Μητροπολίτης Βεροίας: «Νεόφυτο ἄνθος καί πολύτιμο σκεῦος ἀρετῶν ὁ ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης»
Το βράδυ της Τετάρτης προς Πέμπτη 10 Νοεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Αγρυπνία στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ναούσης επι τη εορτή του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου.
Κατά τη διάρκεια της Αγρυπνίας τέθηκαν σε προσκύνηση αποτμήματα ιερών Λειψάνων του Αγίου Αρσενίου, ενώ στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος ευλόγησε το κόλλυβο του Αγίου.
Ο Σεβασμιώτατος δεν παρέλειψε στο τέλος της ομιλίας του να ευχηθεί στον εορτάζοντα προϊστάμενο της Ενορίας και στενό του συνεργάτη στο πνευματικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Αρσένιο Χαλδαιόπουλο με την ευκαιρία των ονομαστηρίων του.
Το κείμενο της ομιλίας του Σεβασμιωτάρτου:
«Kαππαδοκίας τό νεόφυτον ἄνθος καί ἀρετῶν τό πολυτίμητον σκεῦος, ὁ ἱερός Ἀρσένιος ὑμνείσθω μοι».
Ὡς νεόφυτο ἄνθος καί ὡς πολύτιμο σκεῦος ἀρετῶν ἐπαινεῖ καί ἐγκωμιάζει ὁ ἱερός ὑμνογράφος τόν ἑορταζόμενο σήμερα ἅγιο Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη, ἕναν ἅγιο τῆς ἐποχῆς μας, θά ἔλεγα, ἕναν ἅγιο τόν ὁποῖο γνώρισαν οἱ πατέρες μας καί μεγάλωσαν κοντά του.
Ἕναν ἅγιο, τοῦ ὁποίου οἱ ἀρετές τόν ἀνέδειξαν ἄνθος τοῦ παραδείσου, τό ὁποῖο στολίζει ὄχι μόνο τήν ἐπί γῆς στρατευομένη ἀλλά καί τήν ἐν οὐρανοῖς θριαμβεύουσα Ἐκκλησία. Ἕναν ἅγιο, τοῦ ὁποίου οἱ ἀρετές τόν ἀνέδειξαν «πολυτίμητον σκεῦος» πού κοσμεῖ τήν Ἐκκλησία καί τόν κόσμο.
Πῶς ὅμως κατόρθωσε ὁ ἅγιος Ἀρσένιος νά φθάσει σ᾽ αὐτό τό ἐπίπεδο ἀρετῆς καί σ᾽ αὐτά τά ὕψη τῆς ἁγιότητος;
Τήν ἀπάντηση μᾶς τήν δίδει τό ἴδιο τό ἐγκώμιο τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου. Ἄν τό σκεῦος τῆς ὑπάρξεως τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου ἦταν καί εἶναι πολυτίμητο, αὐτό ὀφείλεται στό ὅτι ὁ ἅγιος Ἀρσένιος φρόντισε μέσα στό ὀστράκινο καί φθαρτό σκεῦος τῆς ὑπάρξεώς του νά τοποθετήσει τόν πολυτίμητο θησαυρό τῶν ἀρετῶν.
Καί ὅπως ἕνα ταπεινό καί εὔθραυστο σκεῦος γίνεται ἀκριβό καί πολύτιμο, ὅταν μέσα σ’ αὐτό βάλλουμε ἕνα εὐῶδες ἄρωμα ἤ ἕνα πολύτιμο μαργαριτάρι, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος, ὅταν βάλλει μέσα στήν ψυχή του τήν ἀρετή μεταβάλλεται σέ «πολυτίμητον σκεῦος».
Αὐτό ἀκριβῶς ἔκανε καί ὁ ἅγιος Ἀρσένιος. Ἐγκαθίδρυσε στήν ψυχή του τήν ἀγάπη, καί ρύθμισε τή ζωή του σύμφωνα μέ αὐτή, πού εἶναι ἡ πρώτη καί μεγάλη ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐντολή ἀπό τήν ὁποία «ὅλος ὁ νόμος καί οἱ προφῆται κρέμανται».
Ἡ ἀγάπη ἦταν ὁ κύριος ἄξονας ὅλων τῶν πράξεών του, ἦταν ἡ κατευθυντήρια γραμμή τῆς ζωῆς του. Ἀγάπησε τόν Θεό ἀπό τή νεότητά του καί ἀφοσιώθηκε σ᾽ αὐτόν «ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς του καί ἐξ ὅλης τῆς καρδιᾶς του καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας του» ὡς διάκονος καί ὡς ἱερεύς. Tόν ἀγάπησε τόσο, ὥστε ὅ,τι ἀφοροῦσε καί σχετιζόταν μέ τόν Θεό γέμιζε τήν ψυχή του μέ πνευματική ἀγαλλίαση καί χαρά.
