του».
Για το ποιος είναι ο Μελέτιος Μεταξάκης και τι “πρόσφερε” στην Ορθοδοξία και ποια η σχέση του με την μασονία, μια αναζήτηση στην Κατάνυξη αρκεί για την ενημέρωση κάθε καλοπροαίρετου αναγνώστη.
Η μασονική ιδιότητα του Μεταξάκη είναι αποδεδειγμένη. Υπάρχουν μαρτυρίες που στηρίζουν τη θέση αυτή, οι οποίες παρουσιάζονται ενδελεχώς στην ομιλία του οσιολογιώτατου μοναχού Σεραφείμ Ζήση με τίτλο «Οι Μασόνοι Πατριάρχες Ιωακείμ Γ΄ και Μελέτιος Μεταξάκης». Είναι δε γνωστό ότι η Μασονία είναι αποκρυφιστική θρησκεία που μετέρχεται τη μαγεία ενώ στους ανώτερους μασονικούς βαθμούς είναι καθαρός εωσφορισμός. Ο διαθρησκειακός συγκρητισμός της μασονίας αποτελεί τη μήτρα του χριστιανικού οικουμενισμού της.
Πιο συγκεκριμένα σε λεξικό Αυστριακών Μασόνων, στο λήμμα κληρικοί αναφέρεται ο Μεταξάκης ως παράδειγμα των Ορθοδόξων κληρικών της Μασονίας.
Στο περιοδικό «Τεκτονική Ηχώ» γράφονται τα εξής: «Εκ του κλήρου άπαντες σχεδόν οι προτεστάνται είναι τέκτονες, εκ δε των ελλήνων ορθοδόξων κληρικών ο τέως Οικουμενικός Πατριάρχης Βασίλειος, ο νυν Πατριάρχης Αλεξανδρείας Μελέτιος και πλείστοι εκ των σημερικών ιεραρχών και κληρικών της ελευθέρας Ελλάδος».
Η ιδιαίτερη σημασία όλων των παραπάνω είναι ότι γράφονται όσο ο Μεταξάκης βρίσκεται εν ζωή.
Επίσης υπήρξε αφιέρωμα από το περιοδικό τεκτονικό δελτίο το 1967 με νεκρολογία του Μεταξάκη της τάξης των 25 σελίδων. «Ζήτησαν οι Μασόνοι της Κωνσταντινουπόλεως από την τότε μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος την άδεια να τον μυήσουν και όταν την έλαβαν, ο Μελέτιος δέχθηκε και το τεκτονικό φως κατα τις αρχές του 1909. Παραμένει στην πόλη έναν χρόνο ακόμη και μελετά με πάθος την τεκτονική διδασκαλία που του επέτρεψε να χαράξει με πραγματικά τεκτονικό τρόπο όλες του τις πράξεις και τα λόγια, όπως είδαμε κατα τη σύντομη εξιστόρηση της δράσης του. Σε κάθε περίπτωση, η δικαιοσύνη και οι πραγματικές τεκτονικές αρετές, φυσικά και αυθόρμητα τον οδηγούσαν τι να πει και πώς να ενεργήσει. Τρανό παράδειγμα της επίδρασης που έχει το τεκτονισμός στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του ανθρώπου όταν αυτός είναι ψυχικά προετοιμασμένος να δεχθεί τα διδάγματά του, όταν δηλαδή είναι γεννημένος τέκτων, όπως ήταν ο Μελέτιος.
Ο αδελφός Μελέτιος μετά τη μύησή του παρακολούθησε τις εργασίες και τη δράση του τεκτονισμού παντού όπου βρέθηκε στην πολυτάραχη ζωή του και οι περιστάσεις και το περιβάλλον του το επέτρεπαν».
Επίσης υπάρχει ειδικό αφιέρωμα με φωτογραφίες τεσσάρων Πατριαρχών Μασόνων στο περιοδικό «Πυθαγόρας» το 1979, ο Φώτιος Αλεξανδρείας Πέρογλου, Μελέτιος Μεταξάκης, Βασίλειος Γ’ Κωνσταντινουπόλεως, Αθηναγόρας. Και λέει αυτό το δημοσίευμα «Εικόνες τεκτόνων Πατριαρχών στους τεκτονικούς ναούς της Ελλάδος. Η μεγάλη στοά ετίμησε τον πρώτον μέγαν διδάσκαλον της Ελλάδος και τους τέσσαρας Πατριάρχας, μέλη του τεκτονικού τάγματος δια της αναρτήσεως φωτογραφιών των εις όλας τας στοάς Ελλάδος και Κύπρου. Η αποστολή των φωτογραφιών, δώρον της στοάς της Ελλάδος ήρχισεν από τα τέλη του 1976 και εντός των ημερών ολοκληρούται».
