Πατριάρχης Ιεροσολύμων Ειρηναίος: Ένα χρόνο μετά, τίποτα δεν είναι ίδιο στους Αγίους Τόπους χωρίς Αυτόν. Γιατί οι μάρτυρες δεν βγαίνουν μόνο από τις ρωμαϊκές αρένες
Στις 10 Ιανουαρίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από την εκδημία του μακαριστού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κυρού Ειρηναίου Α΄. Ο Πατριάρχης εκοιμήθη στις 8 π.μ., της Τρίτης 10-1-23 μετά από χειρουργική επέμβαση, στην οποία είχε υποβληθεί την προηγουμένη, σε ιδιωτικό θεραπευτήριο στην Αθήνα. Ήταν η μοιραία κατάληξη μιας τραγικής δοκιμασίας, η οποία άρχισε το 2005 και την οποία υπέμεινε με αξιοθαύμαστη καρτερία.
Λίγοι θα θυμούνται τα γεγονότα του 2005. Δυστυχώς αν το θέμα αφορά κληρικό και μάλιστα αν δεν έχει και σκανδαλοθηρική διάσταση, δεν "πουλάει". Πραξικοπηματικά, μια ομάδα κληρικών , βασιζόμενη σε ένα δημοσίευμα μιας Ισραηλινής εφημερίδας , ότι δήθεν κατ ' έντολή του ένας ΄Ελληνας εκκλησιαστικός υπάλληλος του Πατριαρχείου, μίσθωσε στους Ισραηλινούς για 99 χρόνια , δύο ξενοδοχεία, τα οποία μέχρι τότε τα ενοικίαζαν αραβόφωνοι, δημιούργησαν ένα φρικτό κλίμα, απαιτώντας την απομάκρυνση του Πατριάρχη.
Δυστυχώς ο Πατριάρχης στη δοκιμασία ήταν μόνος.
Ούτε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ούτε η Ελληνική Κυβέρνηση, ούτε κάποιος άλλος τον στήριξε. Μάλιστα το Οικουμενικό Πατριαρχείο συγκάλεσε πανορθόδοξη συνδιάσκεψη και διέγραψε (αντικανονικά) τον Πατριάρχη από τα δίπτυχα, όπως τον προηγούμενο ακριβώς χρόνο είχε κάνει με τον (μακαριστό) Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο.
Μόλις τον διέγραψαν από τα δίπτυχα, η ιερά σύνοδος του Πατριαρχείου (υπό τριμελή επιτροπή) τον καθήρεσε "δι ' ασήμαντον αφορμήν" (ότι δήθεν δεν πήρε άδεια της συνόδου για να λειτουργήσει) και τον έφερε στις τάξεις των μοναχών. Ωστόσο, οι λόγοι αντικατάστασης του Πατριάρχη είναι σαφείς και προσδιορίζονται μάλιστα από τον Ιορδανικό νόμο που διέπει την λειτουργία του Πατριαρχείου (θάνατος, οικειοθελής παραίτηση, σωματική ανικανότητα, θρησκευτική πλάνη και αίρεση). Κανένας από τους ανωτέρω λόγους δεν υφίστατο στην περίπτωση του Πατριάρχη Ειρηναίου.
Στην αρχή προσπάθησαν να εκβιάσουν την παραίτησή του. Μάλιστα ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής είπε από το βήμα της βουλής "υποδείχθηκε στον Πατριάρχη να σταθεί στο ύψος του" -κατά παράβαση μάλιστα του ισχύοντος συντάγματος που απαιτεί διακριτούς ρόλους πολιτείας και Εκκλησίας-. Στην ενέργειά του αυτή δυστυχώς είχε αρωγό και την στάση του Οικουμενικού Πατριαρχείου ,(το οποίο κατά παράβαση των Ιερών κανόνων έτεινε ευήκοον ους προς κληρικούς που είχαν υποπέσει στο αδίκημα της τυρείας και της φατρίας, ενώ θα έπρεπε άμεσα να τους καθαιρέσει) αλλά και της Ελλαδικής Εκκλησίας, η οποία τότε αντιμετώπιζε εσωτερικά σοβαρά προβλήματα (βλ. πρώην Αττικής Παντελεήμων κ.α). Μάλιστα σε κατ'ιδίαν συζήτηση ,κορυφαίος εκκλησιαστικός παράγων (λαϊκός) είπε ότι "ο Χριστόδουλος για να σώσει τον θρόνο του έστειλε τις κάμερες στα Ιεροσόλυμα".
