Σήμερα αγάλλονται οι ψυχές των αναπαυομένων αοιδίμων Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως καθώς εις την εν ουρανοίς Εκκλησίαν απόλαυσαν την στιγμή: Το παρόν και το μέλλον του Φαναρίου μαζί στους Αγίους Δώδεκα Αποστόλους Φερίκιοϊ
Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, με την ευκαιρία την εορτής της Συνάξεως των Αγίων Αποστόλων, χοροστάτησε την Παρασκευή, 30 Ιουνίου, στον πανηγυρίζοντα φερώνυμο Ιερό Ναό στο Φερίκιοϊ, στην Πόλη.
Στην ομιλία του, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Παναγιώτατος επεσήμανε ότι οι Άγιοι Απόστολοι «δεν εβαπτίσθησαν εν τω ύδατι, αλλά εν τω Αγίω Πνεύματι, και αφού τους γέμισε ο φωτισμός και η δύναμις του Παρακλήτου, διεσκορπίσθησαν εις όλον σχεδόν τον τότε γνωστόν κόσμον και εκήρυξαν εις αυτόν το Ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού, Ευαγγέλιον αγάπης, καταλλαγής και σωτηρίας εν Χριστώ Ιησού».
Και ο Παναγιώτατος συνέχισε:
«Οι Απόστολοι, μετά τον Κύριο, εστερέωσαν και εξάπλωσαν την Εκκλησίαν Του και ώρισαν κατά τόπους επισκόπους εις διαδοχήν των και εις συνέχισιν της σωτηριώδους Χριστιανικής μαρτυρίας εν τω κόσμω. Οι επίσκοποι είναι η εγγύησις της αποστολικότητος της μιάς, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας. Αυτής της Εκκλησίας, την οποίαν ωραματίσθηκε ο Κύριος εις την προέκτασιν των αιώνων και εις την επέκτασιν αυτής εις όλην την οικουμένην, όταν εξέλεξε τους δώδεκα Αποστόλους και τους απέστειλε κηρύσσειν το Ευαγγέλιον πάση τη κτίσει, εις πάντα τα έθνη.
Δι᾽ αυτό και η ευγνωμοσύνη όλων των Χριστιανών, όλων των γενεών και όλων των εποχών, προς τους Αγίους Αποστόλους για την συμβολή τους στο έργο της σωτηρίας μας ήταν, είναι και θα είναι απεριόριστη! Και ο σημερινός εορτασμός της συνάξεώς τους “εν ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς” είναι μία ελάχιστη εκδήλωσι της ευγνωμοσύνης μας αυτής.
Πράγματι, σπουδαιοτάτη ευεργεσία και δωρεά του Θεού στην ανθρωπότητα είναι η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής, η «χειροτονία» των Αποστόλων, η ιερωσύνη, διά της οποίας το Άγιον Πνεύμα μεταδίδει την Θείαν Χάριν.
Αλλ᾽ η εορτή των Αγίων Αποστόλων δεν μας υπενθυμίζει σήμερα μόνον την αποστολικότητα της Εκκλησίας, αλλά και, προκειμένου τουλάχιστον διά την Αγίαν του Χριστού Μεγάλην Εκκλησίαν εις αυτήν εδώ την Πόλιν του Κωνσταντίνου, μας υπενθυμίζει πόσον ομοιάζει η ζωή και η πορεία της διά μέσου των αιώνων με την ζωήν των Αποστόλων, όπως την ακούσαμε σήμερα εις το Αποστολικόν ανάγνωσμα, μέρος του οποίου επαναλαμβάνομεν: “Ο Θεός ημάς τους Αποστόλους εσχάτους απέδειξεν ως επιθανατίους… Ημείς μωροί διά Χριστόν, υμείς δε φρόνιμοι εν Χριστώ· ημείς ασθενείς, υμείς δε ισχυροί· υμείς ένδοξοι, ημείς δε άτιμοι. Άχρι της άρτι ώρας και πεινώμεν και διψώμεν και γυμνητεύομεν και κολαφιζόμεθα και αστατούμεν… λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν”. Και επί πάσι τούτοις, και δι᾽ όλα αυτά, και εμείς δοξολογούμε το όνομα του Κυρίου, ότι επεφύλαξεν εις ημάς τοιούτον προνόμιον, τοιαύτην τιμήν!
