Το επόμενο challenge του Πάπα Φραγκίσκου: Πρώτη φορά δικαίωμα ψήφου σε γυναίκες στην πανίσχυρη παγκόσμια σύνοδο των Επισκόπων. Από τις επιταγές του Οικουμενισμού θέλγεται και η Ορθόδοξη Εκκλησία
Ό,τι ανακοίνωση και να βγάλει ο Πάπας, ό,τι και να πράξει, ένα είναι βέβαιο, πως παραμένει αρχιαιρεσιάρχης και αμετανόητος, όργανο του μισόκαλου διαβόλου, φορέας του πνευματικού θανάτου στη δύσμοιρη ανθρωπότητα…
Η νέα του πτώση, χαρακτηρίζεται από τα μέσα ενημέρωσης ως «Ιστορική απόφαση» καθώς φέρνει μία ανατρεπτική αλλαγή με το άνοιγμα που κάνει προς τις γυναίκες. [1]
Πιο συγκεκριμένα, αποφάσισε να δώσει το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες στην Σύνοδο των επισκόπων, η οποία θα πραγματοποιηθεί τον προσεχή Οκτώβριο. Σύμφωνα με το νέο καθεστώς, πέντε μοναχές θα μπορούν να ψηφίσουν στην παπική σύνοδο, η οποία λειτουργεί συμβουλευτικά στον εκάστοτε Πάπα. Στο παρελθόν οι γυναίκες μπορούσαν μόνο να παρακολουθήσουν τις εργασίες της συνόδου και τίποτα παραπάνω.
Ο Πάπας Φραγκίσκος, ως μεταρρυθμιστής ανατρέπει τα πράγματα. Αν και οι άντρες θα εξακολουθήσουν να έχουν την πλειοψηφία των ψήφων, δεν θα έχουν όμως την αποκλειστικότητα. Καθόλου τυχαία η κίνησή του, καθώς αυτό επιτάσσει η ατζέντα της πανθρησκείας, την σύγκλιση δηλαδή των θρησκειών και δογμάτων, τον συγκρητισμό. Η χειροτονία των γυναικών αποτελεί την επόμενη κατάκτηση των οικουμενιστικών κύκλων, προκειμένου να αρθεί το εμπόδιο με τους Αγγλικανούς, που έχουν να επιδείξουν γυναίκες ιέρειες και επισκοπίνες…
Σε μια ακόμη ρήξη με την παράδοση, ο Πάπας Φραγκίσκος ανακοίνωσε ότι τα δικαιώματα ψήφου θα επεκταθούν επίσης σε 70 επιλεγμένους μη κληρικούς, μέλη της θρησκευτικής κοινότητας, και έτσι η σύνοδος δεν θα είναι πια μια συνάντηση αποκλειστικά της ιεραρχίας της Εκκλησίας.
Από αυτήν την «νοητή πανούκλα» βάλλεται και η Ορθόδοξη Εκκλησία. Οι εκσυγχρονιστές, ανανεωτές, κληρικοί και θεολόγοι εδώ και χρόνια ανακινούν ένα ανύπαρκτο στην ουσία θέμα, με εκ θεμελίων σαθρή επιχειρηματολογία. Υποστηρίζουν ότι στην Ορθόδοξη παράδοση δεν υπάρχει ξεκάθαρη θέση εναντίον της χειροτονίας των γυναικών. Κάνοντας σημαία την ισότητα και δικαιοσύνη ανάμεσα στους πιστούς, άντρες και γυναίκες, αλλά στην ουσία υπακούοντας στις επιταγές του Οικουμενισμού, διακηρύσσουν την επαναφορά του θεσμού του διακονισσών, ως προάγγελο της επερχόμενης χειροτονίας των γυναικών σύμφωνα με τα πρότυπα της Αγγλικανικής αίρεσης.
Από αυτήν την κίνηση δεν θα μπορούσε να λείπει η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Μητρόπολης Βόλου. Ο ίδιος ο μητροπολίτης Δημητριάδος γράφει σχετικά «Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, η οποία λειτουργεί ως ένα ανοιχτό εργαστήρι σκέψης και διαλόγου της τοπικής Εκκλησίας με τη διανόηση και την κοινωνία, φιλοξένησε πρόσφατα (8-12 Ιουνίου 2008) μια Διάσκεψη Ορθοδόξων Γυναικών, η οποία έλαβε χώρα στο πλαίσιο του Προγράμματος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών «Η γυναίκα στην Εκκλησία και την κοινωνία», και στην οποία συμμετείχαν 60 ορθόδοξες γυναίκες από όλον τον κόσμο. Στα συμπεράσματα της διάσκεψης για μια ακόμη φορά επισημάνθηκε η ανάγκη σοβαρής θεολογικής συζήτησης για την αναβίωση του θεσμού των διακονισσών». [2]
Μέχρι και συστημικοί πολιτικοί, όπως ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Ραγκούσης προτείνει να ανοίξει η συζήτηση στην ελληνική Εκκλησία για τη θέση της γυναίκας στους κόλπους της και άρση του αποκλεισμού της από την ιερωσύνη. Υπέρ της χειροτονίας των γυναικών και η Άννα Διαμαντοπούλου..