Εκτός των άλλων, ο Μεταξάκης με τη σύγκληση του διορθόδοξου συνεδρίου του 1923, με το οποίο αποφάσισε την ημερολογιακή μεταρρύθμιση, κυρίως για λόγους προσέγγισης προς του ετεροδόξους και για πολλούς άλλους νεωτερισμούς. Υπήρξε με λίγα λόγια πρόξενος σχίσματος, όπως διευκρινίζει ο π.Σεραφείμ: «Όταν λέω πρόξενος σχίσματος, παρακαλώ, να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ ότι το νέο Ημερολόγιο που μας έφερε ο Μεταξάκης είναι σχισματικό ή αιρετικό, το ημερολόγιο είναι παράδοση της Εκκλησίας. Δεν έπρεπε να τα καταλυθεί, ιδιαίτερα με τον τρόπο που καταλύθηκε, αλλά ο Μεταξάκης ήξερε ότι θα φέρει τα αποτελέσματα που έφερε και παρά ταύτα με τη βοήθεια των Μασόνων και των Εγγλέζων το προήγαγε, επί τω σκοπώ να ενωθούν σιγά σιγά όλες οι χριστιανικές ομολογίες κατά το θέλημα της Μασονίας».
Επί τω θανάτω του Μεταξάξη οι Church Times της Αγγλίας έγραψαν: «Αν του είχαν ικανοποιήσει τη φιλοδοξία του να γίνει Πατριάρχης Ιεροσολύμων, θα είχε συγκεντρώσει στο ίδιο το πρόσωπό του σχεδόν κάθε σπουδαίο θρόνο στην αρχαία Ορθόδοξη Εκκλησία (Κωνσταντινούπολη, Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια που δεν μπόρεσε και Ιεροσόλυμα). Σε κάθε πόστο δεν έκρυψε τις αρχές του ως συντηρητικού μεταρρυθμιστή αφήνοντας να γίνει γνωστό στην Αμερική ότι θα καλωσόριζε τον γάμο των Επισκόπων, οι οποίοι δεν θα έπρεπε να λαμβάνονται μόνο από την ελλιπή δεξαμενή των μοναστηριών, και ότι θα μπορούσε να φανταστεί κοντά μαλλιά και κληρική ενδυμασία, όχι ράσο, ως υποκατάστατο για το όχι τόσο αρχαίο μοναστικό ζωστικό με το οποίο ενδύονται οι σύγχρονοι Ορθόδοξοι ιερείς.
Μπόρεσε να κάνει την πρώτη μεγάλη υπέρβαση προς την αγγλοορθόδοξη κοινωνία μέσω της επισήμου αναγνωρίσεως των αγγλικανικών χειροτονιών εκ μέρους του ως εξίσου καλών με εκείνα της Ρώμης. Αν επεθύμησε τον θρόνο των Ιεροσολύμων ήταν επειδή ένιωσε ότι μπορούσε να ξοδεύσει τα τελευταία έτη της ζωής του φέροντας τις απαραίτητες και ανεπιθύμητες μεταρρυθμίσεις».
Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ο οποίος διατύπωσε τη θέση ότι «Ἡ Μασονία εἶναι ὁ μέγιστος ἐχθρός τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐσωτερικός καί ἐξωτερικός», έγραψε σε σχετική επιστολή του: «Διαβάσατε τήν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννη καί σᾶς κυρίευσε φόβος. Σᾶς φαίνεται ὅτι ἐκεῖνες οἱ φοβερές περιγραφές ἀναφέρονται ἀκριβῶς στήν ἐποχή μας. Κάποιος σᾶς ἑρμήνευσε ὅτι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ φοβεροί δράκοι καί τά θηρία ἤδη ἦρθαν στόν κόσμο: Καί ὁ κόκκινος δράκος (Ἀπ. 12, 3) ὡς «σοσιαλισμός», καί τό μαῦρο δεκατοκέρατο θηρίο (Ἀπ. 13, 1) ὡς «μασονισμός» καί τό δικέρατο θηρίο (Ἀπ. 13, 11) ὡς «αἵρεση». Καί ὅλα αὐτά τά τέρατα στόν πόλεμο ἐναντίον τοῦ χριστιανισμοῦ!»
Φρονούμε λοιπόν ότι ένας ανάλογος φόβος, φόβος καθαρτικός, φόβος Θεού, χρειάζεται να κυριεύσει και τη Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας, πριν πορευτεί εν μέσω και σκιάς θανάτου, διότι διαπιστώνουμε ότι παίζει με τη φωτιά, ή είναι αμαθής ή πραγματικά γνωρίζει πολύ καλά το ποιόν του Μεταξάκη και απλώς συνηγορεί.
[1] Αγιασμός και κατάθεση θεμέλιου λίθου για την ανέγερση κτιρίου οικίας Πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη στο Μεταξοχώρι Ιεράπετρας
