Βεροίας Παντελεήμων: «Ἡ ζωή πού χαρί­ζει ἡ Ζωοδόχος Πηγή δέν εἶναι ζωή φυσική, ἀλλά μυστική, ἐσώτερη, πνευματική»

 

Την Παρασκευή της Διακαινησίμου πανηγύρισε η Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, με την ευκαιρία της εορτής της Ζωοδόχου Πηγής, που αποτελεί την κύρια πανήγυρη της Μονής.

Το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε αρχιερατική θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Μονής και κήρυξε το θείο Λόγο.

Ακολούθως μετέβη λιτανευτικώς στη φιάλη της Ιεράς Μονής στο προαύλιο και τέλεσε τον καθιερωμένο Αγιασμό. Τέλος, μοιράστηκε στους παρισταμένους το πασχαλινό αυγό ως ευλογία.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του τόνισε:

«Προσιόντες ἐν πόθῳ, πιστῶς ἀρυ­σώμεθα, ἐκ Πηγῆς ἀνεξά­ν­τλη­τον ῥῶσιν ὄντως ἀθάνατον».

Μία πρόσκληση μᾶς ἀπηύθυνε σή­μερα ὁ ἱερός ὑμνογράφος, μία πρόσκληση πού ἀφορᾶ τόν καθένα μας καί ἀνταποκρίνεται στίς ἀνά­γκες καί τίς προσδοκίες τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Μᾶς κάλεσε νά προσέλ­θουμε μέ λαχτάρα στήν ἀνεξά­ντλη­το Πηγή τῆς Ὑπεραγίας Θεο­τό­κου καί νά ἀντλήσουμε δύναμη ἀπό αὐτήν, καί μάλιστα μία δύνα­μη πού δέν εἶναι σάν τήν ἀνθρώπι­νη, ἡ ὁποία εἶναι πεπερασμένη καί προσωρινή, ἀλλά δύναμη ἀθάνα­τη, ὅπως εἶναι ἡ δύναμη τῆς Πα­να­γίας Παρθένου, τῆς Ζωοδόχου Πη­γῆς, τά ἀναρίθμητα καί ὑπερφυῆ θαύματα τῆς ὁποίας, ὅπως σημει­ώ­νει ὁ ἱερός Συναξαριστής, τιμοῦμε καί ἑορτάζουμε σήμερα, Παρα­σκευή τῆς Διακαινησίμου.

Σέ αὐτή τήν πρόσκληση ἀνταπο­κρι­θήκαμε καί ὅλοι ἐμεῖς, πού ἤρ­θαμε σήμερα ἐδῶ στήν Ἱερά της Μο­νή, ὅπου ἡ παρουσία τῆς Πανα­γίας ὡς Ζωοδόχου Πηγῆς, εἶναι αἰσθητή, ὅπως ἦταν ἄλλοτε καί στόν ναό της, στή βασιλίδα τῶν πόλεων, στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου χιλιάδες ἀνθρώπων προσέ­τρε­χαν καθημερινά, γιά νά ἀντλή­σουν ἀπό τό ὕδωρ τῆς Πηγῆς της καί νά λάβουν τήν ἴαση τήν ὁποία ἐπιθυμοῦσαν.

Ὅμως ἡ χάρη τῆς Παναγίας, ἡ χάρη τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, δέν ἐμποδίζεται ἀπό ἐξωτερικές συν­θῆ­κες καί καταστάσεις. Μπορεῖ νά μεταδίδεται μέ ὑλικά μέσα, ὅπως εἶναι τό νερό τῆς Πηγῆς καί τοῦ Ἁγιάσματός της, ἀλλά αὐτό γίνεται ἀπό συγκατάβαση στή δική μας ἀν­θρώπινη ἀδυναμία, γίνεται γιά νά κατανοήσουμε μέ τίς σωματικές αἰσθήσεις μας τή χάρη τῆς Ὑπερα­γίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία δέν εἶναι ὑλική, ἀλλά εἶναι ἄυλη, εἶναι μυ­στική, εἶναι πνευματική, εἶναι θεία καί διαχέεται στούς ἀνθρώπους πού τήν ζητοῦν καί εἶναι ἕτοιμοι νά τήν δεχθοῦν. Διότι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ χάρη τῆς Ὑπεραγίας Θεο­τόκου, δέν μπορεῖ νά μᾶς βοηθήσει, ἐάν ἐμεῖς δέν εἴμαστε ἕτοιμοι νά τήν δεχθοῦμε, ἐάν δέν εἴμαστε προ­ετοιμασμένοι κατάλληλα γι᾽ αὐ­τήν, ὅπως μᾶς προειδοποιεῖ ὁ πρω­τοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦ­λος λέγοντας: «μή εἰς κενόν τήν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθε».

