Ροή Ειδήσεων

Παραδοχή Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για τις υποκλοπές: «Η παρακολούθηση γίνεται από ειδικά κέντρα και είναι γνωστό ότι υπάρχουν δύο στήν Ελλάδα. Ένα στόν OTE και ένα στήν ΚΥΠ»

Στις 26 Μαρτίου 1985,   με  ανακοίνωση   της   Νέας   Δημοκρατίας, έγινε   η   πρώτη  επίσημη  καταγγελία   ότι   παρακολουθούνται   οι   τηλεφωνικές συνδιαλέξεις   από   κρατικές   υπηρεσίες.  Τό  ίδιο   βράδυ   ό   κυβερνητικός εκπρόσωπος   είπε   ότι   «τέτοιο   πράγμα   δέν   υπάρχει»,   όπως   απεφάνθη κάποια   επιτροπή.   

Στή   συνέντευξη   τύπου   της   επομένης,   ό   Μητσοτάκης απάντησε: 

-  Καί   πάλι   ψεύδεται,   κατά  τή   συνήθειά   του,   ο   κυβερνητικός   εκπρόσωπος. Διότι ό έλεγχος πού   έγινε  αφορούσε μόνο τά ακουστικά  των   συσκευών. Δηλαδή έστειλαν   εκπροσώπους   του  OTE  οι   οποίοι   άνοιξαν   τα  τηλέφωνα   καί βεβαιώθηκαν ότι   δέν   υπήρχαν μικρόφωνα.   Αυτό  ξέραμε  κι  εμείς νά τό  κάνουμε καί μπορούσε  ο OTE  νά μήν έλθει, διότι απλώς θά του λέγαμε ότι δέν υπάρχουν μικρόφωνα   μέσα.  

Η   παρακολούθηση   δέν   γίνεται   μέ   μικρόφωνα   που εγκαθίστανται   στή   συσκευή.   Γίνεται  από  ειδικά   κέντρα   καί   είναι   γνωστό   ότι υπάρχουν   δύο   στήν   Ελλάδα.   Ενα   στόν  OTE  καί   ένα  στήν   ΚΥΠ.   Τά   πράγματα είναι   απολύτως   γνωστά   καί   ή   παρακολούθηση   των   τηλεφώνων  είναι   δεδομένη. 

Άλλωστε   η   επιστολή   μου   στόν   κ.   Λάζαρη   δέν   αφορούσε   παρακολούθηση τηλεφώνων.   Αφορούσε   παρακολούθηση   συνομιλιών,   ενδεχομένως   καί τηλεφωνικών,   η   οποία  γίνεται   από   απόσταση   μέ   σύγχρονα   ηλεκτρονικά   μέσα. Τό συνεργείο το οποίο εστάλη όντως από τόν  OTE  μας δήλωσε ότι βρίσκεται σέ αδυναμία   νά   ελέγξει   εάν   υπάρχει   εξ   αποστάσεως  παρακολούθηση   συνομιλιών μέ   σύγχρονα   ηλεκτρονικά   μέσα   -   καί   φυσικά   βρίσκεται   σέ  αδυναμία   νά   τό ελέγξει. 

 Η   άποψη   η   δική   μας  είναι   ότι   γίνεται   παρακολούθηση  των  τηλεφώνων σέ   σημαντική   κλίμακα.   Γίνεται   παρακολούθηση   τηλεφώνων   της   Νέας Δημοκρατίας,   γίνεται   παρακολούθηση   τηλεφώνων   ανθρώπων   πού   δέν   ανήκουν στή   Νέα  Δημοκρατία   καί   ανθρώπων   πού   ανήκουν   στό   ΠΑΣΟΚ.   Ότι   γίνονται παρακολουθήσεις  δημοσιογράφων   ιδιαίτερα,   τούς   οποίους   γνωρίζουμε   καί επώνυμα   καί   οι  οποίοι   ανήκουν  κατά   ένα   ποσοστό   στό   χώρο   τού   ΠΑΣΟΚ   καί κατά ένα ποσοστό στό χώρο των λοιπών κομμάτων. Γίνονται   ακόμη   -   κατά   την   πεποίθησή   μου   -   παρακολουθήσεις   καί υπουργών  του   ΠΑΣΟΚ.   Ίσως   γινόταν   παρακολούθηση   καί   του   Προέδρου   τής Δημοκρατίας.  

