Λιτάνευση της ιεράς Εικόνος και του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Αθανασίου στους δρόμους της Αμφιλοχίας
Πάνδημη λιτάνευση της ιεράς Εικόνας και του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Αθανασίου πραγματοποιήθηκε στους δρόμους της Αμφιλοχίας. “Αυτό που πρέπει να προστατεύσουμε δεν είναι τα ατομικά δικαιώματα, όπως θέλει η παγκοσμιοποίηση να επιβάλει και μάλιστα δια νόμου, αλλά η αξία του ανθρωπίνου προσώπου ως ζωντανής εικόνας του Θεού”, είπε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός στο κήρυγμά του την παραμονή της εορτής του Αγίου.
Η μνήμη του Αγίου Αθανασίου, Πατριάρχου Αλεξανδρείας τιμήθηκε στους ομώνυμους Ιερούς Ναούς της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας το διήμερο 17 και 18 Ιανουαρίου 2024.
Παραμονή της εορτής
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, το απόγευμα της παραμονής, χοροστάτησε στην ακολουθία του πανηγυρικού Εσπερινού στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου, στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, με τη συμμετοχή των Κληρικών της Ιεράς Πόλεως και πλήθους πιστών.
Το θείο λόγο κήρυξε ο Πρωτοπρ. Ανδρέας Καππές, Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Μεσολογγίου.
Ο Σεβασμιώτατος, κατά την Απόλυση του Εσπερινού, αναφέρθηκε στον κίνδυνο της παγκοσμιοποίησης και στις κοινωνικές ανατροπές που προκαλούνται, λέγοντας ότι η Εκκλησία στο διάβα της ιστορική της διαδρομής αντιμετώπισε απειλές και καταστάσεις εξαιρετικά δύσκολες, διωγμοί των ειδωλολατρών, αιρέσεις, ολοκληρωτικά καθεστώτα, αθεϊσμός.
«Στις μέρες μας ο κίνδυνος που αντιμετωπίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία και ο Χριστιανισμός όπου γης, είναι αυτή η παγκοσμιοποίηση, η οποία, με έναν τρόπο ιδιαίτερα μεθοδικό, προσπαθεί να κάνει κοινωνικές ανατροπές που δυστυχώς έρχονται και στην Ελλάδα. Η απάντηση της Εκκλησίας μας πρέπει να είναι η προσήλωση στις ευαγγελικές επιταγές, στην παράδοση της διδασκαλίας των αγίων Πατέρων και στο φρόνημά που διατηρείται και θα πρέπει να διατηρηθεί αναλλοίωτο και αδιαπραγμάτευτο στις μέρες μας.
Αυτό που πρέπει να προστατεύσουμε δεν είναι τα ατομικά δικαιώματα, όπως θέλει η παγκοσμιοποίηση να επιβάλει και μάλιστα δια νόμου, αλλά η αξία του ανθρωπίνου προσώπου ως ζωντανής εικόνας του Θεού. Για αυτό η Εκκλησία μας θα κληθεί στο προσεχές μέλλον να αντιμετωπίσει πρωτόγνωρες καταστάσεις που θα πρέπει με την ποιμαντική της μέθοδο, αλλά ταυτόχρονα και με την αγάπη που απορρέει από τη Σταυρική Θυσία του Χριστού να τις διαχειριστεί, διατηρώντας αναλλοίωτη την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία, όπως αυτή κατοχυρώθηκε με τους αγώνες, την θεολογική ενάργεια και το συγγραφικό έργο των Πατέρων, όπως ο Μέγας Αθανάσιος».
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε επίσης στην υπόθεση του αγνοουμένου νέου, λέγοντας ότι «προσεύχομαι πολύ για τον ίδιο, την οικογένειά του και τους συγγενείς του» και κάλεσε τους πιστούς σε πανστρατιά προσευχής, ώστε να φανερώσει ο Θεός την αλήθεια και να αποκαλυφθεί τί πραγματικά συνέβη στον άνθρωπο αυτό.
Ανήμερα της εορτής
Το πρωί της Πέμπτης 18ης Ιανουαρίου 2024, ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας χοροστάτησε στην Ακολουθία του Όρθρου και προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Αμφιλοχίας.
Κηρύσσοντας τον θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος έλαβε αφορμή από την ευαγγελική φράση «ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» και τόνισε, ότι η διδαχή και η εφαρμογή είναι η πεμπτουσία τη ζωής του Αγίου Αθανασίου και θα πρέπει να αποτελεί και τον σκοπό του κάθε πιστού.