Ο Πατριάρχης Ειρηναίος δεν ήταν ποτέ αρεστός ,ούτε διεκδικητής της εξουσίας. Ήταν "λύση ανάγκης". Ο Χριστόδουλος ήθελε για αντικαταστάτη του Πατριάρχη Διοδώρου ,τον Μητροπολίτη Βόστρων Τιμόθεο(σημερινό έξαρχο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στην Κύπρο) .Δυστυχώς όμως για αυτόν, δεν τον ήθελε ο Οικουμενικός, ο οποίος τον είχε ήδη καθαιρέσει (και αποκαταστήσει-πρβλ Σωτήρη Τζούμα "Χριστόδουλος"). Ο χαμηλών τόνων Ειρηναίος ,φάνταζε σαν ιδανική λύση. Ο Χριστόδουλος πίστευε ότι ο Ειρηναίος δεν θα ήταν τίποτε άλλο παρά ένας επιπλέον επίσκοπος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (έστω και άτυπα).Δεν μπορούσε ποτέ να φαντασθεί ότι απέναντι του είχε ένα τεράστιο εκκλησιαστικό ανάστημα .Έναν άνθρωπο που ορκίσθηκε πίστη στον Πανάγιο Τάφο και έμεινε πιστός στον όρκο του άχρι θανάτου .
Την περίοδο εκείνη πρωθυπουργός του Ισραήλ ήταν ο Αριέλ Σαρόν. Όσο ο Αριελ Σαρον κατείχε έστω και τυπικά την πρωθυπουργία το Ισραήλ δεν αναγνώριζε τον σημερινό κάτοχο του θρόνου των Ιεροσολύμων Αρχιεπίσκοπο Θαβωρίου Θεόφιλο,(ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω ήταν η μοναδική χειροτονία του Πατριάρχη Ειρηναίου !!!) αλλά αναγνώριζε σαν κανονικό Πατριάρχη τον Ειρηναίο. Φθάσαμε δηλ. τότε στο σημείο την κανονικότητα της Ορθοδοξίας να την διαφυλάσσουν οι απόγονοι των σταυρωτών του Χριστού !!! Δυστυχώς ο Αριέλ Σαρόν αρρώστησε και αντικαταστάθηκε από τον Εχουντ Ολμέρτ, ο οποίος με ελαφρά καρδιά στις 16-12-2007 αναγνώρισε σαν Πατριάρχη τον Θαβωρίου Θεόφιλο , ύστερα από πιέσεις και της Ελληνικής πλευράς και ειδικότερα της τότε υπουργού των Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη (ας σημειωθεί ότι ο Εχουντ Ολμέρτ αλλά και ο πρόεδρος του Ισραήλ Μοσέ Κατσαβ στη συνέχεια οδηγήθηκαν στη φυλακή ο μεν πρώτος για διαφθορά ο δε δεύτερος για ηθικό σκάνδαλο. Η δικαιοσύνη στο Ισραήλ δεν αστειεύεται).
Στη συνέχεια έκτισαν πόρτες και απέκλεισαν την πρόσβαση στο σπίτι του Πατριάρχη Ειρηναίου. Ο Πατριάρχης για να σιτισθεί έπαιρνε τις τροφές του και ότι απαραίτητο με σχοινί από την ταράτσα. Ο ναϊσκος της Αγίας Θέκλας που μέχρι το 2008 είχε πρόσβαση ο Πατριάρχης αποκλείσθηκε. Και ο Πατριάρχης αποκλεισμένος αναγκαζόταν, να κάνει τη Θεία Λειτουργία και τις ακολουθίες μόνος στο δωμάτιο του!!! Καμία Ιατρική περίθαλψη , καμιά θρησκευτική μέριμνα. Και οι θανατοποινίτες στις σκληρότερες φυλακές του κόσμου, τουλάχιστον σε αυτά τα δύο έχουν πρόσβαση. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι για να βγάλει τα χαλασμένα δόντια του, τα έδενε με σπάγγο στην πόρτα και την τραβούσε!!!
Και όλα αυτά χωρίς να του έχει καν απαγγελθεί επίσημη κατηγορία είτε από εκκλησιαστική είτε από δικαστική αρχή!!!