Ἀγάπησε τόν συνάνθρωπό του καί τόν διακόνησε στή μακρά πορεία τοῦ ἐπιγείου βίου του μέ κάθε τρόπο. Ἀγαποῦσε καί φρόντιζε τά παιδιά, προσπαθοῦσε νά τούς διδάξει τήν ἑλληνική γλώσσα καί τήν ὀρθόδοξη πίστη, γιά νά μήν παρασυρθοῦν ἀπό τίς ἀλλόδοξες προπαγανδιστικές ὁμάδες, πού δροῦσαν τήν ἐποχή ἐκείνη στήν Kαππαδοκία.
Ἀγαποῦσε ὁ ὅσιος τούς συνανθρώπους του, μεριμνοῦσε γιά τά προβλήματα καί τίς ἀνάγκες τους, φρόντιζε νά μοιράζει καί τό ὑστέρημά του ἀκόμη, προκειμένου νά τούς βοηθήσει καί νά τούς ἐνισχύσει, φρόντιζε νά τούς συμβουλεύει γιά ὅ,τι εἶχαν ἀνάγκη καί σάν στοργικός πατέρας νά τούς θεραπεύει μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπό τίς ἀρρώστιες τους. Ἡ ἀγάπη τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου δέν ἔκανε διακρίσεις· ὅταν τοῦ ἔφερναν ἀρρώστους γιά νά τούς διαβάσει, γράφει ὁ βιογράφος του, ὁ ἅγιος Παΐσιος, ποτέ δέν ἐξέταζε ἐάν ὁ ἄρρωστος εἶναι χριστιανός ἤ μουσουλμάνος, ἀλλά ἀπό ποιά ἀρρώστια πάσχει γιά νά διαβάσει τήν κατάλληλη εὐχή.
Aὐτός ἦταν ὁ ἅγιος Ἀρσένιος, ὁ ἅγιος τῆς ἀγάπης, πρός τιμήν τοῦ ὁποίου ἀγρυπνήσαμε ἀπόψε ἑορτάζοντας τή μνήμη του. Ἔμεινε σέ ὅλη του τή ζωή ἑδραῖος καί ἀμετακίνητος «ἐν τῇ ἀγάπῃ», καί κατά τή διαβεβαίωση τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου «ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ»· καί σ’ αὐτή τήν ἀγάπη καλεῖ καί ὅλους ἐμᾶς νά τόν ἀκολουθήσουμε.
Δυστυχῶς ἐμεῖς σήμερα δέν ἔχουμε κατανοήσει τή δύναμη καί τήν ὠφελιμότητα τῆς ἀγάπης, καί γι᾽ αὐτό προσπαθοῦμε νά λύσουμε τά προβλήματά μας μέ τίς ἀντιπαραθέσεις καί πολλές φορές καί μέ τό μίσος. Ἡ μέθοδος ὅμως τοῦ μίσους δημιουργεῖ μόνο δυστυχία καί δέν ἐπιλύει κανένα πρόβλημα. Ἀντίθετα ἡ ἀγάπη ἀποτελεῖ τό μόνο σταθερό θεμέλιο ἐπί τοῦ ὁποίου μπορεῖ νά θεμελιωθεῖ ἡ ἐπίλυση ὅλων τῶν ἀνθρωπίνων, τῶν διαπροσωπικῶν ἀλλά καί τῶν προσωπικῶν προβλημάτων τοῦ ἀνθρώπου.
Ἐάν ἐφαρμόζουμε στή ζωή μας τήν ἐντολή τῆς ἀγάπης, τόσο πρός τόν Θεό, ὅσο καί πρός τούς συνανθρώπους μας, τότε θά βλέπουμε νά ἐξομαλύνονται ὅλες οἱ δυσκολίες, νά παραμερίζονται ὅλα τά ἐμπόδια, νά διευθετοῦνται ὅλες οἱ διαφωνίες καί θά ζοῦμε εἰρηνικά, εὐλογημένα, ὅπως ἔζησε καί ὁ τιμώμενος σήμερα ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Kαππαδόκης, καί νά ἔχουμε τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
Αὐτό εὔχομαι νά ἀξιωθοῦμε νά ζήσουμε ὅλοι μας διά τῶν πρεσβειῶν του.
