Όταν κλειδώνει ο στόχος όλα παγώνουν!!! Ελεύθερος σκοπευτής ο Πατριάρχης Σερβίας Πορφύριος στόχευσε τις ελληνόφωνες Εκκλησίες για την κρατική τρομοκρατία κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας καί ψάχνονται τώρα όλες από που θα τούς έρθει
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας είναι, ως γνωστόν, η μόνη κανονική και νόμιμη Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία, και ταυτόχρονα η μεγαλύτερη θρησκευτική οργάνωση στη χώρα αυτή. Αναγνωρίζεται από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες σε όλο τον κόσμο, καθώς και από όλες τις Χριστιανικές Εκκλησίες και ομολογίες.
Mόνο τέσσερις Ορθόδοξες Εκκλησίες, που αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό του Ορθόδοξου κόσμου, ως προς τον αριθμό των πιστών τους, αναγνωρίζουν τη μη κανονική σχισματική δομή που αυτοαποκαλείται Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, αλλά στερείται ακόμη και των πιο βασικών χαρακτηριστικών του να είναι εκκλησία. Φυσικά, ακόμη κι αν η αριθμητική δυσαναλογία ήταν υπέρ της μη κανονικής δομής, δηλαδή σε βάρος της κανονικής Εκκλησίας, αυτό δεν θα άλλαζε τίποτα σε ουσιαστικό επίπεδο: η Εκκλησία είναι η Εκκλησία,
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας δεν είναι ένα «εμπόλεμο μέρος» αλλά μια ζωντανή και ενεργή Εκκλησία του Θεού σε ενότητα πίστης και λειτουργική κοινωνία με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και όλες γενικά τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. Οι πόλεμοι, δίκαιοι και άδικοι, γίνονται από τα κράτη, όχι από τις Εκκλησίες. Η αντιμετώπιση μιας Εκκλησίας ως εχθρού επειδή τα μέλη της ανήκουν σε τραγικά αντικρουόμενες πλευρές είναι τερατώδης, καθώς είναι πιστά μέλη της ίδιας Εκκλησίας. Η Εκκλησία υποστηρίζει πάντα την ειρήνη, προσεύχεται συνεχώς υπέρ της ειρήνης και κάνει ό,τι μπορεί για να εξαλειφθεί η έχθρα και το μίσος μεταξύ ανθρώπων και εθνών και για να ανοίξει δρόμος προς την φιλία και την αγάπη. Η Εκκλησία δεν χωρίζει τους ανθρώπους σε «δικούς της» και «αλλότριους», «γηγενείς» και «ξένους». αγωνίζεται, στο όνομα του Θεού που είναι Αγάπη,
Το καλύτερο παράδειγμα μιας τέτοιας στάσης και συμπεριφοράς μάς δίνει η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας – ο Προκαθήμενός της, ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Ονούφριος, η επισκοπή της, οι κληρικοί, οι μοναχοί και ο πιστός λαός της. Επομένως, η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, με βαθιά ανησυχία, θλίψη και συμπονετική αδελφική αγάπη, παρατηρεί την «ὑπομονὴ τῶν ἁγίων» (Αποκ. 14:12· πρβλ. 1:9) στην Ουκρανία και παρατηρεί τις πιέσεις, τη βία και τις διώξεις που η σημερινή κυβέρνηση της Ουκρανίας ασκεί εναντίον της κανονικής Εκκλησίας, και συνεπώς κατά της πλειοψηφίας των πολιτών της, δεδομένου του γεγονότος ότι είναι η μεγαλύτερη θρησκευτική κοινότητα στη χώρα. Οι διώξεις κορυφώθηκαν τις τελευταίες ημέρες με τη βίαιη κατάληψη εκκλησιών υπέρ της ψευδοεκκλησιαστικής σχισματικής δομής, που έχει την ιδιότητα ενός είδους «κρατικής Εκκλησίας» και μιας άτυπης Ιεράς Εξέτασης. Έχει επίσης ανακοινωθεί η επικείμενη κορύφωση του τρόμου, μια πιστή επανάληψη των σοβιετικών δίωξεων της Εκκλησίας – η εκδίωξη διακοσίων πενήντα μοναχών και εκατοντάδων καθηγητών και φοιτητών θεολογίας από τη Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ, την αιωνόβια πνευματική πηγή και κέντρο της Αγίας Ρωσίας (Святая Русь), την κολυμβήθρα του ανατολικού σλαβικού χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας στη σύγχρονη Ουκρανία, τη Ρωσία και τη Λευκορωσία.
