Τρίκκης Χρυσόστομος: «Τον θάνατο και τον τάφο διαδέχεται η αιώνια ζωή εν Χριστώ»

Μέσα στο πανελλήνιο πένθος και σε μια πόλη, η οποία πενθεί ήδη μια νέα κοπέλα, θύμα του πολυνέκρου δυστυχήματος των Τεμπών, ξεκίνησαν σήμερα οι Ιερές Ακολουθίες στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Θεοδώρων, πολιούχων Αταλάντης, καθέδρα της ιστορικής επισκοπής Ταλαντίου με τη συμμετοχή των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσοστόμου και Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος, οι οποίοι  παρέστησαν ως παράκλητοι και αδελφοί συμπαραστάτες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών. 

Στην Ιερά Ακολουθία των Α’ Χαιρετισμών χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης κ. Χρυσόστομος, ενώ η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.

Τους Αγίους Αρχιερείς προσεφώνησε ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών, ο οποίος και τους ευχαρίστησε για την παραμυθητική και ενισχυτική παρουσία τους στην ιστορική και πενθηφορούσα Αταλάντη.

Ο χοροστατών Μητροπολίτης κ. Χρυσόστομος στο κήρυγμά του ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Περιπατήσαντες την αυχμηράν και πένθιμον οδόν της πρώτης των Νηστειών εβδομάδος, και με τον αβάσταχτο πόνο και το επιπλέον πένθος της βάρβαρης και αιφνιδίου εκδημίας των αδελφών μας στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών να βαραίνει τον αγώνα μας περαιτέρω, για την ανάπαυση των ψυχών των οποίων, και την ανακούφιση του  πόνου των οικείων τους, ας παρακαλέσουμε τον φιλάνθρωπο Θεό. Μετά δε τον κόπο του Τριημέρου και της υπόλοιπης  νηστείας ήδη φτάσαμε την πρώτη Όαση στα προπύλαια της οποίας βρισκόμαστε σήμερα εορτάζοντες τους Αγίους Θεοδώρους και ψάλλοντας τα Χαίρε στην Υπερένδοξο Μητέρα του Θεού και Μητέρα όλων μας.

Εδώ στην ευλογημένη Μητρόπολη της Φθιώτιδος και την επαρχία της Λοκρίδος στην όμορφη και ιστορική Αταλάντη την έδρα της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης επισκοπής Ταλαντίου και στον περικαλλή και ιστορικό Ναό των Αγίων Θεοδώρων κατόπιν προσκλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου σας κ. Συμεών, ο οποίος τυγχάνει άριστος ποιμήν, ανύστακτος και άγρυπνος φρουρός της πνευματικής σας προκοπής, αεικίνητος και δραστήριος σε όλο το εύρος της επισκοπικής του ευθύνης ήλθαμε και εμείς προσκυνητές της Χάριτος του Θεού που εκχέεται άφθονη από τις πρεσβείες των Αγίων Θεοδώρων, να μετέχουμε στην δική σας εορτή και Πανήγυρη και να λάβουμε τα πνευματικά δώρα των Αγίων ως πολύτιμα όπλα για το στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Σήμερα Πανηγυρίζουμε για τα δώρα του Θεού. Το όνομα του Αγίου μας δίνει την δυνατότητα να στοχαστούμε τις δωρεές του Θεού στη ζωή μας και να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα.

Το πρώτο και σημαντικότερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο είναι η ύπαρξή του. Ο άνθρωπος είναι δημιούργημα του Θεού, έχει «το είναι δεδανεισμένον». Η ζωή του ολόκληρη και κάθε αγαθό που την χαρακτηρίζει είναι δώρο του Θεού. 

Άλλο μεγάλο δώρο του Θεού στον άνθρωπο είναι η εικόνα Του. Ο άνθρωπος είναι εικόνα του Χριστού και αυτό είναι  τεράστια δωρεά. Κάνει τον κτιστό και υλικό άνθρωπο μέτοχο της θεότητας.

Ακόμη και μετά την αποστασία του ανθρώπου ο Θεός δεν τον εγκαταλείπει. Του κάνει δώρο τον εαυτό του και του χαρίζει την σωτηρία δωρεάν γενόμενος άνθρωπος, αναλαμβάνοντας το βάρος της αμαρτίας στον σταυρό, νικώντας τον θάνατό μας με την ανάστασή Του και κάνοντάς μας δυνάμει κομμάτια της θεότητάς Του ! 