Είναι  σύστημα.   Είναι   μιά   κατάσταση   δεδομένη   αυτή   τη   στιγμή η   παρακολούθηση   των  τηλεφώνων   καί   απορώ   γιατί   όταν   προτείνει   ο ανεξάρτητος   βουλευτής   Στάθης   Παναγούλης,  πού   δέν   ανήκει   σέ   εμάς, εξεταστική   των   πραγμάτων   επιτροπή,   δέν   τή   δέχεται   η  κυβέρνηση.   Εμείς   θά τό αντιμετωπίσουμε  τό θέμα πού  ετέθη. Διότι  πιστεύουμε  ότι τό  τίμιο θά  ήταν η  κυβέρνηση   νά   δεχόταν   εξεταστική   των   πραγμάτων   επιτροπή,   γιά   νά   μπορεί πράγματι νά ερευνήσει το ότι γίνονται οι παρακολουθήσεις αυτές.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:   Κύριε   Πρόεδρε,   στή   συζήτηση   πού   έγινε   στό   Πρέςς Ρούμ,   ο   κυβερνητικός   εκπρόσωπος   απέρριψε   βέβαια   την   εξεταστική   επιτροπή, αλλά  από   ό,τι  γνωρίζω   το   άρθρο  27  προβλέπει  ότι  γιά  νά  συσταθεί   πρέπει   νά υπάρχουν   νομίζω   εξήντα   υπογραφές   βουλευτών.   Σέ   αυτήν   τήν   περίπτωση   η Ν.Δ. θα υποστήριζε τήν αίτηση πού έχει κάνει ο κ. Παναγούλης;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:   Εξέφρασα   τήν   απορία   γιατί   η   κυβέρνηση,   αφού   είναι   τόσο βεβαία,   όπως   ισχυρίζεται   ο   κ.   Μαρούδας,   ότι   δέν   γίνονται,   απέρριψε   τήν πρόταση   του   Στάθη   Παναγούλη   καί   είπα   ότι   επιφυλασσόμεθα   νά   εξετάσουμε αυτό τό θέμα τής Εξεταστικής Επιτροπής σάν Κόμμα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:   Είπατε   όμως   καί   κάτι   άλλο   προηγουμένως.   "Οτι γνωρίζετε ονόματα. Θά μας μιλήσετε γι’ αύτό;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:   Αν   σέ   ενδιαφέρει, τό   δικό   σου   παρακολουθείται.   Αλλά   δέν   θά σας   μιλήσω.  Δέν   είμαι   εγώ,   κύριοι,   ντετέκτιβ,   ούτε   αστυνομικός.   Πάντως  η Νέα   Δημοκρατία   κάνει  έρευνα. Έχουμε   στοιχεία   καί   ταυτόχρονα,   όπως καταλαβαίνετε,   έχουμε   πάρει   καί  αντίμετρα.   Εγώ,   φέρ’   ειπείν,   στό   σπίτι   μου έχω   ένα   τηλέφωνο   άπό   τά   πιό   σύγχρονα  (μερικοί   άπό   εσάς  ίσως   τό   έχουν υπόψη   τους), τό   οποίο   κάνει   δύο   δουλειές:   Σέ   ειδοποιεί  μέ   ένα  φωτάκι κόκκινο   όταν   παρακολουθείσαι,   τό   οποίο   περιττεύει   νά   σας   πω   ότι  μονίμως ανάβει,  δέν   συνέβη   ποτέ   νά   σβήσει.   Καί   έχει   καί   ένα   πράσινο,   πού   όταν γυρίσεις   τόν   διακόπτη,  από   κεί   καί   πέρα   δέν   μπορούν   νά   σέ παρακολουθήσουν,  διότι   ανακατεύει   τά   κύματα.  Κατά   συνέπειαν   είμαστε καλά   πληροφορημένοι   επί   του   θέματος   αυτού   καί   γι’   αυτό  εκφράζω   τήν απορία   μου   γιατί   η   κυβέρνηση   δέν   δέχεται   Εξεταστική   των   πραγμάτων Επιτροπή.   Ξέρω   πολύ   περισσότερα,   που   δέν   θέλω   νά   τά   πώ   αυτή   τήν   ώρα. Πολιτική δήλωση κάνω άλλωστε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:   Είπατε   προηγουμένως   ότι   ίσως   γινόταν   παρακολούθηση τού τηλεφώνου καί του Προέδρου τής Δημοκρατίας. Άκουσα καλά;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τό είπα, ναί.

ΔΉΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:  Θά   δώσετε   μήπως   αυτά   τά   στοιχεία   στή   δημοσιότητα, γιά τίς παρακολουθήσεις των τηλεφώνων της Ν.Δ. καί των δημοσιογράφων;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:  Θά δούμε,   ανάλογα.  Εκείνο τό  οποίο  επιθυμώ  είναι  νά  γίνει  μία Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή γιά νά τά προσκομίσουμε επί τόπου.

ΔΉΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:   Επί   Νέας   Δημοκρατίας,   κύριε   Πρόεδρε, γίνονταν παρακολουθήσεις καί υποκλοπές τηλεφωνημάτων;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:   Από   ό,τι   γνωρίζω,   όχι.   Πάντως   σήμερα   δέν   νομίζω   νά υπάρχουν   πολλοί   Έλληνες   πού   νά   αμφιβάλλουν   ότι   γίνονται παρακολουθήσεις τηλεφώνων. Ούτε μεταξύ των οπαδών τού ΠΑΣΟΚ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:   Γνωρίζετε   μήπως   αν   παρακολουθούνται   τά   τηλέφωνα των ξένων ανταποκριτών ή πρεσβειών;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δέν κάνω τόν ντετέκτιβ, κύριε.

[.......]

Πηγή: Από το βιβλίο του Γιάννη Βούλτεψη,

Δέκα σκληρά χρόνια στη Νέα Δημοκρατία (1984-1993) σελ.187-188