Πέθανε το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Θανάσης Τσούρας
«Έφυγε» από τη ζωή χτές ο πρώην υπουργός και επί σειρά ετών βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Θανάσης Τσούρας, σε ηλικία 77 ετών.
Το ιδρυτικό στέλεχος το ΠΑΣΟΚ, το τελευταίο διάστημα, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα με την υγεία του, καθώς έδινε μάχη με τον καρκίνο.
Ο Θανάσης Τσούρας νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Οι Άγιοι Ανάργυροι».
Γιατρός στο επάγγελμα, ήταν υπουργός στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και στενός συνεργάτης του Γιώργου Γεννηματά, ενώ ήταν σύμβουλος και της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά, καθώς ανήκε στην λεγόμενη ομάδα των «Γεννηματικών», μαζί με τους Κώστα Γείτονα και Μιλτιάδη Παπαϊωάννου.
Άνθρωπος αξιοπρεπής και απόλυτα συνεπής στις αρχές του.
Λόγω του απαράμιλλου ήθους του αποχώρησε από την πολιτική 10 χρόνια πριν (το 2012) και δεν εξαργύρωσε την συμμετοχή του στην εξέγερση του πολυτεχνείου, σε αντίθεση με πολλούς άλλους.
Από τους πολιτικούς με βαθιά προσωπική ηθική ιδιοσυγκρασία και με απόλυτη έλλειψη ιδιοτέλειας δεν επέτρεψαν σε κανέναν να αμφισβητήσει την ακεραιότητά του.
Ποιός ήταν ο Θανάσης Τσούρας
Ο Θανάσης Τσούρας γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής. Την περίοδο της δικτατορίας (1967-74) υπήρξε υπεύθυνος της νεολαίας του ΠΑΚ Εσωτερικού και μέλος των Δημοκρατικών Επιτροπών Αντίστασης.
Για μεγάλο διάστημα δρούσε στην παρανομία και είχε πλούσια αντιστασιακή δράση, σε συνεργασία με την ομάδα του Σήφη Βαλυράκη. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέγερση του Πολυτεχνείου (Νοέμβριος 1973), μετά την καταστολή της οποίας συνελήφθη και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Μεταπολιτευτικά, υπήρξε συνιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και ήταν ο πρώτος υπεύθυνος για τη νεολαία του Κινήματος (1974-75), ενώ από τον Ιανουάριο του 1979 μέχρι τον Οκτώβριο του 1981 διετέλεσε διευθυντής του Γραφείου του δημάρχου Αθηναίων, Δημήτρη Μπέη.
Τον Οκτώβριο του 1981, με την ανάληψη της εξουσίας από τον Ανδρέα Παπανδρέου, διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών σε ηλικία 35 ετών και έγινε ο νεότερος γενικός γραμματέας στην ιστορία του υπουργείου.
Σε συνεργασία με τον υπουργό Εσωτερικών Γιώργο Γεννηματά, προώθησε νόμους που επέτρεψαν την επιστροφή των πολιτικών προσφύγων του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα. Παρέμεινε σε αυτή τη θέση μέχρι τον Ιούνιο του 1985.
Στη δεύτερη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου διετέλεσε αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, με αρμοδιότητα τη Δημόσια Τάξη και τα Σώματα Ασφαλείας από τον Ιούνιο του 1985 μέχρι τον Απρίλιο του 1986, μετά τη συγχώνευση των υπουργείων Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης υπό τον Μένιο Κουτσόγιωργα.
Από τον Απρίλιο του 1986 έως τον Φεβρουάριο του 1987 ήταν υφυπουργός Εσωτερικών, ενώ από τον Φεβρουάριο του 1987 έως τον Μάιο του 1989 ήταν ειδικός σύμβουλος στο Πολιτικό Γραφείο του πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου.
Τον Ιούνιο του 1989, έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα και εκλέχθηκε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Αθηνών, ενώ εκλεγόταν συνεχώς μέχρι και το 2012.
Με την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1993, χρημάτισε υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (Οκτώβριος 1993 – Σεπτέμβριος 1994) και υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (Σεπτέμβριος 1994 – Σεπτέμβριος 1995).
