Β' Κυριακή των Νηστειών στην Κέρκυρα
Στην Θεία Λειτουργία κατά την Β΄ Κυριακή των Νηστειών, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, λειτούργησε και ομίλησε στον ιερό ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου στην κωμόπολη των Κοινοπιαστών της Μέσης Κέρκυρας.
Η ενορία είναι καλλιεργημένη πνευματικά, καθώς ο πνευματικός πατέρας αυτής της ενορίας, αρχιμ. Χρυσόστομος Κουτσούρης εργάζεται με αυταπάρνηση, καλλιεργώντας τις νέες οικογένειες αλλά και την νεολαία, στην κατήχηση και την καθοδήγηση στην Εκκλησία μας.
Είναι αδήριτη ανάγκη στην εποχή μας, η εκκλησία να αναλαμβάνει τον ρόλο όχι μόνο της κατήχησης, αλλά και της αναμόρφωσης της παιδείας, μιας παιδείας παρηκμασμένης και παραμορφωμένης από την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
Κατά την Θεία Λειτουργία έψαλλαν οι ιεροψάλτες του ιερού Ναού, οι οποίοι είναι πτυχιούχοι της βυζαντινής Μουσικής, ανάμεσα στους οποίους ως μόνιμος ιεροψάλτης στο αναλόγιο, και ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Δημήτριος Μεταλληνός.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του, αναφέρθηκε στο πρόσωπο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, που η Αγία μας εκκλησία τον προβάλλει την Β΄ Κυριακή των Νηστειών, παρά το γεγονός ότι δεν είναι η ημέρα της μνήμης του, αλλά ως προσωπικότητα που θα εφαρμόσει και θα διδάξει στην Ορθόδοξη εκκλησία μας, την αλήθεια της πίστεως και την βιωματική θεολογία, μέσα από την εμπειρία της άσκησης και της προσευχής.
Την προηγούμενη Κυριακή, η Εκκλησία μας εόρτασε τον θρίαμβο της, τώρα σ΄αυτή την Κυριακή, η προσωπικότητα του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά διδάσκει την βιωματική εφαρμογή αυτής της δόξας και τον θρίαμβο της πίστης, με το βίωμα της μετοχής στις άκτιστες ενέργειες του Θεού.
Οι άκτιστες ενέργειες, χαρίζονται στα μέλη της εκκλησίας μας, τα οποία εν Αγίω Πνεύματι, οδηγούνται στην αναζήτηση της Θεογνωσίας.
Την εποχή του 14ου αιώνος που έζησε ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, έγιναν μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης, μεταξύ των οποίων ήταν και η αφορμή να συγκληθούν οι δύο μεγάλες Σύνοδοι, και την διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου να την θεσμοθετήσουν.
Η Δύση στο πρόσωπο του Καλαβρού μοναχού Βαρλαάμ, αρνήθηκε την μετοχή των ακτίστων ενεργειών του Θεού, διότι ορθολογικά είχε διδάξει το κτιστό που φέρει ο άνθρωπος, με το οποίο είναι αδύνατον να μετέχει στο άκτιστον του Θεού.
Όμως ο άγιος Γρηγόριος υπογραμμίζει πως επιτρέπει ο Θεός στο κτιστό το ανθρώπινον, που είναι ολότητα το σώμα και η ψυχή, να λάβουν την αγιότητα του Θεού, διότι δεν αγιάζεται μόνον η ψυχή, αγιάζεται και το σώμα.
Για αυτό άλλωστε προσκυνούμε και τα λείψανα των αγίων της Εκκλησίας μας. Είναι χαριτωμένα από το Πανάγιον Πνεύμα, από την άκτιστη ενέργεια του Θεού. Ο Θεός ενίοτε επιτρέπει στον κτιστό άνθρωπο, όταν προέρχεται η προσευχή του από την καθαρότητα την εσωτερική, του νου και της καρδίας από κάθε εμπαθή κατάσταση, να γίνει μέτοχος έστω και λίγο των κτιστών ενεργειών.
Τότε μόνο ο κτιστός άνθρωπος αναλαμβάνει δυνάμεις πνευματικές, χαριτώνεται, και ο αγώνας του από αυτή την μέθεξη, γίνεται εντονότερος, χωρίς βέβαια να υπάρχει η Θεοεγκατάλειψη ενίοτε στη ζωή του αγωνιζομένου. Οι ώρες της Θεοεγκατάληψης είναι οδυνηρές, γιατί τότε ο άνθρωπος έχει την οσμή του θανάτου και του σκότους.
Ενώ όταν δέχεται την αποκάλυψη των θείων και ακτίστων ενεργειών, τότε οι στιγμές εκείνες της ζωής του, είναι ανέκφραστες από την εσωτερική πληρότητα του Αγίου Πνεύματος.
Αυτή η σύγκρουσις, δεν υπήρξε μόνο την εποχή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, συνεχίζεται αυτός ο αγώνας και στις ημέρες μας.
Διότι δεν μπορεί να συμβιβαστεί ο ορθολογισμός της Δύσης και το Πνεύμα του συμφέροντος, με την έννοια της αγάπης του Θεού και της θείας ευσπλαχνίας προς τον αγωνιζόμενο άνθρωπο, που ταυτόχρονα αυτή η αγάπη και η ευσπλαχνία, αντανακλάται και στον συνάνθρωπο, τον αδελφό μας.
Αυτό το βίωμα μέσα στην ορθόδοξη εκκλησία, είναι η φανέρωσις του σώματος του Χριστού, μέσα από αυτή την ενότητα της αγάπης και της πίστης των μελών της.
Ενώ αντίθετα στην Δύση οι άνθρωποι βιώνουν το αίσθημα της απομόνωσης, και γι αυτό ο αγώνας τους είναι αγώνας της εφαρμογής του ορθού λόγου και του συμφέροντος.
Το εσπέρας ο Σεβασμιώτατος, χοροστάτησε στον Γ΄ Κατανυκτικό εσπερινό στο Ιερό προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος, και η ομιλία τους ήταν σχετική με την προσευχή, εξ αφορμής και πάλι της μεγάλης προσωπικότητας του Αγίου της Εκκλησίας μας, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, όστις διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης.
