Κουρά Μοναχού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας

 

Την Τρίτη 11 Οκτωβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Στο τέλος της Ακολουθίας, ο Σεβασμιώτατος κ. Παντελεήμων, τέλεσε την μοναχική κουρά (ρασοευχή) του κ. Βασιλείου Μπαρλακόπουλου, μετονομάσας αυτόν εις Μοναχόν Νέστορα.

Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: 

Παραμονή τῆς ἑορτῆς ἑνός μεγά­λου ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, καί ὑπό τή σκέπη ἑνός ἄλλου μεγά­λου καί συγχρόνου ἁγίου, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμ­φε­ρουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυ­ματουργοῦ καί τῆς ἐφόρου καί προστάτιδος τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μο­νῆς, τῆς Παναγίας τῆς Δοβρᾶ, ἐνε­δύθης πρό ὀλίγου τό μοναχικό σχῆμα λαμ­βά­νοντας τό ὄνομα ἑνός μάρτυρος τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ ὁποίου τή μνήμη θά ἑορτάσουμε σέ λίγες ἡμέρες, τοῦ ἁγίου μεγαλο­μάρ­τυρος Νέστορος, τοῦ Θεσσαλο­νι­κέως καί μαθητοῦ τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυ­ροβλύτου, τοῦ πολιούχου τῆς Θεσ­σαλονίκης καί ἐκ τῶν προστα­τῶν τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς.

Καί μπορεῖ ὁ ἅγιος μάρτυς Νέ­στωρ νά μήν ἦταν μοναχός, νά μήν ἦταν ἀσκητής, ἀλλά ἕνας νεαρός χριστιανός, εἶχε ὅμως ἀρετές καί χαρίσματα τά ὁποῖα θά πρέπει νά ἀγωνίζεται νά ἀποκτήσει κάθε μο­ναχός, τά ὁποῖα θά πρέπει νά προ­σπαθεῖς νά ἔχεις καί σύ.

Ἡ πρώτη ἀρετή, γιά τήν ὁποία διεκρίνετο ὁ ἅγιος Νέστωρ, ἦταν ἡ πίστη του, πίστη πού συνδυαζόταν μέ τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωση στόν Θεό.

Πίστη τόσο δυνατή, ὥστε τόλμησε νά τήν ὁμολογήσει χωρίς νά τοῦ ζη­τηθεῖ, ὅταν ἀποφάσισε νά ἀγω­νι­σθεῖ ἐναντίον τοῦ εἰδωλολά­τρου Λυαίου, πού προκαλοῦσε σέ μονο­μαχία τούς χριστιανούς.

Πίστη τόσο δυνατή, ὥστε ἦταν βέ­βαιος ὅτι μέ τήν εὐχή τοῦ διδασκά­λου του, τοῦ ἁγίου Δημητρίου, καί τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ θά ἔβγαινε νικητής ἀπό αὐτόν τόν ἀγώνα.

Πίστη τόσο δυνατή, πού δέν ὑπο­λόγιζε τή ζωή του, ἄν καί γνώριζε ὅτι νικώντας τόν Λυαῖο, θά ὁδηγη­θεῖ στό μαρτύριο.

Ἡ δεύτερη ἀρετή του ἦταν ἡ ὑπα­κοή του στόν διδάσκαλό του, τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα Δημήτριο. Δίπλα του εἶχε μαθητεύσει, καί ἀπό τόν ἅγιο Δημήτριο εἶχε πιθανότατα γνωρίσει τόν Χριστό. Καί τώρα στήν κρίσιμη ὥρα τῆς μεγάλης ἀποφάσεως νά μονομαχήσει μέ τόν Λυαῖο στόν διδάσκαλό του προσ­τρέ­χει καί ζητᾶ τήν εὐχή του. Καί ἐνισχυμένος ἀπό αὐτήν ἐπικα­λεῖται τόν Θεό τοῦ Δημητρίου, ἐνώπιον τοῦ πλήθους τό ὁποῖο εἶχε συγκεντρωθεῖ γιά νά παρακολου­θήσει τόν ἀγώνα.

Θά μποροῦσε νά εἶχε ἐπικαλεσθεῖ ἁπλῶς τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ὁ ἅγιος Νέστωρ τήν ζητᾶ διά τοῦ διδασκάλου του, τοῦ ἁγίου Δημη­τρίου, δείχνοντας τήν ὑπακοή του.

Ἡ τρίτη ἀρετή του ἦταν ἡ καθα­ρό­τητα καί ἡ ἁγνότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Ὡς ἁγνό καί παρ­θένο ἐγκωμιάζουν οἱ ἱεροί ὑμνο­γράφοι τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα Δημήτριο, καί ἀνάλογη θά ἦταν ἀσφαλῶς καί ἡ ζωή καί ἡ ψυχή τῶν μαθητῶν του, στήν ὁποία ἔσπερνε ὁ μέγας Δημήτριος τόν λόγο τοῦ Εὐαγγελίου, πού καρποφοροῦσε καρπόν ἑκατονταπλασίονα πίστε­ως καί ἀγάπης στόν Χριστό.

