Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στον Άγιο Σπυρίδωνα που βομβαρδίστηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Η Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, είναι ημέρα εορτής για την Κέρκυρα αλλά και παράλληλα ημέρα μνήμης καθώς βομβαρδίσθηκε το νησί κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με αποτέλεσμα να κατεδαφιστούν πολλοί Ιεροί Ναοί, ανάμεσά τους το προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος αλλά και ο ιστορικός ναός των πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου.

Ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, λειτούργησε και χειροτόνησε ιεροδιάκονο, τον από πολλών ετών συνδεόμενο του πνευματικά, τον μοναχό Ιλαρίωνα, Γέροντα του Ιερού Χιλανδαρινού Κελλίου, αγίου Θωμά Καρυών Αγίου Όρους.

Στο ιερό προσκύνημα κατέφθασαν πολλοί γνωστοί, αλλά και πνευματικά τέκνα του από όλη την Ελλάδα, ως και αντιπροσωπεία από την ιερά Μονή Χιλανδαρίου, για να συμπροσευχηθούν και να συνεφρανθούν στην χαρά του Γέροντος Ιλαρίωνος.

Με την ευλογία της Ι.Μ Χιλανδαρίου Αγίου Όρους, και με την παρουσία εκπροσώπων της τελέστηκε η εις διάκονον χειροτονία στο ιερό προσκύνημα, επειδή ο χειροτονηθείς.

Στην προσφώνηση του απευθυνόμενος ο π. Ιλαρίων προς τον Μητροπολίτη Κερκύρας κ. Νεκτάριο, ανεφέρθη  στο θεολογικό περιεχόμενο της εορτής της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού  και της θυσίας του Ιησού Χριστού, υπέρ της σωτηρίας. Ανέτρεξε στα θαυμαστά γεγονότα και τις εμπειρίες της μοναχικής του ζωής εις το Αγιόνυμον Όρος.

Επίσης, αναφέρθηκε στην προσωπικότητα του αειμνήστου, προηγουμένου Χαραλάμπους, της Μονής Διονυσίου, ο οποίος ήταν και ο πρώτος πνευματικός του Πατέρας και ευχαρίστησε και τον καθηγούμενο της Ιεράς μονής του Χιλανδαρίου, αρχιμανδρίτην κ. Μεθόδιο.

Δεν ξέχασε όμως και τον Μητροπολίτη Κερκύρας κ. Νεκτάριο, τον γέροντα  και πνευματικό του πατέρα, με τον οποίον συνδέεται πνευματικά, επί σαράντα συναπτά έτη.

Ανταπαντώντας ο σεβασμιώτατος στον χειροτονούμενο με  πατρικόν λόγο, του υπέμνησε την σταυρική πορεία, στην σημαδιακή αυτή ημέρα που εκλύθηκε από την χάρη του Αγίου Πνεύματος να καταστεί διάκονος της Εκκλησίας, να είναι σταυρωμένη και ανοδική η πορεία του προς τον Γολγοθά, τον οποίον άρχισε από πολλών ετών να ανέρχεται, και τον παρότρυνε να μη λυγίσει και να μην αποκάμει αίροντας τον βαρύ Σταυρό της ιεροσύνης, αλλά να φθάσει στην κορυφήν, σταυρώνοντας την κάθε ανθρώπινη επιθυμία και μικρότητα, με την οποία περιβάλλεται όλος ο κόσμος, για να βιώσει μέσα από την Θεία Λειτουργία, την χαρά της αναστάσεως του Κυρίου μας.

Αλλά και το ανέσπερον φως, να καταυγάσει την ζωή του, και να τον καταστήσει στην εποχή του σκότους, της άρνησης και της στειρότητος, φως Χριστού, για να φωτίζει τους εγγύς και τους μακράν, δια της προσευχής και της Θείας Λειτουργίας, που στον ιερόν Άθωνα είναι απαλλαγμένος ο Λειτουργός από μέριμνες βιοτικές. Ομοίως δε του ευχήθηκε, να καταστεί Πατήρ πατέρων, έτσι ώστε ο σύγχρονος μοναχισμός, ο οποίος επηρεάζεται από τα σύγχρονα κοσμικά ρεύματα να ανέλθει εις το αρχαίον ασκητικό κάλλος, προς ωφέλειαν και φωτισμό όλων των ανθρώπων.

Στο τέλος δε, ο Μητροπολίτης Κερκύρας του ευχήθηκε ο Άγιος Σπυρίδων, αλλά και όλοι οι άγιοι της τοπικής μας εκκλησίας, να πρεσβεύουν μετά της Υπεραγίας Θεοτόκου στην ιερατική του ζωή.