Λαμπρά εορτάστηκε η 110η επέτειος απελευθερώσεως της Βέροιας

Την Κυριακή 16 Οκτωβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Παλαιό Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας με την ευκαιρία της εορτής πάντων των εν Βεροία Αγίων.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε Δοξολογία για την 110η επέτειο της απελευθερώσεως της πόλεως από τον τουρκικό ζυγό παρουσία του Υφυπουργού Οικονομικών και Βουλευτού Ημαθίας κ. Απόστολου Βεσυρόπουλου και των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών.

Ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως και η καθιερωμένη στρατιωτική και μαθητική παρέλαση στην οδό Μητροπόλεως.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Καί ἕτερον ἔπεσεν εἰς τήν γῆν τήν ἀγαθήν καί φυέν ἐποίησεν καρ­πόν ἑκατονταπλασίονα».

Κυριακή τοῦ Σπορέως σήμερα, ὅπως ὀνομάζεται ἀπό τήν ἀντί­στοι­χη εὐαγγελική παραβολή, Κυ­ριακή κατά τήν ὁποία τιμᾶ ἡ Ἐκ­κλησία μας τούς ἁγίους καί θεο­φόρους Πατέρες τῆς Ζ´ Οἰκουμενι­κῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι κατεδί­κασαν γιά πρώτη φορά τούς αἱρε­τι­κούς εἰκονομάχους. 

Κυριακή κατά τήν ὁποία τιμᾶ ἡ τοπική μας Ἐκκλησία «πάντας τούς ἐν Βεροίᾳ διαλάμψαντας καί τῷ Θεῷ εὐαρεστήσαντας» ἁγίους της. Κυριακή ὅμως κατά τήν ὁποία τιμοῦμε τά Ἐλευ­θέ­ρια τῆς πόλεώς μας καί συγχρό­νως, κατά ἀγαθή συγκυρία φέτος, τήν ἴδια ἡμέρα, τούς ἀγωνιστές καί τούς ἥρωες τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶ­ν­ος.

Καί σέ αὐτή τή γεμάτη μνῆμες καί συμβολισμούς Κυριακή τό εὐαγγε­λι­κό ἀνάγνωσμα ἔρχεται νά μᾶς ὑπενθυμίσει μία πραγματικότητα συνυφασμένη μέ τή ζωή τῶν ἀν­θρώπων καί ἰδίως αὐτή τήν ἐποχή. Μᾶς ὑπενθυμίζει τή σπορά, ἀνα­γκαία γιά τή διατήρηση τοῦ ἀν­θρώπου στή ζωή. Ἀναγκαία ὅμως, μέ ἕναν ἄλλο τρόπο, καί γιά τήν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς. Ἀναγκαία καί γιά τήν ἐπίτευξη τῶν στόχων τοῦ ἀνθρώπου.

Ἡ ἔκβαση ὅμως τῆς σπορᾶς δέν ἐξαρτᾶται μόνο ἀπό τόν σπορέα ἤ τόν σπόρο, ἀλλά καί ἀπό τή δεκτι­κότητα τῆς γῆς. Ἡ σπορά τοῦ θείου λόγου, στήν ὁποία ἀναφέρεται τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, μέ πρῶτο σπορέα τόν ἴδιο τόν Χριστό, τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, ἐπιτυγ­χά­νει τόν σκοπό της μόνο ὅταν πέ­φτει «εἰς τήν γῆν τήν ἀγαθήν», καί δέν κινδυνεύει νά πατήσουν τόν σπόρο καί νά τόν ἐξαφανίσουν οἱ ποικίλες καταστάσεις τῆς ζωῆς, οἱ μέριμνες, οἱ σκέψεις, τά διάφορα ἐνδιαφέροντα, ἤ νά τόν κάνει νά μή βλαστήσει ποτέ ἡ σκληρότητα τῆς ἀνθρωπίνης καρδίας ἤ τά ἀγκά­θια καί τά ζιζάνια τῶν ἀνθρω­πίνων παθῶν καί ἀδυναμιῶν.

Καί τό ἐπιβεβαιώνουν αὐτό οἱ διά­φοροι αἱρετικοί, ὅπως οἱ Εἰκο­νομάχοι, οἱ ὁποῖοι δέχθηκαν τόν σπό­ρο τοῦ θείου λόγου μέσα στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὅμως τά ζιζάνια τῆς πλάνης, τά ἀγκάθια τῶν ἀνθρωπίνων παθῶν, μέ πρῶτα αὐτά τοῦ ἐγωισμοῦ, τόν ἀπέπνιξαν, καί ἀντί νά βλαστήσει καί νά καρ­ποφορήσει ὁ σπόρος, τούς δηλη­τηρίασε καί τούς ἴδιους καί τούς ὁδήγησε στόν αἰώνιο θάνατο.

Τό ἐπιβεβαιώνουν ὅμως καί οἱ ἥρωες πού τιμοῦμε σήμερα, οἱ ἥρω­ες τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος καί οἱ ἥρωες τῶν Βαλκανικῶν πολέ­μων, πού μᾶς χάρισαν τήν ἐλευθερία ἀπό τόν βαρύ τουρκικό ζυγό πού κρατοῦσε τή Μακεδονία μας δέσμια γιά πεντακόσια χρόνια.

