Με σχέδιο και όραμα ο μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος για την ανασυγκρότηση της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης. Μετά την υποδοχή του Βαρθολομαίου τώρα και Επιστημονικό Συμπόσιο. Μυστικοσύμβουλός του ο Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Μαυρολέων;;;
Οι εκδηλώσεις έχουν την υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδος και της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού.
Στόχος του Επιστημονικού Συμποσίου είναι η ανάδειξη των διαχρονικών και πολυσύνθετων σχέσεων του Αγίου Όρους με το Πήλιο και την ευρύτερη περιοχή, καθώς επίσης και η διεύρυνση του επιστημονικού διαλόγου με κύριο άξονα την ιστορική, πνευματική και πολιτιστική σύνδεση των δύο τόπων. Στο συμπόσιο έχουν κληθεί να εισφέρουν την γνώση και την εμπειρία τους επιστήμονες και ερευνητές στο πλαίσιο των ακόλουθων θεματικών ενοτήτων:
-Ιστορική σχέση των δύο τόπων (π.χ. εποικίσεις / ίδρυση μονών στο Πήλιο από Αγιορείτες, Πηλιορείτες στο Άγιον Όρος).
-Ιστορικές/πνευματικές μορφές Πηλιορειτών – Αγιορειτών.
-Συνάφειες/επιρροές εκκλησιαστικής τέχνης και αρχιτεκτονικής στο Πήλιο και το Άγιον Όρος.
Παράλληλα, η Αγιορειτική Εστία παρουσιάζει την έκθεση ζωγραφικής του Βρετανού εικαστικού, καθηγητή στη σχολή καλών τεχνών του Bath Spa University της Μεγάλης Βρετανίας, Tim Vyner με τίτλο: «Μία εμπειρία ζωής στο Άγιον Όρος» που θα εκτεθεί στον χώρο της Δημόσιας Ιστορικής Βιβλιοθήκης της Ζαγοράς και θα παραμείνει καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού (16 Ιουλίου έως 30 Σεπτεμβρίου).
Το κείμενο της οργανωτικής επιτροπής
Το Άγιον Όρος καθ’ όλη τη διάρκεια της υπερχιλιετούς ιστορίας του, υπήρξε προπύργιο της ορθόδοξης πίστης και παράδοσης διαδραματίζοντας κορυφαίο ρόλο στη διάδοση του ορθόδοξου μοναστικού ιδεώδους όχι μόνο σε περιοχές της ελλαδικής χερσονήσου αλλά και στην ευρύτερη Βαλκανική και πέρα από αυτήν, είτε μέσα από την λειτουργία του θεσμού των Μετοχίων είτε με τη δράση μεμονωμένων μοναχών.
Το Πήλιο, ένας τόπος πανομοιότυπου φυσικού περιβάλλοντος, αλλά συνάμα ένα «άγιον όρος» κι αυτό το ίδιο, κατάσπαρτο ήδη από τα βυζαντινά χρόνια από μικρά και μεγάλα μοναστικά ιδρύματα, ήταν εύλογο να συνδεθεί στενά με τον Άθωνα. Αδιάψευστοι μάρτυρες της σύνδεσης αυτής υπήρξαν τα πολλά αγιορείτικα μετόχια αλλά και σημαντικά αυτοτελή μοναστήρια που ίδρυσαν μεγάλες μορφές αγιορειτών, όπως ο άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω, ιδρυτής της μονής Σουρβιάς και ο όσιος Συμεών ο ανυπόδητος και μονοχίτων, ιδρυτής της μονής Φλαμουρίου. Συνέπεια, δε, της πνευματικής σύνδεσης Πηλίου – Άθωνος πρέπει να θεωρηθεί η έντονη προσέλευση Πηλιορειτών στα αγιορείτικα μοναστήρια, η γόνιμη επικοινωνία μεταξύ των δύο τόπων, η πνευματική δράση σημαντικών προσωπικοτήτων όπως ο Αγιορείτης Ιερομόναχος Διονύσιος ο Ζαγοραίος και πολλοί άλλοι. Παράλληλα, η περιοχή του Πηλίου, κυρίως από τα τέλη του 18ου και κατά τον 19ο αιώνα, αναδεικνύεται σε τόπο υποδοχής Αγιορειτών καλλιτεχνών, το έργο των οποίων επιδρά καθοριστικά στην εξέλιξη της τοπικής καλλιτεχνικής παραγωγής.