Αν προσπαθούσαμε να απαριθμήσουμε τα δώρα του Θεού στον κάθε άνθρωπο, δεν θα αρκούσαν άπειρες ομιλίες για να σκιαγραφήσουν το μέγεθος της δωρεάς. Και το μεγαλύτερο μυστήριο είναι ότι ο Θεός δεν αδικεί κανέναν. Δίνει τις δωρεές Του ανεξαιρέτως σε όλους τους ανθρώπους. «Ανατέλλει τον ήλιον επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους». Δωρίζει τα χαρίσματά του σε όλους τους ανθρώπους είτε τον πιστεύουν είτε όχι, είτε τον προσκυνούν είτε όχι, είτε τα χρησιμοποιούν για το αγαθό είτε τα σπαταλούν στο πονηρό και στην αμαρτία. 

Ο τρόπος με τον οποίον εμείς θα χρησιμοποιήσουμε τα δώρα του Θεού παράγει αξίες ή απαξίες, αρετές η κακίες, ομορφιά ή ασχήμια, φως ή σκοτάδι! Στο δικό μας χέρι βρίσκεται και η σωτηρία μας, την οποία δωρίζει ο Θεός, αλλά και η απώλεια, την οποία εμείς επιλέγουμε, και η ζωή κοντά Του, μέσα στον πατρικό Του κόλπο και η ζωή μακριά Του στην χώρα της απωλείας και του θανάτου.

Σήμερα έχουμε μπροστά στα μάτια μας ως αφορμές πανηγύρεως τα πρόσωπα της Υπεραγίας Θεοτόκου και του αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου. Και ποιο είναι το κοινό τους χαρακτηριστικό; Ότι αμφότεροι έλαβαν τις δωρεές του Θεού, τις εξετίμησαν, τις αισθάνθηκαν ως δωρεές απέραντης αγάπης και με φιλότιμο και αυταπάρνηση επέστρεψαν τα δώρα αυτά μαζί με τις δωρισμένες υπάρξεις τους στον Παντοκράτορα Θεό, για να λάβουν ως μεγαλύτερο δώρο την αιώνια ζωή μέσα στην λάμψη του Προσώπου Του, δοξασμένοι από γενεές γενεών ανθρώπων! Όντως καλό ήταν το εμπόρευμά τους, όπως υμνογραφεί ο ποιητής, διότι αντάλλαξαν τον φθαρτό βίο με την άφθαρτη βασιλεία, την φτώχεια του κακού με τον πλούτο του Αγαθού Θεού»!

Κατακλύοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος κ. Χρυσόστομος σημείωσε:

«Τι κερδίζουν άραγε όσοι καταδαπανούν την ζωή τους στην ασωτία, την κρεπάλη, τις βιωτικές μέριμνες και την εν γένει ζωή μακριά από το αγαθό; Πλούτο; Μα θα τον καταφάνε και θα τον σπαταλήσουν άλλοι και όχι οι ίδιοι. Ηδονές και καλοπέραση; Μα αυτά θα τελειώσουν στον τάφο με τον θάνατο του σώματος. Δόξα και τιμή, φήμη και αναγνωρισιμότητα; Μα αυτά θα ξεχαστούν μέσα στην λήθη του πανδαμάτορος χρόνου.

Μόνον απώλεια και θανάτο αποπνέει η ζωή, όταν τα δώρα του Θεού επιλέγει ο άνθρωπος να τα σπαταλίσει στην γη παρά να τα θησαυρίσει στον ουρανό.

Ωστόσο, μόνον κέρδη και δώρα επί δώρων εγγυάται η εν Χριστώ ζωή, ακόμη και αν περνά μέσα από κόπους και πόνους, θυσίες και αγώνες για το αγαθό. Την αδοξία και την ταπείνωση διαδέχεται η αιώνια δόξα, την πτωχεία και την στέρηση ο πλούτος και η αιώνια απόλαυση! Τέλος τον θάνατο και τον τάφο, η αιώνια ζωή εν Χριστώ. Θέλει ανδρεία, ελπίδα και πίστη η νίκη κατά του κακού, και η πορεία προς το Φως! Όμως παράγει αθάνατους ανθρώπους, ικανούς να τους μακαρίζουν οι γενεές των ανθρώπων για χιλιετίες!

Ικανούς ακόμη να παρεμβαίνουν στην ζωή της Εκκλησίας με τις θαυματουργίες τους χιλιάδες χρόνια μετά την κοίμησή τους, ως ζωντανοί εν Χριστώ! Αν ακολουθήσουμε την προτροπή της Εκκλησίας μας και εμείς, και τιμήσουμε την μνήμη του Αγίου με μίμηση της ζωής του, τότε τον πόνο και την θλίψη, την στενοχωρία και τον κόπο θα τα διαδεχθεί η χαρά και η αγαλίαση, η ανάπαυση και η ευλογημένη ευρυχωρία της βασιλείας των ουρανών.

Εύχομαι εκ βάθους καρδίας με αγώνα να διέλθουμε το υπόλοιπο στάδιο της νηστείας, και να λάμψει στο τέλος το Φως της Αναστάσεως του Κυρίου στις ψυχές όλων μας».