27 Μαρτίου 1821: Εορτασμός στην Μονή Οσίου Λουκά της Επετείου Κήρυξης της Επανάστασης στη Ρούμελη
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεώργιος τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λεβαδείας την Κυριακή 26 Μαρτίου 2023, Δ΄ Κυριακή των Νηστειών.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε το ετήσιο Μνημόσυνο του μακαριστού π. Δημητρίου Αργυρίου, τέως Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Μητροπόλεως και Εφημερίου της Ενορίας για 50 έτη.
Στο κήρυγμα ο Σεβασμιώτατος ανέλυσε το Δοξαστικό των Αίνων της Δ΄ Κυριακής των Νηστειών: «Δεῦτε ἐργασώμεθα ἐν τῷ μυστικῷ ἀμπελῶνι καρπούς μετανοίας, ἐν τούτῳ ποιούμενοι οὐκ ἐν βρώμασι καί πόμασι κοπιῶντες, ἀλλ’ ἐν προσευχαῖς καί νηστείαις τάς ἀρετάς κατορθοῦντες, τούτοις ἀρεσκόμενος, ὁ Κύριος τοῦ ἔργου δηνάριον παρέχει δι οὗ ψυχάς λυτροῦται, χρέους ἁμαρτίας, ὁ μόνος πολυέλεος». Επίσης, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε με σεβασμό στον μακαριστό π. Δημήτριο και την προσφορά του στην Ενορία της Ευαγγελίστριας· τόνισε ότι διηκόνησε την Εκκλησία και τους συνανθρώπους του με σεβασμό και αγάπη και ευχήθηκε ο Θεός να αναπαύει την εκλεκτή ψυχή του και να έχουν την ευχή του τα παιδιά του, τα εγγόνια του και οι ενορίτες του.
Κατόπιν, ο Σεβασμιώτατος μετέβη στην Ιερά Μονή Οσίου Λουκά για τον εορτασμό της Επετείου της Κήρυξης της Επανάστασης στη Ρούμελη, η οποία έλαβε χώρα την 27η Μαρτίου 1821.
Στο Καθολικό της Μονής τελέστηκε Δοξολογία χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεωργίου, πλαισιούμενου από τον Καθηγούμενο της Μονής πανοσ. αρχιμ. π. Σεραφείμ Παυλίδη, την αδελφότητα της Μονής και κληρικούς της περιοχής, τις αρχές του τόπου, τους πιστούς και τους μαθητές των σχολείων της περιοχής με τις σημαίες.
Ο Όσιος Λουκάς γίνεται ορμητήριο του Αγώνα
Στην Ιερά Μονή του Οσίου Λουκά την 27η Μαρτίου 1821 κηρύσσεται η Επανάσταση στη Ρούμελη με επικεφαλής τον Δεσπότη των Σαλώνων Ησαΐα, τον Αθανάσιο Διάκο και τον εκπρόσωπο της Φιλικής Εταιρείας Αθανάσιο Ζαρείφη· στο Καθολικό της Μονής γίνεται δοξολογία, ευλογούνται τα όπλα και όλοι κλήρος και λαός ξεχύνονται στον αγώνα υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Ο Αθανάσιος Διάκος ξεκινάει για να καταλάβει τη Λιβαδειά, ο Ησαΐας Σαλώνων φεύγει για την Άμφισσα μεταφέροντας το μήνυμα της Επανάστασης στη Δωρίδα και τη Λοκρίδα, ενώ οι μοναχοί της Μονής, εκατό τον αριθμό, μαζί με τους κατοίκους των γύρω χωριών κατευθύνονται στο Δίστομο, όπου συλλαμβάνουν τον Αστυνόμο του Διστόμου και αδελφό του βοεβόδα της Λιβαδειάς με τη συνοδεία του.
Ο Όσιος Λουκάς γίνεται ορμητήριο των επαναστατημένων και διατρέφει τα στρατεύματα που καταλύουν στο μοναστήρι. Όταν το 1823 ο στρατός του Μπερκόφτσαλη καταστρέφει τα πάντα στο διάβα του αρπάζοντας τις τροφές και καίγοντας τα χωριά, το Μοναστήρι γίνεται τροφός και καταφύγιο των υπόδουλων Ρωμιών.
Το Μοναστήρι σύμφωνα με έγγραφα που έχουν σωθεί προμηθεύει με τρόφιμα και χρήματα τον αγώνα και τους οπλαρχηγούς Διάκο, Ανδρούτσο, Γκούρα, Κριεζώτη, Τζαβέλλα, Καραϊσκάκη, κ.ά.