Τα Τριάντα Αργύρια
Ο ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει ότι ο Ιούδας όταν συμφώνησε την προδοσία με τους Ιερείς του Ναού έλαβε ως δώρο 30 αργύρια.
«Αργύρια» είναι η λέξη που χρησιμοποιεί ο ευαγγελιστής Ματθαίος στο εδάφιο 26,15 και σημαίνει «ασημένια νομίσματα». Αυτό, προφανώς, δεν είναι συγκεκριμένο ως προς το τι είδους νομίσματα ήταν. Το 30 μ.Χ. υπήρχαν αρκετά διαφορετικά ασημένια νομίσματα που κυκλοφορούσαν στην Ιερουσαλήμ, όπως:
Τετράδραχμα της Τύρου, ή Τυριανά σέκελ
Τετράδραχμα ή Στατήρες της Αντιόχειας
Τετράδραχμα Πτολεμαίου
Ρωμαϊκά δηνάρια
Από αυτά, τα σέκελ της Τύρου είχαν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε ασήμι - 94% - και αυτά απαιτούσαν οι ιερείς ως πληρωμή για τον φόρο του Ναού των Ιεροσολύμων. Αυτό το νόμισμα περιείχε 14 γραμμάρια ασήμι. Η σημερινή τιμή για το ασήμι είναι 0,83 $ ανά γραμμάριο. Το ασήμι σε αυτά τα 30 νομίσματα θα άξιζε 348,6 $ σήμερα. Τα ίδια τα νομίσματα σήμερα, όντας αρχαία και ιστορικά, θα ήταν φυσικά ανεκτίμητα, αλλά εκείνη την εποχή ήταν απλώς κοινά ασημένια νομίσματα που χρησιμοποιούνταν στις εμπορικές συναλλαγές.
Δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια πόση ήταν η πραγματική αξία των νομισμάτων για την εποχή εκείνη. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη το ημερομίσθιο ενός εργαζομένου και το κόστος ζωής στην Ιερουσαλήμ. Υπάρχει η άποψη ότι τα 30 αργύρια ήταν ο μισθός για ένα μήνα.
Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι ο Ματθαίος συνδέει τα τριάντα αργύρια με το 11 κεφάλαιο του βιβλίου του Ζαχαρία και κατ᾽ επέκταση με το 21 κεφάλαιο της Εξόδου.
Το εδάφιο Έξοδος 21,32 αναφέρει:
«Αν ο ταύρος χτυπήσει με τα κέρατα και σκοτώσει έναν άνδρα δούλο ή μια γυναίκα δούλη, ο ιδιοκτήτης πρέπει να πληρώσει τριάντα αργυρά δίδραχμα στον αφέντη του δούλου και ο ταύρος θα λιθοβοληθεί μέχρι θανάτου».
Ο Θεός προτρέπει τον προφήτη Ζαχαρία να ζητήσει από τους Ισραηλίτες να τον πληρώσουν για την εργασία που είχε κάνει ανάμεσά τους, και αυτοί θέλοντας να τον προσβάλουν του έδωσαν τριάντα αργύρια, δηλαδή την αξία ενός δούλου. Αυτό ήταν ένδειξη πόσο περιφρονούσαν το προφητικό του έργο.
Ο Θεός είπε στον Ζαχαρία να ρίξει τα τριάντα αργύρια στο θησαυροφυλάκιο του Ναού. Ουσιαστικά όπως θα λέγαμε σήμερα να τα πετάξει πίσω στα μούτρα τους.
Όταν ο Ματθαίος αφηγείται την ιστορία των τριάκοντα αργυρίων και την πράξη του Ιούδα να τα πετάξει πίσω στο Ναό, είναι μια αναφορά στην ιστορία του Ζαχαρία, όπου οι Εβραίοι υποτίμησαν έναν προφήτη του Κυρίου και τον πρόσβαλαν δίνοντάς του ένα χρηματικό ποσό που αντιστοιχούσε στην αξία ενός δούλου. Ο Ματθαίος με αυτή την αναφορά ουσιαστικά μας λέει ότι οι ιερείς ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν σχεδόν τίποτα για τον Ιησού. Δεν τον θεωρούσαν προφήτη και ήταν εξαγριωμένοι για τα όσα είχε πει γι᾽ αυτούς μέσα στον Ναό και για την σκηνή που δημιούργησε όταν αναποδογύρισε τα τραπέζια των τοκογλύφων.
Τα Τριάντα αργύρια ήταν το τίμημα της περιφρόνησης.