Η Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ, με τους ιερούς της τόπους, δεν είναι μόνο σύμβολο και κέντρο της Ορθόδοξης Ουκρανίας και, ευρύτερα, του «ρωσικού κόσμου» (όπως κι αν ερμηνεύσει κανείς αυτόν τον όρο), αλλά και μια ανεξάντλητη ζωογόνος πηγή πνευματικότητας για ολόκληρη την Ορθοδοξία. Επιπλέον, ο πνευματικός και πολιτιστικός θησαυρός της Λαύρας είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό και αισθητό στοιχείο όχι μόνο της ουκρανικής και της πανρωσικής, αλλά και της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Υπό το πρίσμα αυτών των γεγονότων, η απόφαση της σημερινής κρατικής ηγεσίας της Ουκρανίας να εκδιώξει τον Μητροπολίτη Ονούφριο, τη μοναστική αδελφότητα και την Πνευματική Ακαδημία από τη Λαύρα δεν είναι παρά συνώνυμο του φρικτού κρατικού τρόμου κατά της Εκκλησίας, καθώς και της κατάφωρης παραβίασης των θεμελιωδών δικαιωμάτων της, της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας της συνείδησης γενικότερα. Η συμπεριφορά της ουκρανικής κρατικής ηγεσίας μαρτυρεί ότι ο πραγματικός – και πιθανώς απώτερος – στόχος της είναι να διαγράψει την ιστορική μνήμη και όλα τα ίχνη της αυθεντικής Ορθοδοξίας στην Ουκρανία, προκειμένου να αλλάξει τον κώδικα και την ιστορική ταυτότητα που η Εκκλησία έχει χτίσει και διαφυλάξει με κόπο. αιώνες, από τον Άγιο Πρίγκιπα Βλαδίμηρο μέχρι σήμερα.
Συναισθανόμενοι και γνωρίζοντας ότι η μόνη υπάρχουσα Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Κιέβου Ονούφριο, φέρει γενναία και ταπεινά τον σταυρό της και ανέρχεται τον Γολγοθά του Χριστού αλλά και τον δικό της με ελπίδα, είμαστε βέβαιοι ότι ο Εσταυρωμένος και Αναστάς Κύριος – χάρις στην βαθιά πίστη, συγχώρεση και αγάπη για όλους, ακόμα και για τους, από δική τους επιλογή, εχθρούς – θα ενδυναμώσει την Εκκλησία Του για να αντέξει όλα τα βάσανα που χρειάζεται και πρέπει να υπομείνει. Ταυτόχρονα, υψώνουμε την κραυγή μας ενάντια στη φοβερή αδικία, ενάντια στον κρατικό τρόμο εναντίον της Εκκλησίας στην Ουκρανία που «φωνάζει στον ουρανό». Ελπίζουμε ότι οι Εκκλησίες και οι θρησκευτικές κοινότητες, καθώς και τα ιδρύματα και οι οργανώσεις που ενδιαφέρονται για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και κάποιο είδος τάξης στον κόσμο, θα καταδικάσουν την κατάφωρη παραβίαση των θρησκευτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στην Ουκρανία.
Προσευχόμενοι θερμά στον Κύριο για το τέλος του αδελφοκτόνου πολέμου στην Ουκρανία και για την εγκαθίδρυση της ευλογημένης ειρήνης εκεί το συντομότερο δυνατό, με πίστη, ελπίδα και αγάπη περιμένουμε τον θρίαμβο του Σταυρού και την Ανάσταση του Χριστού επί των δυνάμεων του σκότους , του κακού και του θανάτου. Τον Σταυρό Σου προσκυνούμε Δέσποτα, και την Αγία Σου Ανάσταση δοξάζουμε!
Πατριάρχης Σερβίας Πορφύριος,
Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου των Επισκόπων
