Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Τα τελευταία χρόνια είχαμε στερηθεί την εμπειρία της ενότητας του Σώματος του Χριστού»!
Με κάθε λαμπρότητα η Τοπική μας Εκκλησία τίμησε και φέτος την Αναστάσιμη εορτή της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής.
Επίκεντρο του εορτασμού ήταν ο φερώνυμος προσκυνηματικός Ιερός Ναός στον Λόφο της Γορίτσας, όπου την παραμονή της εορτής τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, τον οποίο πλαισίωσαν πολλοί κληρικοί μας καί πλήθος προσκυνητών.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο ιστορικό της εορτής, στο θαύμα της ανευρέσεως της πηγής του Αγιάσματος, τη υποδείξει της Παναγίας, στον μετέπειτα Αυτοκράτορα Λέοντα τον Α΄, ο οποίος στον τόπο του θαύματος ανήγειρε Ναό μεγαλοπρεπή προς τιμήν της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής, το γνωστό σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο Ναό στο Μπαλουκλί της Κωνσταντινουπόλεως, τα εγκαίνια του οποίου έγιναν Παρασκευή της Διακαινησίμου Εβδομάδος.
«Με την εορτή αυτή», παρατήρησε ο Σεβασμιώτατος, συνεχίζουμε την χαρά της Αναστάσεως, κοινωνώντας με την χαρά της Παναγιάς μας, από την οποία πήγασε η όντως Ζωή, ο Αναστημένος Κύριός μας. Είναι, αλήθεια, επώδυνη η εμπειρία της δίψας, η οποία μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο. Έχουμε νιώσει, όμως, ποτέ, τη δίψα της ψυχής μας για αλήθεια, ελευθερία, ζωή. Πόσες φορές δεν νιώσαμε μέσα μας νεκροί από τις περιστάσεις της ζωής και αναζητήσαμε κάποιον να μας ξεδιψάσει, να μας πει έναν λόγο παρηγοριάς, να μας δείξει αγάπη και στοργή. Αυτή η δίψα σβήνει όταν ο άνθρωπος ανακαλύψει την όντως Ζωή, που είναι ο Χριστός. Η πληθωρική παρουσία όλων στους Ναούς μας, κατά την Μεγάλη Εβδομάδα, ξεδίψασε την εσωτερική μας δίψα. Τα τελευταία χρόνια είχαμε στερηθεί την κοινωνία της αγάπης, την ελευθερία της συνύπαρξης, την εμπειρία της ενότητας του Σώματος του Χριστού».
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε και στην ψυχική τύφλωση, «που μας στερεί την δυνατότητα να δούμε, με ειλικρίνεια, τον εαυτό μας, δεν μας επιτρέπει να δούμε τον άλλον ως εικόνα Θεού, μας προκαλεί εγωιστική αυτάρκεια, ώστε να μην μπορούμε να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη, δεν μπορούμε να δούμε την αλήθεια και να κάνουμε κτήμα μας το φως της ζωής. Ο Χριστός μας αποκαλύπτει το φως της όντως Ζωής, μας καλεί να βιώσουμε την εμπειρία της Αναστάσεως, για να μπορούμε να δικαιώνουμε την ύπαρξη του ανθρώπου πάνω στη γη».
Ανήμερα της εορτής ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας λειτούργησε στον Πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Βυζίτσης, παρουσία πλήθους ευλαβών προσκυνητών.
Στο κήρυγμά του ο κ. Ιγνάτιος τόνισε ότι η μαζική συμμετοχή όλων μας στην εμπειρία των Παθών και της Αναστάσεως «είναι μια απόδειξη ότι θέλουμε να ζήσουμε την εμπειρία της Αναστάσεως. Άλλωστε, τί νόημα έχουν όλα όσα ζούμε, αν κάποτε δεν βρουν την ολοκλήρωσή τους στην εμπειρία της αιώνιας ζωής και της Αναστάσεως… Είμαστε πλασμένοι για την χαρά και από εμάς εξαρτάται να γίνει τρόπος της ζωής μας, γιατί, πολλές φορές, μας την στερεί ο εγωισμός, η απληστία μας, που προκαλούν πόνο, λύπη, αδιέξοδα, διχασμό. Είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να βλέπουμε τον άλλον σαν ζωντανή εικόνα του Θεού, να μοιραζόμαστε τον πόνο του και να πολλαπλασιάζουμε την χαρά του, να προσφέρουμε χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση… Ο μεγάλος μας πλούτος είναι αυτός της ψυχής μας, αυτός που, τελικά, θα πάρουμε μαζί μας. Γι’ αυτό, είναι πολύ σημαντικό να δώσουμε στην ζωή μας αληθινό νόημα και ουσία και αυτό επιτυγχάνεται όταν ταυτίζουμε το θέλημά μας με το θέλημα του Θεού».
Ο Σεβασμιώτατος μίλησε και για την ιστορία της σημερινής εορτής, «που στρέφει την σκέψη μας στο ιστορικό κέντρο της Ορθοδοξίας και της Ρωμηοσύνης, την Κωνσταντινούπολη. Μπορεί να χάθηκε η χιλιετής Βυζαντινή Αυτοκρατορία, όμως, παρέμειναν ζωντανά, το Μπαλουκλί, ο Πατριάρχης και το Πατριαρχείο και μας κρατούν ενωμένους με μια ιστορία που μας ανήκει, που πρέπει να γίνεται μάθημα για όλους μας και να μην ξεχνούμε ποτέ». Τέλος, αναφέρθηκε στην επικείμενη ευλογητή επίσκεψη του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου στον Βόλο, τον ερχόμενο Ιούνιο, «το πρόσωπο του οποίου μας συνδέει με την πηγή της ιστορίας μας, που παραμένει πάντοτε ζωντανή μέσα μας».
Επαίνεσε δε και τον προϊστάμενο του Ναού π. Γεώργιο Κορνούτο για την φροντίδα και την επιμέλεια που επιδεικνύει για την πρόοδο της ενορίας, καθώς και την προαγωγή του πνευματικού έργου, τον εξωραϊσμό και την συντήρηση του Ναού.
