Μία φωτογραφία, δύο Πάπες

Το 2005, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Α' πεθαίνει και το Κονκλάβιο, οι σκορπισμένοι σε όλο τον κόσμο Καρδινάλιοι, συγκεντρώνονται για να εκλέξουν τον νέο ποιμενάρχη της Ρωμαιοκαθολικής Χριστιανικής Εκκλησίας. 

Ποιος θα κάτσει στην Αγία Εδρα είναι, κυρίως, πολιτική πράξη και ανάμεσα στους κόλπους των Καρδιναλίων κυριαρχούν δύο τάσεις: της συντήρησης και της προόδου. 

Τελικά νίκησε ο συντηρητισμός και η σιδηρά προστασία του δόγματος, καθώς επικράτησε της ιερής ψηφοφορίας ο Γερμανός Γιόζεφ Αλοϊς Ράτσινγκερ, ο οποίος διακυβέρνησε ως Βενέδικτος ο 16ος. 

Δεύτερος στην ψηφοφορία όμως, είχε έρθει ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο - ο φερόμενος ήπιος, ταπεινός, προσηνής Αργεντίνος Καρδινάλιος, ο οποίος πίστευε (;)  σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και στον εκσυγχρονισμό της Εκκλησίας. 

Επτά χρόνια αργότερα, χτυπημένος από οικονομικά και σεξουαλικά σκάνδαλα ιερέων, αλλά και ταλαιπωρημένος από ασθενική υγεία, ο Πάπας Βενέδικτος προσκαλεί στο Βατικανό τον Μπεργκόλιο για να τον πείσει να αναλάβει εκείνος την ανώτατη έδρα, καθώς είναι έτοιμος να παραιτηθεί. 

Ενας διάλογος καθόλου απλός ή εύκολος, καθώς, αντιθέτως, ο Μπεργκόλιο (ο σημερινός Πάπας Φραγκίσκος) ήθελε να παραιτηθεί από Καρδινάλιος και να ζήσει έναν ακόμα πιο απέριττο βίο ως απλός ιερέας. 

«Αξιος ηγέτης είναι αυτός που δεν θέλει την εξουσία», Πλάτωνας.