Ροή Ειδήσεων

Βασίλης Λυμπέρης: Ο τελευταίος (;) θανατοποινίτης που εκτελέσθηκε στην Ελλάδα. Γιατί έχει και η δικιά μας γενιά τον ευγνώμονα ληστή της…


Γράφει η συντακτική ομάδα Ιερή Πλεκτάνη

Σήμερα, 25 Αυγούστου 2022, συμπληρώνονται 50 χρόνια από την εκτέλεση του τελευταίου θανατοποινίτη στην Ελλάδα. 

Το πρόσωπο που έμελλε  μέχρι σήμερα, να σφραγίσει με το θάνατό του την πλέον τραγική κατάληξη της απόδοσης δικαιοσύνης, ήταν ένας νέος 27 χρονών .

Ο Βασίλης Λυμπέρης. 

Είχε κάψει ζωντανές την παραμονή των Θεοφανείων του 1972, τη γυναίκα του, την πεθερά του και τα δύο ανήλικα παιδιά του 2,5 και ενός έτους.

Καταδικάστηκε τετράκις εις θάνατον και εκτελέσθηκε στις 25 Αυγούστου 1972 στο Ηράκλειο της Κρήτης στη θέση Δύο Αοράκια (Σήμερα εκεί είναι Αθλητικό κέντρο και τότε ήταν το πεδίο βολής της ΣΕΑΠ).. 

Και όμως : 

Αυτός ο αιμοσταγής δολοφόνος, κατέχει σήμερα μια θέση, που αμφιβάλλουμε αν οι περισσότεροι από εμάς θα την προσεγγίσουμε. 

Και όλα αυτά έγιναν μέσα σε τέσσερις μήνες από τον Μάιο (που εκδόθηκε η απόφαση της θανατικής καταδίκης) μέχρι τις 25 Αυγούστου 1972 (ημέρα της εκτέλεσης).

Η ιστορία αποτυπώνεται στην εκπομπή «η μηχανή του χρόνου» στο επεισόδιο  ¨πολιτικές εκτελέσεις¨  αλλά και στο ομώνυμο βιβλίο του Χρίστου Βασιλόπουλου (Εκδόσεις Πατάκη).

Τα ουσιαστικά στοιχεία, για αυτά  που κάνουν τον Λυμπέρη αξιοζήλευτο  άτομο είναι οι μαρτυρίες του ιερέα των φυλακών  π. Εμμανουήλ Ανδριανάκη και του δεσμοφύλακα Μηνά Τσαγκαράκη. 

Ο ιερέας εξιστορεί τις παρακλήσεις του μελλοθάνατου να επισπευσθεί η εκτέλεση , γιατί δεν αντέχει το βάρος των τύψεων και ο δεσμοφύλακας περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο περνούσε την ημέρα του, μελετώντας την Αγία Γραφή και διαβάζοντας χριστιανικά βιβλία. 

Εκείνο όμως που συγκλονίζει, περισσότερο απ’ όλα είναι οι αντιδράσεις του μετά την τελευταία εξομολόγηση και τη θεία κοινωνία πριν την εκτέλεση.

• «Μόλις ο ιερέας τον εξομολόγησε και τον κοινώνησε, τον ξανάφεραν στη φυλακή. Του δώσαμε καφέ και τσιγάρο,Τα έπιασε και είπε: Τώρα που κοινώνησα,δεν κάνει ούτε να καπνίσω, ούτε να πιώ καφέ….».

• Χ.Βασιλόπουλος: «Μηχανή του χρόνου»

• Εκδόσεις Πατάκη  

Συνειδητοποιείτε τι έκανε ο άνθρωπος;  «Θεόν ομολόγησε τον κρυπτόμενον…» . 

Πηγαίνει για εκτέλεση και σέβεται τα Αχραντα μυστήρια. Αυτός ο αιμοσταγής δολοφόνος ,ομολογεί και αποδίδει τιμή στο σώμα και το αίμα του Κυρίου…Σε τι διαφέρει ο  Λυμπέρης από τον ληστή του Γολγοθά; Σε ένα βασικό : Οτι ο ληστής συνέπασχε με τον Κύριο ,ενώ ο Λυμπέρης ομολογεί τον Κύριο χωρίς να τον βλέπει και οδεύει αγόγγυστα για να πληρώσει το τίμημα των πράξεών του , σύμφωνα με την ανθρώπινη δικαιοσύνη.

Σε τι διαφέρει το «μνήσθητί μου Κύριε…» από το « τώρα που κοινώνησα δεν κάνει ούτε να καπνίσω, ούτε να πιώ καφέ»;

Λίγοι άκουσαν και πρόσεξαν το γεγονός. 

Και ακόμα λιγότεροι το αξιολόγησαν. 

Ομως  ο Λυμπέρης μας μεταφέρει τη διαχρονικότητα του μηνύματος του Γολγοθά . 

Και αυτό τον κάνει αξιοζήλευτο…. Εχει και η δικιά μας γενιά τον ευγνώμονα ληστή της…