Πώς να αντιμετωπίσω την εξάρτηση του παιδιού μου από το διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια;
Οι περισσότεροι γονείς έρχονται αντιμέτωποι με αρκετά διλλήματα αναφορικά με την διαπαιδαγώγηση και την ανατροφή των παιδιών τους. Και στη σημερινή εποχή, όπου οι δυνητικοί κίνδυνοι έχουν πολλαπλασιαστεί λόγω της απρόσκοπτης χρήσης του διαδικτύου, η δυσχερής θέση στην οποία περιέρχονται γονείς και κηδεμόνες είναι ιδιαίτερα κατανοητή. Ενώ οι ίδιοι επιθυμούν να χορηγούν ελευθερίες στα παιδιά τους ώστε αυτά να μην αισθάνονται απομονωμένα ή σε δυσμενέστερη θέση από τους συνομήλικους τους, ταυτόχρονα, το ένστικτο προστασίας είναι έντονο και τις περισσότερες φορές δικαιολογημένο.
Ποιοι είναι όμως οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν από την διαρκή, μη ελεγχόμενη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών και την εξάρτηση από αυτά;
Αρχικά, η αγνόηση των διαπροσωπικών σχέσεων («πρόσωπο με πρόσωπο»), όπως και η απόρριψη των σπουδών και η σχολική αποτυχία. Πιο σημαντικά ωστόσο αναδεικνύονται η επαφή με άτομα και ιδεολογίες που ενδέχεται να οδηγήσουν τα παιδιά σε επικίνδυνες καταστάσεις. Επί παραδείγματι, είναι συχνή η ύπαρξη παιδόφιλων ακόμη και σε φαινομενικά «αθώες» ιστοσελίδες και εφαρμογές, τις οποίες εκείνοι χρησιμοποιούν (πολλές φορές παριστάνοντας και οι ίδιοι τους ανήλικους) προκειμένου είτε να συναντηθούν προσωπικά με τα παιδιά, είτε να αποσπάσουν σεξουαλικό οπτικοακουστικό υλικό από αυτά. Ακόμη, είναι συχνή η διασπορά επικίνδυνων ιδεολογιών μέσω του διαδικτύου (ρατσισμός, μισογυνισμός κτλ.) και τα παιδιά όντας ευάλωτα και εύκολα επηρεαζόμενα είναι πιθανό να ενστερνιστούν αυτές τις απόψεις και να οδηγηθούν σε ακραίες καταστάσεις.
Πώς ωστόσο γίνεται ένας γονιός να περιορίσει την ηλεκτρονική χρήση των παιδιών του, αποφορτίζοντας την εξάρτησή τους, χωρίς να καταστρέψει την μεταξύ τους σχέση;
Αρχικά, είναι σημαντικό να θέτει όρια τα οποία είναι πραγματοποιήσιμα. Για παράδειγμα, το να απαγορέψει κάποιος από το 15χρονο παιδί του να χρησιμοποιεί πλέον κινητό τηλέφωνο, ενώ ο ίδιος του το είχε αγοράσει στην ηλικία των 11, θα έχει μάλλον αντίθετα αποτελέσματα. Αντιθέτως, είναι σημαντική η συζήτηση με τα παιδιά σχετικά με τους προαναφερόμενους κινδύνους, ώστε και τα ίδια να αντιληφθούν την αναγκαιότητα των κανόνων που θα επιβληθούν. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν και παραδείγματα της πραγματικής ζωής, όπου ανήλικοι έπεσαν θύματα, προκειμένου να ενισχυθεί η χρησιμότητα των γονικών θέσεων και ελέγχων.
Στη συνέχεια, είναι σημαντικό να δημιουργηθούν κανόνες σχετικά με:
- Τις ελαττωμένες ώρες που το παιδί θα έχει πρόσβαση σε ηλεκτρονικές συσκευές.
- Τη χρήση αυτών κυρίως για συνομιλία με άτομα που οι γονείς γνωρίζουν και για σχολικές εργασίες ή χόμπι.
- Την τοποθέτηση γονικών εφαρμογών (parental controls) που μπορούν να ελέγχουν το περιεχόμενο και να αποκλείουν ορισμένες ενέργειες.
- Τη δυνατότητα των γονέων να ελέγχουν ανά πάσα στιγμή τις συσκευές των παιδιών τους, ώστε να διαπιστώνουν ότι δεν έχουν «μπλέξει».
- Τη χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών μόνο μεσημεριανές - απογευματινές ώρες και σε κοινόχρηστους χώρους υπό γονική εποπτεία.
- Τη συνάντηση του παιδιού με κάποιον ψυχοθεραπευτή, ώστε να διαχειριστούν και ψυχολογικά την εξάρτηση.
Οι συγκεκριμένοι κανόνες είναι σημαντικό να επικοινωνούνται κατάλληλα, με την απαιτούμενη κατανόηση από την πλευρά των γονέων.
Ωστόσο, παράλληλα θα πρέπει να διατηρούνται και να επέρχονται πιθανές τιμωρίες (αφαίρεση ηλεκτρονικών για ορισμένο διάστημα πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του ψυχοθεραπευτή), σε περίπτωση μη συμμόρφωσης σε αυτούς.
