Ε΄ Κυριακή των Νηστειών στην Ιερά Μητρόπολη Ιερισσού
Την Κυριακή 2α Απριλίου τ.έ., που στο φετινό Λειτουργικό χρόνο συμπίπτει Εκκλησιαστικά με την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ακολουθούμενος από τους Διακόνους του, π. Αθανάσιο Σφουγγάρο και π. Νικόδημο Κωτινούδη, επεσκέφθη την Ενορία Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αγίου Προδρόμου, στην οποία διακονεί ευόρκως ο ακάματος Παν. Αρχιμ. π. Δωρόθεος Ζέρβας, Γενικός μας Αρχιερατικός Επίτροπος.
Μέσα σ’ ένα Ναό που έλαμπε από την αλλαγή των πεπαλαιωμένων πολυελαίων του, με νέους παραδοσιακούς μπρούτζινους εξαιρέτου τέχνης, με δαπάνες του ευλογημένου Πληρώματος της Ενορίας, ο Λαός του Προδρόμου προσήλθε στο Ευχαριστιακό Δείπνο, με επικεφαλής τον Τοπικό Πρόεδρο κ. Στυλιανό Γεωργακούδη και τον Τοπικό Σύμβουλο Γαλατίστης, πνευματικό τέκνο και συνεργάτη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Δημήτριο Γούσιο.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του αναφέρθηκε στο φιλολογικοθεολογικό αριστούργημα της Κυριακάτικης Ευαγγελικής Περικοπής από το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (Μαρκ. ι΄ 32-45), που σκοπός του είναι να καταδείξη στους Μαθητές του Κυρίου όλων των Εποχών, πως ακόμα και οι Δώδεκα Απόστολοί Του – μάλιστα λίγο προ του Πάθους Του – έβλεπαν τον Κύριο σαν γνήσιοι Ισραηλίτες, δηλαδή, ως κοσμικό Βασιλιά που σε λίγο θα έμπαινε στην Αγία Πόλη για να δοξασθή! Και εκεί που έπειτα δύο σταυροί με κρεμασμένους κακούργους θα πλαισίωναν τον φρικτό Σταυρό του Διδασκάλου, εκείνοι δυστυχώς έβλεπαν παλάτια και θρόνους και μεγαλεία! Αυτή η ανόητη απαίτηση των δύο υιών του Ζεβεδαίου- του Ιάκωβου και του Ιωάννη – να ευδοκήση Εκείνος ώστε να τοποθετηθούν δεξιά και αριστερά στον Θρόνο της “κοσμικής Βασιλείας Του”, ήταν εκείνη που ώθησε τον Μεγάλο Ραββί να τους απαντήση με το όντως φοβερό λόγιο: «…ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος…», δηλαδή, «…όποιος θέλει να γίνη μεγάλος αναμεταξύ σας, ας είναι υπηρέτης σας, και οποιοσδήποτε θέλει να γίνη πρώτος από σας, οφείλει να είναι δούλος των άλλων…» (Μαρκ. ι΄ 43-44)!
Το ίδιο ολίσθημα δυστυχώς διαπράττουν και σήμερα πολλοί ατενίζοντας τον Θείο Ραββί﮲ Τον θέλουν κοσμικό Βασιλιά, Τον βλέπουν ως Επαναστάτη τρανό, Τον αναγνωρίζουν ως Μέγα Διδάσκαλο, ως κορυφαίο φιλόσοφο ή διανοητή! Μα ποτέ δεν αναγνωρίζουν στο Θείο Πρόσωπό Του τον Θεάνθρωπο Κύριο, τον Υιό και Λόγο του Θεού, το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος που ντύθηκε και ανθρώπινη σάρκα κι έγινε δούλος και πτώχευσε για να πλουτίση τον πτωχεύσαντα άνθρωπο!
Και επέρανε τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος λέγοντας: «Ο Θεάνθρωπος Κύριος περπάτησε στον κόσμο και ετόλμησε μια διαρκή έξοδο από τη Θεότητά Του, χάριν της σωτηρίας του ανθρωπίνου Γένους! Η κατά Χριστόν Οικονομία δεν είναι τίποτε άλλο, παρά όλα τα Μεγαλεία που έπραξε ο Θεός στο Πρόσωπο του Υιού Του για να καλέση το Δημιούργημά Του, τον άνθρωπο, και πάλι στην αγκαλιά Του, απ’ όπου αυτοκαταδικασμένος εξήλθε! Ήλθε για να γίνη Δούλος όλων, Διάκονος όλων, για ν’ ανεβάση τον πεσμένο στον τάφο άνθρωπο, εκεί απ’ όπου εξέπεσε: στον Ζωηφόρο Παράδεισο, σε Κοινωνία μαζί Του, να γίνη Κοινωνός Θείας Φύσεως. Αυτό σημαίνει Μεγάλη Εβδομάδα, αυτό Σταυρός και κυρίως αυτό Ανάσταση!»
