O Μητροπολίτης Βεροίας στα Μονόσπιτα για την εορτή των Αγίων Τιμοθέου και Μαύρας

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Μονοσπίτων την Τρίτη της Διακαινησίμου 7 Μαΐου 2024  για την εορτή των Αγίων Μεγαλομαρτύρων Τιμοθέου και Μαύρας, η μνήμη των οποίων εορτάζεται ιδιαιτέρως στην ενορία.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «η αγιότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η φανέρωση του Χρι­στού μέσα μας, είναι η φανέρωση του Χριστού μέσα από τη ζωή μας στον κόσμο».

Αναλυτικά η ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος:

«Ἥπλωσε Χριστός χεῖ­ρας ἐν Σταυρῷ πά­λαι, ἥπλωσε καί νῦν Μαύρα σύν Τιμοθέῳ».

Πριν από λίγες ημέρες είδαμε τον Χριστό κρεμά­μενο επί του Σταυρού για τη σωτηρία μας και τον ακού­σαμε να λέγει στους μαθητές του ότι, όποιοι επιθυ­μούν να καθίσουν εκ δεξιών και εξ αρι­στε­ρών του θρό­νου της δό­ξης του, θα πρέπει να Τον ακολουθήσουν στον δρόμο του μαρ­τυ­ρίου και της θυσίας.

Kαι σήμερα η Εκκλη­σία μας τιμά τη μνήμη δύο αγίων συζύγων που ακολούθησαν την προ­τροπή του Χρι­στού και μιμήθηκαν το πάθος του, προκειμένου να μην αρνη­θούν την πίστη και την αγάπη τους στον σωτήρα και λυ­τρω­τή των ψυ­χών μας.

Τιμά τους αγίους Τιμόθεο και Μαύρα, οι οποίοι έζησαν στα χρόνια των διωγ­μών, αλλά γνώ­ρι­σαν το ευαγγέλιο και ελκύσθη­καν από τον Χριστό, τον πίστευσαν και τον αγάπησαν και αγωνίσθη­καν για να ανταποκριθούν στην προσ­κλη­ση της αγιότητος που απευθύ­νει ο Χριστός σε όλους τους ανθρώ­πους.

Και αυτή την αγιότητα έβαλαν ως στόχο και σκοπό της ζωής τους, έτσι ώστε τίποτε δεν στάθηκε ικα­νό να τους απομακρύνει από αυτήν: ούτε ο γάμος, ούτε η συζυγία, ούτε οι πειρασμοί του κόσμου, ούτε οι απειλές, ούτε οι εκφοβισμοί, ούτε ο θάνατος, γιατί συμμεριζόταν την πίστη του πρω­τοκορυ­φαίου αποστό­λου Παύλου, που δια­­­κήρυττε ότι τίποτε δεν μπορεί να τον χωρίσει από την αγάπη του Χρι­στού.

Έτσι έφθασαν μέχρι το μαρ­τύ­ριο και αξιώθηκαν να υποστούν τον διά σταυ­ρού θάνατο και να λάβουν από τα χέρια του αθλοθέτου και αγω­νο­θέτου Θεού τον στέφα­νο του μαρτυρίου.

Η εμμονή των δύο εορταζομένων αγίων στην πίστη του Χριστού μέχρις αίματος απαντά σε όλους εμάς που νομίζουμε ότι η α­γιότητα είναι ένας στόχος που δεν μπορούμε να επιτύχουμε εύκολα. Σε ό­λους εμάς που νομί­ζου­με ότι η αγιότητα είναι μόνο για εκείνους που αφιε­ρώνο­νται στον Θεό, που γίνονται κληρι­κοί και μοναχοί, και όχι για αυτούς που ζούν στον κόσμο, που έχουν οικογένεια και παι­διά, που έχουν επάγγελμα και ερ­γάζο­νται.

Όμως η αγιότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η φανέρωση του Χρι­στού μέσα μας, είναι η φανέρωση του Χριστού μέσα από τη ζωή μας στον κόσμο.

Αν, λοι­πόν, εμείς θέλουμε να ζού­με όπως ο Χρι­στός, αν θέλουμε να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές Του, αν θέλουμε να Τον έχουμε μέσα στην ψυχή μας και την καρ­διά μας, τότε τίποτε δεν μας ενο­χλεί και τίποτε δεν μας εμποδίζει να το επι­τύχουμε, όπου και όπως και αν ζούμε. Και αυτό ε­ξαρ­τάται αποκλειστικά από εμάς και από τη θέληση μας.

Αρκεί να μην ξε­χνού­με ότι η αγιό­τητα δεν είναι ένα ιδανικό, δεν είναι ένας κανόνας ή ένας νόμος, αλλά είναι μία πρόσκληση για όλους μας. Είναι μία πρόσκληση για να ζήσουμε την εν Χριστώ ζωή και να κοινωνή­σου­με με τους αγί­ους της Εκκλησίας μας, να κοι­νω­νήσουμε με αυτές τις ιερές μορφές που τιμούμε και εορτάζου­με, που ασπαζόμαστε την εικόνα τους και προσκυνούμε τα τίμια λείψανά τους, αυτούς που ανάβουμε κερί ενώ­πιόν τους και επι­καλούμεθα τη μεσιτεία τους.

Ο Θεός καλώντας όλους μας να μετά­σχου­με στην αγιότητα, μας έδω­σε τη δυνατό­τητα να γίνουμε και εμείς φι­λοι των αγίων και οικείοι του. Και αν μας τιμά και μας κολακεύει η φιλία και η οικειό­τη­τα με υψηλά ιστάμε­να πρόσωπα, πολύ περισσότερο μας τιμά η φιλία και η οικειότητά μας με τον Θεό και τους αγί­ους.

Και αν θελήσουμε να απο­δε­χθού­με αυτή την κλήση της αγιότητος που μας απευθύνει ο Θεός, αν θε­λήσουμε να αγωνι­σθούμε για να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημά του, τότε θα έχουμε βοηθούς και συμπαρα­στάτες τους αγίους μας, οι οποίοι έχουν ολο­κλη­ρώσει τη δική τους προσπάθεια και γνωρίζουν τον τρόπο και τις δυ­σκολίες τις οποίες αντιμετωπίζει ο χρι­στια­νός που αγωνί­ζεται μέσα στον κόσμο, μέσα στις δυσκολίες και τους πει­ρασμούς και της δίκης μας εποχής, που δεν είναι περισσότερες από τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν εκεί­­νοι, γιατί από εμάς δεν ζητά κανείς να αρνηθούμε την πίστη ή να μαρτυρήσουμε γι᾽αυτήν.

Θα πρέπει όμως να μην την αρ­νού­μεθα μόνοι μας, να μην την απε­μ­πολούμε από αμέλεια και ρα­θυμία, αλλά να μένουμε εδραίοι και αμε­τα­κίνητοι σ᾽ αυτήν, και ακο­λουθώντας το παράδειγμα των αγίων που έχει θέσει η Εκ­κλησία μας κάθε ημέρα ως οδοδείκτες στη ζωή μας, να βαδίζουμε τον δρόμο της αγιότητος που βάδισαν και οι άγιοι τους οποίους τιμούμε σήμε­ρα, ιδιαίτερα εδώ στον ναό σας, ο άγιος Τιμόθεος και η αγία Μαύρα, η χά­ρη των οποίων εύχομαι να μας σκέπει όλους πάντοτε και να μας καθοδηγεί στη ζωή μας.