Στις 3 Νοεμβρίου 2015 οδηγήθηκε εσπευσμένα στο χειρουργείο λόγω περίσφιξης κήλης. Δεν μπορούσε πλέον να δικαιολογηθεί ο οκταετής εγκλεισμός του. Και μάλιστα όταν το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους στην Ελλάδα, η Παλαιστινιακή Αρχή αλλά και Εβραίοι δικαστές αποφάνθηκαν ότι ήταν πεντακάθαρος.
Από την εσπευσμένη και επικίνδυνη για την ζωή του έκτακτη εισαγωγή στο ισραηλινό νοσοκομείο ποτέ δεν επανήλθε απόλυτα. Και φθάσαμε το 2019 με πρωτοβουλίες του πανοσ. Αρχιμανδρίτη κ. Νικόδημου Φαρμάκη και ενώ πλέον είχε επιβαρυνθεί πολύ η υγεία του, με τη σύμφωνη γνώμη του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου, να μεταφερθεί σε ένα από τα ιδρύματα της Εκκλησίας της Ελλάδος (Καρέλλειο) όπου παρέμεινε μέχρι την τελευτή του. Προηγουμένως, η σύνοδος του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων ήρε την (ψευτο)καθαίρεση και τον αποκατέστησε (δήθεν) ως Πατριάρχη πρώην Ιεροσολύμων...
Θα ήταν παράλειψή μας αν σε όλη αυτή την δοκιμασία του Πατριάρχη δεν μνημονεύσουμε τον μοναδικό Ιεράρχη της Ελλαδικής Εκκλησίας, που σήκωσε το ανάστημά του και υπερασπίσθηκε τον εμπερίστατο Πατριάρχη: Τον Μητροπολίτη πρώην Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο .Ο άνθρωπος αυτός πάλεψε ,έγραψε, φώναξε .Απέδειξε ότι υπάρχει και υγιές κομμάτι της διοικούσας Εκκλησίας.
Οι Αγιοταφίτες δεν επέτρεψαν την Ταφή του Πατριάρχη Ειρηναίου στα Ιεροσόλυμα. Προσωπικά πιστεύουμε ότι και αυτό είναι θεία οικονομία. Πιστεύουμε ότι οι διαδικασίες αγιοκατάταξης του θα είναι ευκολότερες αν ξεκινήσουν από τη Σάμο παρά από τα Ιεροσόλυμα. Να είστε βέβαιοι ότι μετά από αρκετά χρόνια, ο τότε Πατριάρχης Ιεροσολύμων, θα σπεύδει στον τάφο του Πατριάρχη Ειρηναίου για να του πάει Πατριαρχική διαγνώμη, όπως έκανε ο Μακαριστός Αλεξανδρείας Πέτρος στον Άγιο Νεκτάριο.
Ο Πατριάρχης Ειρηναίος άφησε το ανεξίτηλο αποτύπωμα του. Χάρις στη θεόπνευστη πρωτοβουλία του άλλαξε το Πάσχα μας .Η μεταφορά του Αγίου Φωτός κάθε Μεγάλο Σάββατο είναι δικό του έργο. Και μαζί με το Άγιο Φως, έρχεται και η ελπίδα στους πικραμένους και τους βασανισμένους. Σε όλους εκείνους που από αδυναμία (είτε σωματική, είτε οικονομική), δεν έχουν ή δεν θα έχουν το προνόμιο να προσκυνήσουν τον Πανάγιο Τάφο. Όλους αυτούς τους επισκέπτεται ο αναστημένος Χριστός και τους λέει "Θαρσείτε .Εγώ νενίκηκα τον κόσμον".
Ο Πατριάρχης Ειρηναίος έφυγε. Όμως είναι από τους λίγους που μπορεί επάξια να πει τα λόγια του Αποστόλου Παύλου "τον αγώνα τον καλόν ηγωνισμαι ,τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα.Λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος, ον αποδώσει μοι εν εκείνη τη ημέρα Κύριος ο δίκαιος κριτής...."
Και φεύγοντας πήρε μαζί του και την Κανονικότητα και την Αποστολική διαδοχή, άσχετο με ποιά νομικά τεχνάσματα θα προσπαθήσουν να την αποκαταστήσουν.
Αιωνία σου η μνήμη Πατριάρχα Ειρηναίε.
Και να μεσιτεύεις και για μας
