Εἶναι «τυπικῶς ἐγκυρότατη» ἡ ἐπιστολὴ διὰ τὴν βάπτισιν εἰς Γλυφάδαν;

Τοῦ κ. Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Σὲ ἄρθρο ποὺ τιτλοφορεῖται “Ἡ βάπτιση στὴ Γλυφάδα καὶ ἡ κανονικὴ ἀποτίμησή της”, τοῦ Δρος Ἀναστασίου Βαβούσκου Δικηγόρου, Ἄρχοντος Ἀσηκρήτη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ποὺ δημοσιεύτηκε στὴ Romfea.gr στὶς 31/7/2022, ἀναφέρονται μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς: 

“Εἶναι ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ ἔγκυρη; 

Μὲ ἄλλες λέξεις συν­ιστᾶ ἀπὸ κανονικῆς ἀπόψεως αἴτημα παροχῆς κανονικῆς ἀδείας γιὰ τέλεση μυστηρίου; 

Λοιπόν, ἡ ἐπιστολὴ καταρχὴν εἶναι τυπικῶς ἐγκυρότατη διότι· α) ὁ ἀποστολέας αὐτῆς εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος ποὺ ἐπιθυμεῖ νὰ τελέσει τὸ ὑπερόριο μυστήριο καὶ ἀποδέκτης ὁ ἐπιχώριος καὶ ἁρμόδιος γιὰ τὴν ἔκδοση τῆς ἀδείας Ἐπίσκοπος.

β) ἀναφέρονται σ’ αὐτὴν σαφῶς: 

1) τὸ εἶδος τοῦ μυστηρίου, 2) ὁ ἱερὸς ναὸς στὸν ὁποῖον πρόκειται αὐτὸ νὰ τελεσθεῖ, 3) ἡ ἡμερομηνία τελέσεως τοῦ μυστηρίου καὶ 4) ὁ ἀριθμὸς τῶν τέκνων καὶ ἡ οἰκογένεια στὴν ὁποίαν αὐτὰ ἀνήκουν.

Συνεπῶς, πρόκειται – καταρχὴν γιὰ μία ἐγκυρότατη ἀπὸ τυπικῆς ἀπόψεως ἐπιστολὴ γιὰ παροχὴ κανονικῆς ἀδείας γιὰ τέλεση ὑπερ­ορίου μυστηρίου”.

Πρόκειται ὅμως “γιὰ μία ἐγκυρότατη ἀπὸ τυπικῆς ἀπόψεως ἐπιστολή”, ὅπως τονίζεται στὸ ἐν λόγῳ ἄρθρο τοῦ κ. Βαβούσκου; 

Ὁ χαρακτηρισμὸς “ἐγκυρότατη” ἐξυπονοεῖ τήν τήρηση καὶ τῶν 4 προαναφερθεισῶν προϋποθέσεων. 

Πρόκειται ὅμως γιὰ οἰκογένεια, ὅπως αὐτὴ ἐννοεῖται στὴν 4η προϋπόθεση; 

Ὅταν ἕνας Ἀρχιεπίσκοπος ἀναφέρεται σὲ οἰκογένεια, ποιὸ εἶναι τὸ ἐννοιολογικὸ περιεχόμενό της; Γιατί δὲν ἐπεξήγησε ὁ Σεβ. Ἀμερικῆς, σὲ τί εἴδους “οἰκογένεια” ἀνεφέρετο; Νὰ παραβλέψει κανεὶς τὸ γεγονὸς ὅτι, ἂν ἀναφερόταν ἐπακριβῶς στὸ εἶδος τῆς “οἰκογένειας”, ἡ στάση τοῦ Σεβ. Γλυφάδας θὰ ἦταν διαφορετική;

Ὁμιλοῦμε γιὰ οἰκογένεια, ὅπως αὐτὴ ἐννοεῖται ἐκκλησιαστικῶς. Ἂν λοιπὸν ἕνας ὅρος ἐκ τῶν 4 προϋποθέσεων δὲν ἰσχύει, τότε τὰ περὶ “τυπικῶς ἐγκυρότατης ἐπιστολῆς” μὲ βάση τὶς προϋποθέσεις αὐτές”, δὲν ἀνταποκρίνονται στὴν πραγματικότητα.

“Συνεπῶς” σημειώνει ὁ κ. Βαβοῦσκος, “πρόκειται – καταρχὴν γιὰ μία ἐγκυρότατη ἀπὸ τυπικῆς ἀπόψεως ἐπιστολὴ γιὰ παροχὴ κανονικῆς ἀδείας γιὰ τέλεση ὑπερορίου μυστηρίου”. Γιατί λοιπὸν θεωρήθηκε “ἐγκυρότατη ἀπὸ τυπικῆς ἀπόψεως”, ἡ ἐν λόγῳ ἐπιστολή;

Ὅπως χαρακτηριστικὰ τονίζει ὁ κ. Βαβοῦσκος, “ἀναφέρονται σ’ αὐτὴν σαφῶς”, καὶ παραθέτει τὶς 4 προαναφερθεῖσες προϋποθέσεις. Ποῦ διεῖδε τὴ σαφήνεια στὴν ἀναφορὰ στὴν οἰκογένεια ὁ κ. Βαβοῦσκος;

Πῶς μπορεῖ νὰ παρακάμπτεται οὐσιώδης διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας στὸ θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς συμβίωσης, μὲ τὴν ἀναφορὰ σὲ τέτοιας μορφῆς “οἰκογένεια”; Αὐτὴ δὲν ἦταν καὶ ἡ αἰτία τῶν θεολογικῶν ἐνστάσεων; Πῶς μπορεῖ νὰ ὁμιλεῖ κανεὶς γιὰ ἐγκυρότητα ἀπὸ “τυπικῆς ἀπόψεως”;

Ἀποτελεῖ “οἰκογένεια” ἡ “κατακριτέα συζυγία”, ὅπως ὀνόμαζε τὴν ὁμοφυλοφιλικὴ συμβίωση ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος; “Εἶναι ἄγνωστοι καὶ κατακριτέαι συζυγίαι μετ’ ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου”*, τόνιζε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος.

“Σύγχρονη ἐφεύρεση ἡ ὁποία καταδικάζεται” ὀνόμαζε τὴ μορφὴ αὐτῆς τῆς “οἰκογένειας” ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος. “Καταδικάζονται δὲ αἱ σύγχρονοι ἐφευρέσεις τῶν λεγομένων «συμφώνων συμβιώσεως», τὰ ὁποῖα εἶναι ἀπόρροια ἁμαρτίας καὶ οὐχὶ κατὰ νόμον χαρᾶς”*, συμπλήρωνε ὁ Παναγιώτατος μὲ λύπη.

Πῶς τώρα ἡ 4η προϋπόθεση παραχαράσσεται μὲ συμβίωση, ἡ ὁποία εἶναι “ἀπόρροια ἁμαρτίας” σύμφωνα μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καὶ σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας; Ἡ προϋπόθεση ποὺ ἀναφέρεται σὲ οἰκογένεια, καθιστᾶ τὴν ἐπιστολὴ “ἐγκυρότατη ἀπὸ τυπικῆς ἀπόψεως”, “γιὰ παροχὴ κανονικῆς ἀδείας γιὰ τέλεση ὑπερορίου μυστηρίου”;

*dogma.gr, ἀπὸ ἄρθρο τοῦ Ἀνδρέα Λουδάρου στὶς 9 Σεπτεμβρίου 2013 ποὺ τιτλοφορεῖτο “Δριμὺ κατηγορῶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη κατὰ τῆς συμβίωσης ὁμοφυλοφίλων”.