Επί τη σημερινή μεγάλη εορτή, ευχόμεθα εις όλους σας, τέκνα πεφιλημένα, μαζί με τα χρόνια πολλά, δύναμι, καρτερία και υπομονή εις τας θλίψεις και περιστάσεις του βίου, ενίσχυσιν παρά Κυρίου και αντοχήν. Το είπαμε και σε άλλη περίπτωσι: Ο Λυτρωτής μας δεν θα μας αφήση να πειρασθώμεν περισσότερον από όσον αντέχομεν, αλλά ποιήσει συν τω πειρασμώ και την έκβασιν του δύνασθαι ημάς υπενεγκείν».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του σημείωσε:
«Μαζί με την επανάληψιν αυτήν του μηνύματος και του κηρύγματος των θεοκηρύκων Αποστόλων, επιθυμούμεν να εκφράσουμε την χαρά μας, διότι μας δίδεται και εφέτος η ευκαιρία να χοροστατήσουμε κατά την Θεία Λειτουργία της συνάξεως των Δώδεκα Αποστόλων εδώ στο Φερίκιοϊ, το οποίο διηκόνησε επί σειράν ετών με όλες του τις δυνάμεις και με αγάπη πολλή προς τους θεσμούς και τα πρόσωπα ο αοίδιμος Προκάτοχός μας αλησμόνητος Πατριάρχης Δημήτριος. Είη αιωνία η μνήμη Του, καθώς και όλων εκείνων οι οποίοι εκοπίασαν θεοφιλώς και θεαρέστως για την Κοινότητα αυτή και τα Ιδρύματά της και έχουν ήδη απέλθει εκ του ματαίου κόσμου τούτου, με πλέον προσφάτους τον αείμνηστον Αρχιμανδρίτην πατέρα Πρόδρομον Αναστασιάδην, ιερατικώς προϊστάμενον του Ναού, και τον μακαριστόν Μητροπολίτην Σασίμων κυρόν Γεννάδιον, ο οποίος υπηρέτησε με υποδειγματικό ζήλο και συγκινητική αφοσίωσι επί δύο και πλέον δεκαετίας την Περιφέρειαν Ταταούλων ως Επόπτης αυτής».
Ο Πατριάρχης εξέφρασε την ευαρέσκειά της Μήτρος Εκκλησίας προς όλους όσοι συνεχίζουν το καλλίκαρπο αυτό έργο, και συγκεκριμένα προς τον Σεβ. Μητροπολίτη Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στέφανο, Επόπτη της Περιφερείας Ταταούλων, «διά την στοργήν αυτού και το ανύστακτον ενδιαφέρον του και προς την Κοινότητα αυτήν, καθώς και διά την αδιάλειπτον πατρικήν μέριμνάν του διά τον χριστώνυμον λαόν της ευθύνης του», καθώς και προς τον Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη κ. Σαμουήλ Εφφέ, Ιερατικώς Προϊστάμενο της Κοινότητος. Συνεχάρη, επίσης, την υπό τον Άρχοντα Έξαρχο της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Κωνσταντίνο Σανταλτζίδη νέα Εκκλησιαστική Επιτροπή, τα μέλη της Φιλοπτώχου Αδελφότητος στο πρόσωπο της Προέδρου αυτής, κ. Ελένης Νιότη, και όλους τους συνεργάτες τους για το επιτελούμενο έργο.
Κατόπιν προτροπής του Παναγιωτάτου, σύντομο χαιρετισμό προς το εκκλησίασμα απηύθυνε ο συμπροσευχόμενος Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Γουίνιπεγκ και Μητροπολίτης των εν Καναδά ουκρανοφώνων Κοινοτήτων κ. Ιλαρίων.
Προ της Απολύσεως, ο Παναγιώτατος έψαλε τρισάγιο για την ανάπαυση των ψυχών του αοιδίμου προκατόχου του Πατριάρχου Δημητρίου, των μακαριστών Ιεραρχών που διετέλεσαν Επόπτες της Περιφερείας Ταταούλων, του μακαριστού Μητροπολίτου Νιγηρίας κυρού Αλεξάνδρου, Ιεράρχου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, ο οποίος εκοιμήθη τα ξημερώματα της Παρασκευής, καθώς και όλων των κληρικών που διακόνησαν στον Ι. Ναό των Αγίων Αποστόλων Φερίκιοϊ.
