Άγιος Χριστόφορος, ο νικητής του ποταμού που διαδέχτηκε την πάλη του κένταυρου Νέσσου με τόν Ηρακλή

Σε τοπικό επίπεδο είναι γνωστό ότι ο Άγιος Χριστόφορος αποτελεί Πολιούχο του Αγρινίου. 

Το Αγρίνιο δεν επέλεξε Άγιό του κάποιον που έζησε ή μαρτύρησε στην πόλη. 

Αντιθέτως λάτρεψε τον Άγιο Χριστόφορο από την Ανατολή  που τον εκτέλεσε ο Δέκιος στους μακρινούς αυτούς τόπους τον 3ο αιώνα μ.χ. 

Η ύπαρξη  ναού Αγίου Χριστοφόρου  και της ομώνυμης συνοικίας μαρτυρείται στο κτηματολόγιο της Ιεράς Μονής Προυσού. Αυτή  διατηρούσε μετόχι «εις χωράν του Βραχωρίου κατά τον απάνω μαχαλάν του Αγίου Χριστόφορου» σύμφωνα με κείμενο του αείμνηστου  Ν. Καπώνη.  

Σύμφωνα με το ίδιο κείμενο ο παλαιός Άγιος Χριστόφορος χτίστηκε το 1846-49.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις τον Άγιο Χριστόφορο τον κληροδότησε το προεπαναστατικό Βραχώρι και όχι η σύγχρονη εποχή. Επέλεξε έναν Άγιο που πέρασε έναν ποταμό, κουβαλώντας και διασώζοντας και διωγμένους χριστιανούς αλλά και ένα παιδί που προσωποποιούσε τον Χριστό σύμφωνα με την ίδια μυθολογία. Το ότι “έφερε τον Χριστό” έδωσε το όνομά του,   Χριστόφορο, στον πρώην Reprobus.

Άλλωστε ο προστάτης Άγιος αφορούσε την τότε οικονομία της περιοχής. 

Την αγωνία για καταστροφή από το χαλάζι και μάλιστα το μήνα Μάιο.

Γιατί επιλέχθηκε όμως ο Χριστόφορος; 

Μήπως η επιλογή του είχε αναφορά  στην τοπική μυθολογική συνείδηση;  Μήπως παρέπεμπε  στην πρώτη νίκη του ανθρώπου έναντι της φύσης, έναντι του ποταμού μας Αχελώου από τον δυνατό Ηρακλή;

Δεν υπήρχε ίσως πιο συναφή τοπική  ιστορία για τη νίκη του ανθρώπου έναντι του ποταμού, του Ηρακλή έναντι του Αχελώου, από εκείνη του Χριστόφορου. Αυτός δάμασε το ποτάμι προσπερνώντας το φέροντας την ελπίδα και προστατεύοντας έτσι τους ταξιδιώτες.

Την ουσιαστική επιλογή του Χριστόφορου πρέπει να την αναζητήσουμε στο υποσυνείδητο της λαϊκής μνήμης, της μυθολογίας. 

Αν και το παραπάνω άρθρο αποτελεί απλά έναν συνειρμό,  οφείλουμε να αναλογιστούμε ότι τόσο το έμβλημα του Δήμου Αγρινίου όσο και Πολιούχος του έχουν ένα κοινό: Το ποτάμι. Στο έμβλημα ο Ηρακλής παλεύει μαζί του ενώ ο Πολιούχος το προσπερνά. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Με πληροφορίες από:

Ν. Καπώνης. Δύο μνημεία του Αγρινίου του 19ου αιώνα: Ο Άγιος Χριστόφορος και το αρχοντικό Σοχωρίτη. Η μνήμη του αστικού τόπου και τοπίου. 

πηγή, Λίνος Υφαντής

Σχόλιο, Ιωάννης Νεραντζής (Διδάκτωρ Ιστορικής Γεωγραφίας): 

Ναι έχει σχέση με τη Μυθολογική Παράδοση τών Αιτωλών και τών Ακαρνάνων, αλλά όχι με την πάλη τού Ηρακλή με τον Αχελώο, αλλά με τον μύθο πού ο Κένταυρος Νέσσος φέρει στα καπούλια του την Δηιάνειρα, βασιλοκόρη του βασιλιά της Καλυδώνος Αιτωλίας, και σύζυγος τού Ηρακλή για να την περάσει στην απέναντι όχθη τού ποταμού Ευήνου, και στη μέση τής κοίτης προσπαθεί να τη βιάσει και ο Ηρακλής τον βλέπει από την όχθη και τον τοξεύει με το δηλητηριασμένο βέλος του και τον φονεύει.