Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής πρέπει να λογοδοτήσει για το περιστατικό της τέλεσης βάπτισης σε πισίνα
Σημείο των καιρών η τέλεση των ιερών μυστηρίων με “παράξενο” τρόπο…
Τον τελευταίο καιρό συχνά γινόμαστε μάρτυρες (σαν τηλεθεατές, αλλά και αυτόπτες καμιά φορά) σε τελέσεις βαφτίσεων και γάμων με ανορθόδοξους τρόπους: με αλλοδαπούς και αλλόθρησκους νονούς και γονείς, ομοφυλόφιλους, βαφτίσεις σε θάλασσες, σε πισίνες, αλλά και αμερικάνικου τύπου γάμους σε ελληνικές παραλίες με λαϊκούς ιερολογούντες. (Αλήθεια, πώς λειτουργεί αυτό; Υπάρχει διαδικτυακή άδεια ιερέων, αν έχουμε καταλάβει καλά;). Σημεία των καιρών η τέλεση των ιερών μυστηρίων με “παράξενο” τρόπο.
Σκανδαλισμό προκάλεσε η βάπτιση τέκνου τριών ετών δημοφιλών ηθοποιών που τελέστηκε από ιερέα της Μητρόπολης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής σε πισίνα κοσμικού κέντρου, κτήματος, με τον πολιτικό γάμο των γονέων να ακολουθεί αμέσως μετά.
Μία βάπτιση κατά τις απαιτήσεις και τις ιδιορρυθμίες των πελατών! Αυτό είναι η Εκκλησία μας; Εταιρεία διοργάνωσης τελετών;
Μη γένοιτο! Η δημοφιλής ηθοποιός δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή: “Δεν θα έκανα ποτέ παραδοσιακό γάμο, βαριέμαι τόση ώρα να είμαι όρθια, τα βαριέμαι αυτά” και “δεν ήθελα τριών ετών παιδί να το βουτάμε μέσα στην κολυμπήθρα, δεν ήθελα ούτε να τον ταλαιπωρήσω, ούτε να τον τρομάξω, το κάναμε με έναν τρόπο που να μπορέσει να το αντιληφθεί, του είπα ότι θα κάνουμε ένα μεγάλο πάρτυ”.
Δε μας παραξενεύουν οι δηλώσεις της συμπαθούς κατά τα άλλα μητέρας. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο να μιλάει έτσι ο σημερινός νέος άνθρωπος, είτε επειδή είναι ακατήχητος είτε από ελαφρότητα είτε και εκ πεποιθήσεως.
Όταν όμως έρχεται να ζητήσει την τέλεση ενός μυστηρίου από έναν ορθόδοξο ιερέα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία κατηχήσεως αυτής της ψυχής.
Ο Λόγος θα πείσει! Οι ιερείς και αρχιερείς έχουν ευθύνη γι’ αυτές τις ψυχές να τις σαγηνεύσουν στα δίχτυα της χάριτος, με την κατάλληλη κατήχηση και κυρίως με την αγιοπνευματική πειθώ της χαριτωμένης παρουσίας τους και όχι με την παπική πρακτική “κάνω ό,τι αρέσει στο ποίμνιό για να το έχω κοντά μου”.
Οι παπικοί δεν διστάζουν να κάνουν τσίρκο την Εκκλησία, για να προσελκύσουν κόσμο. Αυτούς μιμούνται οι ιερείς μας; Μάλλον ο μολυσμός της πίστεως που έχει υποστεί ο μέσος ιερέας από την υπακοή σε οικουμενιστές Επισκόπους μετέβαλε προς το χειρότερο την ποιμαντική τους.
Τι θα γίνει, θα πει κανείς, αν δεν πειστεί ο αιτών;
Οι κακομαθημένοι νέοι μας δεν πείθονται εύκολα και αντιδρούν σε γονείς και παραδεδομένα. Είναι καλύτερα να μη γίνει καθόλου η βάπτιση ή να γίνει το μυστήριο έστω και έτσι κατ’ οικονομία;
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να πάρει θέση η Εκκλησία στα ζητήματα της εποχής μας που συνεχώς ανακύπτουν, μία θέση που να απηχεί το consesus patrum.
Έπειτα όσοι λόγοι υπάρχουν να είναι επιεικής η Εκκλησία μας, άλλοι τόσοι υπάρχουν να μην είναι, λόγω και της δημοσιότητας που λαμβάνουν όλα αυτά τα γεγονότα, της διαφήμισης και της διασποράς.
Η σημερινή πονηρή κατάσταση του κόσμου, της Εκκλησίας και της πίστης γενικότερα, με μεγάλο μέρος του ποιμνίου να επιδίδεται σε νεοεποχίτικες πρακτικές (διαλογισμό, γιόγκα, ρέικι κ.ο.κ.) που περιλαμβάνουν στην παράδοσή τους τελετές καθαρμού, οι οποίες ομοιάζουν με τη μυστήριο του βαπτίσματος και η ένταξη των μυστηρίων σε μια τέτοια νεοεποχίτικη σφαίρα και συνάφεια, κάνει την περιφρούρηση των ιερών μυστηρίων αναγκαία.