Στο δημοσίευμα που σχολιάζουμε αναφέρεται ότι αυτή η μεταρρύθμιση χαροποίησε τη Διάσκεψη για την χειροτονία των γυναικών (Ordainwomen), που έχει έδρα τις ΗΠΑ. Γράφουν στην ανακοίνωση τους στο Tweeter [3]: «Εδώ και χρόνια, οι εκπρόσωποι του Βατικανού και οι επίσκοποι αντιστέκονταν, μετακινώντας το “τέρμα” σε κάθε σύνοδο σχετικά με το γιατί δεν επιτρεπόταν στις γυναίκες να ψηφίζουν. Ο σιωπηρός λόγος ήταν πάντα ο σεξισμός» και συνεχίζουν «Στο εγγύς μέλλον, ευελπιστούμε πως η σύνοδος θα συνεχίσει να εξελίσσεται σε ένα πλήρως αντιπροσωπευτικό σώμα των ανθρώπων του θεού»
Σε μία αναζήτηση στο διαδίκτυο μαθαίνουμε ότι η κίνηση Ordainwomen, είναι μία φεμινιστική οργάνωση μορμόνων η οποία υποστηρίζει την χειροτονία των γυναικών.[4] Ιδρύθηκε το 2013 από την Kate Kelly μία αμερικανίδα ακτιβίστρια, δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που ανήκει στην αίρεση των μορμόνων και συγκεκριμένα στην φεμινιστική κίνηση μορμόνων γυναικών.[5] Επίσης είναι συνήγορος για την επικύρωση της τροποποίησης για τα ίσα δικαιώματα ( Equal Rights Amendment ERA) και την πρόσβαση στις αμβλώσεις.
Η φοβερή αίρεση των Μορμόνων που ξεκίνησε από την Αμερική και άπλωσε τα πλοκάμια της παντού, έχει χαρακτηριστεί ως μεταλλείο πλανών, καθώς βρίθει από βλασφημίες και πλάνες. Διαβάζουμε σε μία πολύ σημαντική παρουσίαση και ανάλυση περί της αίρεσης αυτής «Στη Μορμονική αίρεση ή στη μορμονική λατρευτική και «θρησκευτική» ομάδα ο μελετητής αυτής βρίσκει πολλά στοιχεία ινδουιστικά, βουδιστικά, ιουδαϊκά, και πλατωνικά κ.ά. Σαφώς πρόκειται για μια μορφή Νεοσυγκρητισμού. Τα υπάρχοντα πολυθεϊστικά στοιχεία, όπως και τα πανθεϊστικά και θεοσοφιστικά, δεν μας επιτρέπουν να θεωρήσουμε τον Μορμονισμό ως χριστιανική αίρεση. Οι Μορμόνοι είναι εξίσου επικίνδυνοι ή και περισσότερο από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά».[6]
Από τα παραπάνω πήραμε μια γεύση για το ποιοι προωθούν την χειροτονία των γυναικών στην Εκκλησία. Εντάσσεται και αυτή στο πλαίσιο προσέγγισης της Ορθοδοξίας με τον προτεσταντικό κόσμο, με απώτερο σκοπό την επίτευξη της πανθρησκείας.
Το θέμα αυτό έχει αναπτύξει κατά το παρελθόν ο πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης, Ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ. Θα σταθούμε σε μερικά σημεία αυτής της ομιλίας του, για το ποια είναι η θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. [7]
[…]Ποια είναι η θέση της Εκκλησίας με βάση την Αγία Γραφή, τους Πατέρες της Εκκλησίας, τους Ιερούς Κανόνες…Κατ’ αρχήν πρέπει να πούμε ότι η εξαίρεση των γυναικών από την ιεροσύνη, δεν σημαίνει υποτίμηση. Ο χριστιανισμός είναι εκείνος στα πλαίσια του αρχαίου κόσμου ο οποίος εξύψωσε για πρώτη φορά την γυναίκα …μεταξύ άλλων με το περίφημο αποστολικό «οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ».