Αναφέρθηκε στην διδασκαλία του Αγίου Αθανασίου, λέγοντας ότι «δίδαξε με την ενάρετη ζωή του, τον πνευματικό του αγώνα, το ομολογιακό του φρόνημα, την ανυποχώρητη στάση του απέναντι στους αιρετικούς, δίδαξε με την τόλμη και την ανδρεία του να αναμετρηθεί με την έκφραση της ανηθικότητος εκείνης της εποχής, με την ταπείνωσή του που τον έκανε να στερηθεί τον επισκοπικό του θρόνο, χάριν της ενότητος και με τον θεολογικό του στοχασμό».
Στη συνέχεια τόνισε, ότι «ο Άγιος Αθανάσιος δεν αρκέστηκε μόνο να διδάξει, δεν υπήρξε μόνο ο θεωρητικός Ποιμένας, ο οποίος αρκείται στα μεγάλα και εύκολα λόγια, αλλά πέρασε και στα δύσκολα έργα. Έγινε ο φρουρός και ο πνευματικός προστάτης του ποιμνίου του. Έπραξε μεγάλα και ένδοξα γεγονότα στο διάβα της Ποιμαντορίας του, για αυτό αξίως ονομάζεται μέγας. Μέγας όχι μονάχα μέσα στην εκκλησιαστική ιστορία, αλλά μέγας στη Βασιλεία των Ουρανών».
Κατόπιν, ο Σεβασμιώτατος ανέφερε, ότι η Εκκλησία οφείλει να επιτελεί με ταπείνωση, με φόβο Θεού και με πλήρη επίγνωση της ευθύνης της, το «ποιήσαι και διδάξαι», γιατί η κάθε εποχή έχει τους δικούς της κινδύνους, τους δικούς της πειρασμούς και τις δικές της προκλήσεις. Αναφερόμενος στο νομοσχέδιο για τον γάμο και την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, υπογράμμισε, ότι η πράξη αυτή συγκρούεται με τον ευαγγελικό λόγο, την διδασκαλία της Εκκλησίας και των Πατέρων, την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμά μας.
«Για φανταστείτε τί θα συμβεί μετά την ψήφιση αυτού του νόμου. Αυτό που ξέραμε μέχρι πρότινος, ότι ένα παιδί είναι ο καρπός της αγάπης, του έρωτα και της συζυγίας ενός άνδρα και μιας γυναίκας που είναι οι γονείς του, αυτό θα αλλάξει και θα μπορούν δύο άνθρωποι του ιδίου φίλου να υιοθετούν ένα παιδί ή να δίνουν εντολή σε μία παρένθετη μητέρα να το φέρει στον κόσμο.
Μπορείτε να αναλογιστείτε τί τραγικές συνέπειες θα έχει αυτό το γεγονός στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών; Λένε ότι τα παιδιά έχουν ανάγκη από αγάπη, αλλά από ποιά αγάπη; Την αγάπη που διακρίνεται στο κάθε φύλο. Η αγάπη της μάνας εκφράζεται με την τρυφερότητα, με το μητρικό χάδι, με την ανύστακτη φροντίδα. Η αγάπη του πατέρα εκφράζεται με τη δυναμική μέσα στην οικογένεια, με την ασφάλεια, με τη σιγουριά. Όλα αυτά πώς θα αντικατασταθούν;» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος και κατέληξε λέγοντας, ότι «η Εκκλησία έχει χρέος να διδάξει και να ποιήσει, να αφυπνίσει και να προετοιμάσει, να προφητεύσει και να προειδοποιήσει. Δεν έχουμε τρόπους να αποτρέψουμε αυτή την νομοθετική ρύθμιση. Έχουμε, όμως, χρέος ιερό να μιλήσουμε ξεκάθαρα και να πούμε, ότι αυτό το είδος της οικογένειας είναι ξένο με την ελληνική μας παράδοση, είναι ξένο με τις αξίες και τα ιδανικά της ελληνικής φυλής μας».
Μετά την Θεία Λειτουργία ακολούθησε η πάνδημη Λιτάνευση της ιεράς Εικόνος και του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Αθανασίου στους δρόμους της Αμφιλοχίας, υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου Αμφιλοχίας. Συμμετείχε πλήθος κόσμου.