Οι βαπτίσεις σε ποτάμια και θάλασσες επιτρέπονται με βάση τους κανόνες και την παράδοση της Εκκλησίας μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις μαζικών βαπτίσεων. Σε πισίνες για λόγους κοσμικούς δεν νοούνται καν!
Ο τύπος τελέσεως του μυστηρίου της βαπτίσεως καθορίστηκε από την παράδοσή μας και έχει βαθύ αντιαιρετικό χαρακτήρα. Διαβάζουμε σχετικά:
γ. Η σαφής αντίθεση του Χριστιανισμού με τον ειδωλολατρικό κόσμο, οδηγεί στην πρακτική καθαγιασμού συγκεκριμένου ύδατος, περιορισμένου σε συγκεκριμένο σκεύος ή χώρο για την Βάπτιση.
δ. Ο σαφής διαχωρισμός του Βαπτίσματος της Εκκλησίας από αυτά των αιρετικών, οδηγεί την Εκκλησία στην τακτική περιφρούρησης του Βαπτίσματος.
ε. Το Βάπτισμα συνδεόταν με τη Θεία Ευχαριστία, μια πρακτική η οποία διήρκησε για πολλούς αιώνες και συνέπεια αυτής ήταν η τέλεση στο Βαπτιστήριο του Ιερού Ναού απαραιτήτως.
στ. Η Διδαχή των Δώδεκα Αποστόλων ορίζει το είδος του ύδατος στο οποίο τελείται η βάπτιση. Ερμηνεύοντας τη φράση της Διδαχής: «ύδωρ ζων», παραθέσαμε την υπόθεση ότι ενδεχομένως να υπονοεί το καθαγιασμένο ύδωρ της Κολυμβήθρας.
ζ. Η ύπαρξη Βαπτιστηρίου στους Ιερούς Ναούς και η Κολυμβήθρα, μαρτυρείται από πολύ νωρίς, ήδη από τον 3ο αιώνα.
η. Οι Ιεροί Κανόνες ορίζουν ότι το Βάπτισμα τελείται εντός του Ιερού Ναού και όχι σε άλλους χώρους.
θ. Εικονογραφικές παραστάσεις της γεννήσεως του Χριστού των πρώτων αιώνων υπαινίσσονται τη βαπτισματική πρακτική σε Κολυμβήθρα.
ι. Η χρήση της θάλασσας για Βάπτιση επιλέγεται μόνο σε περίπτωση ανάγκης.
ια. Η σημερινή τυπική διάταξη και οι ευχές της Βαπτίσεως δεν αφήνουν περιθώρια για τέλεση σε χώρο εκτός κολυμβήθρας.”
Τέτοια παράξενα ιερά μυστήρια μπορεί να μην είναι άκυρα, αλλά οπωσδήποτε πάσχουν. Έχουμε μαρτυρίες ότι σε ατελώς βαπτιζόμενους, όταν επιτρέπει ο Θεός, φανερώνεται και με εξωτερικά σημάδια (π.χ.δαιμονισμό) το πρόβλημα και θέλει θείο φωτισμό, για να διαλευκανθεί η προέλευση του κακού.
Ειδικά το βάπτισμα σε πισίνα κατασκανδαλίζει τους πιστούς:
Όλο το νερό της βάπτισης είναι αγιασμός και μετά την τέλεση του μυστηρίου ρίπτεται στο χωνευτήρι του Ιερού Ναού. Με μεγάλη ευλάβεια και φόβο Θεού η Εκκλησία μας περιβάλλει την διαχείριση του. Στην περίπτωση της πισίνας τι πρέπει να γίνει; Πώς βολεύει αυτή την ανευλάβεια μια ιερατική συνείδηση; Και τι γίνεται και με την αρχιερατική συνείδηση του επιχώριου Αρχιερέα;
Ο Άγιος Παΐσιος πολύ στηλίτευε την ανευλάβεια!
Οι παραδοσιακοί ιερείς μας, όπως ο γέροντάς μας π.Νικόλαος Μανώλης και ο γέροντάς του Αγάθων Κωνσταμονίτης, ήταν ιδιαίτερα προσεκτικοί και σχολαστικοί στην τέλεση του ιερού αυτού μυστηρίου!
Συνηθίζονται άραγε αυτού του είδους τα μυστήρια στη Μητρόπολη, στα όρια της οποίας τελέστηκε η παράξενη βάπτιση σε πισίνα που σχολιάζουμε;
Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.Νικόλαος γνώριζε και έδωσε άδεια, για να τελεστεί η βάπτιση σε πισίνα; Κι αν δεν γνώριζε, μία τέτοια “χαριτωμένη” πρωτοβουλία του ιερέα δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητη.
Η πίστη πρέπει να περιφρουρηθεί και να προστατευτεί! Αυτό είναι το κύριο έργο των Επισκόπων! Δεν πρέπει να διαδοθεί η βλάσφημη και κακή αυτή συνήθεια (μόδα) στα διάφορα κτήματα που τελούνται γάμοι και βαπτίσεις και στην Εκκλησία μας γενικότερα! Μόνο αυτό μας έλειπε!