[…]Εκείνο που φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμία υποτίμηση ανάμεσα στον άνδρα και στην γυναίκα, είναι η εμφάνιση αγίων γυναικών. Η γυναίκα όχι μόνο κατακτά την αγιότητα, αλλά σε έργα Πατέρων της Εκκλησίας μας προβάλλονται οι γυναίκες οι άγιες να είναι ισχυρότερες των ανδρών στα μαρτύρια, στην άσκηση…αν λοιπόν εκείνο που αποτελεί στόχο όλων μας είναι η συμμετοχή στην θέωση, είναι η αγιότητα, ποιος είναι ο σκοπός μας εδώ στη γη, να έχουμε αξιώματα να έχουμε διακρίσεις;
Η Εκκλησία συνεχίζοντας το παράδειγμα του Κυρίου και των Αποστόλων δεν επέτρεψε ποτέ χειροτονία των γυναικών…Βοηθούν οι γυναίκες τον Κύριο στο έργο του και συμπαρίστανται στους Αποστόλους. Εν τούτοις καμία γυναίκα δεν εκλήθη ως Απόστολος.
[… ]Το ίδιο ακολούθησε και η Εκκλησία. Οι Ιεροί Κανόνες απαγορεύουν την χειροτονία των γυναικών. Η Εκκλησία ασχολήθηκε με το θεσμό των διακονισσών διότι υπήρξαν αιρετικές ομάδες οι οποίες είχαν προχωρήσει σε χειροτονία γυναικών, στα πλαίσια του κινήματος του Μοντανού. Το θέμα της χειροτονίας των γυναικών το θίγει ο Άγιος Επιφάνιος Σαλαμίνος, χαρακτηρίζοντας το «ειδωλοποιόν επιτήδευμα» και «εγχείρημα διαβολικόν».
[…]Στην Παράδοση της Εκκλησίας μας ουδέποτε υπήρξε χειροτονία γυναικός εις τον βαθμό του πρεσβυτέρου ή επισκόπου. Και σε εμάς τους Ορθοδόξους η Παράδοση δεν είναι κάτι που αλλάζει. Δεν είναι έργο των ανθρώπων. Δεν δημιουργούμε την Παράδοση εμείς οι άνθρωποι ώστε να παλιώνει και να μπορούμε να την αλλάξουμε στη συνέχεια. Την Παράδοση την δημιουργεί το Άγιο Πνεύμα. Και ότι δημιουργεί το Άγιο Πνεύμα έχει μια χάρη πάντα καινούργια. Δεν είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα όπως θέλουν να το παρουσιάσουν οι εκσυγχρονιστές θεολόγοι.
Ενώ ο πατέρας Αθανάσιος Μυτιληναίος τονίζει σε ομιλία του:
[…]«Ούτε αυτή η Θεοτόκος δεν εμφανίζεται με ιερατική ιδιότητα. Από την Παλαιά Διαθήκη, την εποχή του Κάιν και του Άβελ μέχρι τον Κύριο, τον Ιησού Χριστό και από τον Ιησού Χριστόν καθ’ όλον το μήκος της Καινής Διαθήκης δεν βλέπουμε πουθενά ανάθεση ιερατικών καθηκόντων σε γυναίκα. Πως τώρα ύστερα από δύο χιλιάδες χρόνια χριστιανισμού μπορούμε να λέμε ότι μπορεί η γυναίκα να ιερατεύει.
Αυτό είναι πολύ κακό, είναι ένας νεωτερισμός, είναι ξένο πράγμα με το ήθος της Εκκλησίας, της Ορθοδοξίας και όλα αυτά τα επινοούν μόνο οι αιρετικοί όπως είναι οι Αγγλικανοί.
Μη νομίζετε, πράγματα που συμβαίνουν στην Ευρώπη στην Αμερική ύστερα από είκοσι, τριάντα χρόνια φτάνουν σε εμάς. Δεν έγινε τίποτα έξω που να μην έφτασε και σε εμάς. Κάποια μέρα που να αρχίσει να τίθεται θέμα, να αρχίσουν μερικές γυναίκες μαινόμενες να βγαίνουν στους δρόμους και εκτός από τον φεμινισμό να επικαλούνται ότι θέλουν και αυτές να ιερατεύουν. Προσέξτε αυτό το σημείο. Είναι διαβολικό!
Διότι δεν το παρέδωκεν ο Κύριος ούτε υπήρξε στην ιστορία της Εκκλησίας μας! […] [8]
[1] https://www.kathimerini.gr
[2] Ο διάλογος και το «αγκάθι» της χειροτονίας
[3] https://twitter.com
[4] Ordain Women
[5] https://en.wikipedia.org
[6] Οι Μορμόνοι
[7] π ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ..χειροτονία γυναικών
[8] Μπορεῖ ἡ γυναίκα νά γίνει ἱέρεια;
