ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΕΙΡΗΝΑΙΟ. Ο ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Πέρασαν ήδη τρεις μήνες από την κοίμηση του μακαριστού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κυρού ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ Α΄. ( +10-1-2023). 

Το κλίμα των ημερών της Μ.Εβδομάδας , μας φέρνει πίσω δεκαοκτώ  χρόνια πριν ,στο 2005. 

Τότε ,που ενδο - και εξω εκκλησιαστικά κέντρα  ,συστρατεύθηκαν εναντίον του και παραδόθηκε βορά στους διώκτες του. 

Λίγοι τα θυμούνται. Και ακόμα λιγότεροι μνημονεύουν αυτόν τον άνθρωπο. 

'Ομως το Μ.Σάββατο  πολλοί θα είναι εκείνοι ,που θα περιμένουν το Άγιο Φως, η μεταφορά του οποίου αυθημερόν από τα Ιεροσόλυμα, άλλαξε το Πάσχα μας. 

Άραγε όλοι αυτοί θυμούνται ότι το κορυφαίο αυτό γεγονός, ήταν έργο του τότε εξάρχου Μητροπολίτου Ιεραπόλεως και μετέπειτα Πατριάρχου Ιεροσολύμων  κυρού ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ Α΄ από το 1988 ; 

Όσο και αν οι διώκτες του το επεδίωξαν, ο Πατριάρχης Ειρηναίος Α ΄  "σφράγισε" με την πρωτοβουλία του το Πάσχα. 

Όλοι οι χριστιανοί ,που πιστεύουν στο Άγιο Φως και την θαυματουργική αφή του,  (ότι είναι δηλαδή το μόνο ορατό επαναλαμβανόμενο θαύμα) .περιμένουν την άφιξη του αεροπλάνου .που και τυπικά σηματοδοτεί την έναρξη του εορτασμού. 

Έχουν μιλήσει όμως στα παιδιά και τα εγγόνια τους για το πρόσωπο που υλοποίησε αυτό το καθιερωμένο πλέον γεγονός; Λίγοι θα το έχουν κάνει. 

Ο πατριάρχης Ειρηναίος έφυγε πικραμένος  ,συκοφαντημένος και ξεχασμένος. 

Έστω και αν τίποτα δεν αποδείχθηκε για όσα τον κατηγόρησαν (μάλλον δε και τα ενδιαφερόμενα μέρη τον δικαίωσαν). 

Ποτέ κανείς πολιτικός ή εκκλησιαστικός δικαστικός λειτουργός, δεν τόλμησε να του απαγγείλει κατηγορία, ομολογώντας εμμέσως την σκευωρία. 

Κάποια στιγμή η Εκκλησιαστική Ιστορία θα τον δικαιώσει και θα τον εντάξει εκεί που του αξίζει: στους Ομολογητές. 

Και εμείς , χάρις στη θεόπνευστη έμπνευσή του, θα απολαμβάνουμε την επίσκεψη του Αναστάντος Χριστού σε κάθε Ιερό Ναό, σε κάθε σπίτι ,σε κάθε πονεμένη καρδιά                            

Ας είναι αιωνία η μνήμη του

Ο μακαριστός Πατριάρχης Ιεροσολύμων κυρός ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ Α΄. ( +10-1-23)

” Δεν ξέρω τι λένε οι άλλοι ,δεν ξέρω αν τα είπαν η πώς τα είπαν, εγώ εκείνο που ξέρω είναι αυτό που έζησα όσες φορές με αξίωσε ο Θεός να τελέσω την Ακολουθία του Αγίου Φωτός. Εισερχόμουν στον Πανάγιο Τάφο, προσευχόμουν γονατιστός κρατώντας τις δέσμες των λαμπάδων που, όπως και το καντήλι, άναβαν μόνα τους, ποτέ δεν έψαξα το “πως” και το “γιατί”, ζούσα το Γεγονός και το θαύμα της Αναστάσεως του Κυρίου με φόβο Θεού και δέος όπως όλοι οι παλιοί και σύγχρονοι γνήσιοι Αγιοταφίτες Πατέρες και κάθε πιστός Ορθόδοξος Χριστιανός.”