Αὐτές τίς τρεῖς ἀρετές, τήν πίστη στόν Θεό, τήν ὑπακοή στήν Ἐκκλη­σία, στόν Ἐπίσκοπό σου καί στόν πνευματικό σου πατέρα, καί τήν κα­θαρότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, πού εἶχε ὁ ἅγιος μεγα­λομάρτυς Νέστωρ, τοῦ ὁποίου ἀπό σήμερα θά φέρεις τό ὄνομα καί θά εἶναι προστάτης σου, ἀγωνίσου ἀπό σήμερα μέ περισσότερο ζῆλο νά ἀποκτήσεις καί σύ.

Εἶναι ἀρετές πού πρέπει κατ᾽ ἐξο­χήν νά χαρακτηρίζουν τόν μο­να­χό πού ἀφιερώνει τή ζωή του στόν Θεό.

Ἡ πίστη δέν εἶναι ἁπλῶς θεμέλιο καί ἀφετηρία τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ἀλλά εἶναι καί διαρκές στήριγμα καί δύναμη στόν πνευματικό ἀγώ­να πού καλεῖται νά κάνει καθη­μερινά ὁ μοναχός, ἀγώνας πού δέν εἶναι, ὅπως γράφει ὁ ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἀπόστο­λος Παῦλος, «πρός αἷμα καί σάρ­κα», ἀλλά εἶναι «πρός τόν κοσμο­κράτορα τοῦ σκότους», εἶναι πρός τόν διάβολο καί τόν παλαιό ἄν­θρωπο πού ἔχουν τή δύναμη τοῦ Λυαίου καί προσπαθοῦν νά συντρί­ψουν τόν ἀγωνιζόμενο μοναχό.

Στόν ἀγώνα ὅμως αὐτόν, θά ἔχεις καί σύ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ, ἐάν τόν ἐπικαλεῖσαι μέ ταπείνωση καί δέν θεωρεῖς ὅτι μπορεῖς νά ἀνταπεξέλ­θεις μέ τίς δικές σου δυνάμεις.

Θά ἔχεις τή δύναμη καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅταν καλλιεργεῖς τήν ὑπα­κοή καί ζεῖς μέσα σέ αὐτήν, διότι μόνο μέ τήν ὑπακοή μπορεῖ νά ὑπάρξει πνευματική πρόοδος, μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος καί ἰδιαιτέρως ὁ μοναχός καί ὁ κληρικός νά εὐ­αρεστήσει στόν Θεό καί νά ἔχει τήν εὐλογία του.

Ἡ ζωή τῆς ἀφιερώσεως στόν Θεό δέν εἶναι μία εὔκολη ὑπόθεση. Εἶναι μία ζωή θυσίας καί μαρτυ­ρίου, ἀλλά γιά ἐκεῖνον πού τήν ζεῖ μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, μέ ὑπακοή καί ἀγωνιζόμενος νά διατηρεῖ τόν ἑαυτό του καθαρό καί ἁγνό ἀπό τοῦ κόσμου, γίνεται ζωή πού τόν γεμίζει ἀπό χαρά καί τόν ὁδηγεῖ στή σωτηρία.

Αὐτῆς εὔχομαι πατρικά νά ἀξιω­θεῖς καί σύ, ἀκολουθώντας τό πα­ράδειγμα τοῦ προστάτου σου ἀπό σήμερα ἁγίου μεγαλομάρτυρος Νέ­στορος, καί μέ τίς εὐχές καί τή συμπαράσταση καί τοῦ Ἐπισκόπου καί τοῦ καθηγουμένου, τοῦ πνευματικοῦ σου, τοῦ π. Γεωργίου, τοῦ προϊσταμένου καί ὅλων τῶν πατέρων τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς, οἱ ὁποῖοι προσευχόμεθα, ἀλλά καί ὅλων ὅσων ἦρθαν σήμερα, κατά τή μεγάλη αὐτή στιγμή γιά τή ζωή σου, γιά νά προσευχηθοῦν, νά σέ ἐνισχύσουν, νά εὐχηθοῦν, ὥστε νά εὐαρεστήσεις τόν Θεό μέ τή ζωή σου, μέ τίς πράξεις σου, μέ ὅλη σου τή διακονία σου, γιατί σέ λίγο θά χειροτονηθεῖς διάκονος καί εὔχομαι σύντομα καί ἱερεύς, γιά νά βοηθήσεις τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. 

Καί εὔχομαι ὁ ἅγιος Νέστωρ, ὁ ἅγιος Λουκᾶς, τόν ὁποῖο ἐδῶ τιμοῦμε καί εἶναι ὁ προστάτης μας, νά σέ ἐνισχύει, νά σέ βοηθᾶ, οὕτως ὥστε νά φανεῖς ἄξιος αὐτῆς τῆς κλήσεως.

Ὁ Θεός νά εἶναι μαζί σου.