Στίς δικές τους ψυχές ἔπεσε μαζί τόν σπόρο τοῦ θείου λόγου καί ὁ σπόρος τῆς ἀγάπης πρός τήν πα­τρίδα, ἡ ὁποία εἶναι γιά τόν ἄνθρω­πο ἀνώτερη ἀπό τήν ἀγάπη του γιά τόν ἑαυτό του, γιά τούς συγγενεῖς του καί γιά τά συμφέροντά του. Καί αὐτή τήν ἀγάπη γιά τήν πατρίδα δέν ἄφησαν νά τήν συμπνίξουν οὔτε οἱ πολιτικές ἀντιπαλότητες τῆς ἐποχῆς, οὔτε ἡ φυσική ἕλξη τοῦ ἀνθρώπου γιά μία ἥσυχη καί ἄνετη ζωή, χωρίς ταλαιπωρίες καί χωρίς κινδύνους. Τήν καλλιέρ­γη­σαν μέσα στήν ψυχή τους καί τῆς ἔδωσαν χῶρο νά αὐξηθεῖ καί νά μεγα­λώσει καί νά δώσει καρπό ἑκα­τονταπλασίονα. Καί ἄφησαν τά πάντα πίσω τους στήν ἐλεύθερη Ἑλ­λάδα οἱ ἥρωες τοῦ Μακεδονι­κοῦ Ἀγῶνος, ἄφησαν τίς οἰκογέ­νειές τους καί τήν ἄνετη ζωή τους, καί ἦρθαν στή Μακεδονία κρυφά καί μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς τους γιά νά πολεμήσουν γιά τήν ἐλευθερία της.

Καί πολέμησαν κάτω ἀπό τραγικά δύσκολες συνθῆκες, μέσα στό βάλ­το, μέ πενιχρά μέσα καί ἔχοντας νά ἀντιμετωπίσουν ἐκτός ἀπό τόν τακτικό στρατό καί τά δόλια καί ὕπουλα τεχνάσματα τῶν Βουλγά­ρων, πού ἤθελαν νά σφετερισθοῦν τή Μακεδονία μας.

Καί ἔσπειραν τόν σπόρο τῆς ἐλευ­θερίας στήν αἱματοβαμμένη αὐτή γῆ, ὅπως ἔκανε καί ὁ Ἑλληνικός στρατός, ὁ ὁποῖος λίγα χρόνια ἀρ­γότερα ἦρθε ἐδῶ, γιά νά ἀπαλλάξει τόν μαρτυρικό αὐτόν τόπο, τή Μακεδονία μας, ἀπό τή σκλαβιά καί νά χαρίσει τήν ἐλευθερία.

Ἡ ἀγάπη γιά τήν πατρίδα καί τήν ἐλευθερία, ἡ αὐταπάρνηση καί ἡ αὐ­τοθυσία τῶν ἡρωικῶν ἀγωνι­στῶν τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος ἀλλά καί τῶν Ἑλλήνων στρατιω­τῶν καί ἀξιωματικῶν τῶν βαλκα­νι­κῶν πολέμων, ἔγινε σπόρος ἐλευ­θερίας πού ποτίσθηκε μέ τό αἷμα καί τούς ἱδρῶτες τους καί βλάστησε «καρπόν ἑκατονταπλα­σίονα», τήν ἐλευθερία πού ἀπο­λαμ­βάνουμε ἐμεῖς σήμερα.

Τιμώντας τούς ἥρωες τοῦ Μακε­δονικοῦ Ἀγῶνος καί τῶν βαλκα­νικῶν πολέμων, στούς ἀγῶνες τῶν ὁποίων ὀφείλουμε τήν ἐλευθερία μας, ἄς ἀξιοποιήσουμε τόν σπόρο πού ἐκεῖνοι ἔσπειραν ἀφειδῶς, ὄχι μόνο γιά νά τήν διατηρήσουμε, ἀλλά καί γιά νά ἀποδώσει χάρη καί στίς δικές μας προσπάθειες «καρ­πόν ἑκατονταπλασίονα» προόδου καί εὐημερίας τῆς πατρίδος μας πού ἀγωνίζεται σέ ἕναν κόσμο ὁ ὁποῖος διέρχεται ἀπό μία δύσκολη ἱστορική συγκυρία.

Ἄς προσπαθήσουμε ἑνωμένοι μέ ἀγάπη γιά τήν πατρίδα καί τό κοινό συμφέρον καί παραμερίζο­ντας ἰδιοτέλειες καί μικροσυμφέ­ρο­ντα, νά σταθοῦμε ὄρθιοι καί νά προσφέρουμε καί ἐμεῖς ὅ,τι καλύ­τερο μποροῦμε, ὥστε νά φανοῦμε ἄξιοι τῶν θυσιῶν τῶν πατέρων μας, πού μᾶς ἐλευθέρωσαν ἀπό τόν τουρκικό ζυγό καί μᾶς ἔδωσαν τίς προϋποθέσεις γιά νά ζήσουμε ἐλεύ­θεροι καί νά δημιουργήσουμε μιά πατρίδα ἰσχυρότερη, ὅπως τῆς ἀξί­ζει καί μᾶς ἀξίζει.