Πῶς ὅμως μποροῦμε νά γίνουμε ἀποδέκτες τῆς χάριτος πού προσ­φέ­ρει ἡ Ζωοδόχος Πηγή; Πῶς μπο­ροῦμε νά γίνουμε μέτοχοι τῆς ζωῆς πού μᾶς προσφέρει ἡ Ὑπεραγία Θεο­τόκος;

Δύο εἶναι οἱ προϋποθέσεις γιά νά ἐπιδράσει καί σέ μᾶς θεραπευτικά καί σωτήρια ἡ χάρη τῆς Παναγίας μας.

Ἡ πρώτη προϋπόθεση εἶναι β­ε­βαί­ως ἡ ἀκράδαντη πίστη μας στή δύναμη καί τή χάρη της. Αὐτή ζη­τοῦσε καί ὁ Κύριός μας πρίν ἀπό κάθε θαῦμα πού ἔκανε κατά τήν ἐπίγειο ζωή του. Αὐτή ζητᾶ καί ἡ Παναγία Μητέρα του, τήν πίστη μας στή δύναμή της νά μᾶς βοη­θή­σει καί νά μᾶς σώσει καί ἀπό τούς ὁρατούς καί ἀπό τούς ἀοράτους ἐχθρούς, καί ἀπό τίς ψυχικές καί ἀπό τίς σωματικές μας ἀσθένειες καί ἀδυναμίες. Γιατί, ἐάν δέν ἔχου­με πίστη, ἐάν δέν πιστεύουμε στό θαῦμα, τότε δέν ἔχει νόημα νά τό ζητοῦμε καί νά τό ἐπιδιώκουμε. Εἶναι σάν νά ἐμπαίζουμε τόν Θεό, σάν νά ἐμπαίζουμε τήν Παναγία μας, σάν νά θέλουμε νά διαπι­στώ­σουμε ἐάν ἔχουν τή δύναμη νά τό κάνουν. Ἔτσι ὅμως δέν μποροῦμε οὔτε νά δοῦμε τό θαῦμα οὔτε νά ὠφεληθοῦμε ἀπό αὐτό.

Ἡ δεύτερη προϋπόθεση εἶναι νά ἀγωνιζόμαστε γιά νά ζοῦμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή, γιατί ἡ ζωή πού χαρί­ζει ἡ Ζωοδόχος Πηγή δέν εἶναι ζωή φυσική, ἀλλά μυστική, ἐσώτερη, πνευματική, καί ὅποιος δέν ἀγω­νίζεται νά τήν ζεῖ, δέν μπορεῖ νά κατανοήσει τή δωρεά τῆς Ὑπερα­γίας Θεοτόκου ἀλλά οὔτε καί νά τήν ἀξιοποιήσει.

Ἄν ὅμως προσπαθοῦμε νά τήν ζοῦμε καθημερινά, παρά τίς δυ­σκο­λίες καί τίς πτώσεις μας, τότε θά προσθέσει καί Ἐκείνη τή χάρη της, ὥστε ἡ προσπάθειά μας καί ὁ ἀγώ­νας μας νά καρποφορήσει καί νά ἐπιτύχει γιά τή σωτηρία μας.

Ἄς προστρέχουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς στή χάρη τῆς Ὑπεραγίας Θεο­τό­κου, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, προσπα­θώντας νά ἐκπληροῦμε αὐ­τές τίς δύο προϋποθέσεις, γιά νά ἀντλοῦμε πάντοτε «τήν ἀνεξά­ντλη­­τον ρῶ­σιν» τῆς χάριτος τῆς Παναγίας μας πρός σωτηρία μας.