Ροή Ειδήσεων

Επίτιμος Γενικός Πρόξενος της Ζιμπάμπουε στην Αθήνα ο πάλαι ποτέ Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους καί ταμίας του Ιδρύματος Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Κωνσταντίνος Λούλης

Επίτιμος Γενικός Πρόξενος της Ζιμπάμπουε στην Αθήνα ορίστηκε ο κ. Κωνσταντίνος Λούλης.

Ο εν λόγω διορισμός θα ενισχύσει περαιτέρω τους δεσμούς της Ζιμπάμπουε με την Ελλάδα. 

Όπως είναι γνωστό, ο κ. Κωνσταντίνος Λούλης είναι Έλληνας επιχειρηματίας και πολιτικός που δραστηριοποιείται κυρίως στον χώρο των αλευροβιομηχανιών στην Βαλκανική και εχει διατελέσει Πολιτικός διοικητής του Αγίου Όρους όπως καί ταμίας του «Ιδρύματος Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης», του πυρήνα δηλαδή από όπου εκπορεύεται η επιχείρηση εξωραϊσμού του ιστορικού παρελθόντος της οικογένειας, αλλά και το οποίο διαχειρίζεται το πολιτικό της μέλλον.

Τις ευχές για την εξέλιξη αυτή έστειλε ο Μητροπολίτης Ζάμπιας ο οποίος πρίν ένα μήνα τέλεσε τον γάμο συνεργατών του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.


Σε ανακοίνωσή του αναφέρει:

 “Εκφράζουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια και ευχόμαστε στον νέο Επίτιμο Γενικό Πρόξενο κ. Κωνσταντίνο Λούλη με την Γνώση και την Εμπειρία να πετύχει τα μέγιστα στα θέματα του απόδημου Ελληνισμού, να διευρύνει την προξενική βοήθεια προς τους πολίτες της Ζιμπάμπουε στην Ελλάδα, την σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των δύο λαών για ανάπτυξη συνεργασίας και συνδημιουργίας.

Οι ευχές και η αρωγή μας να τον συνοδεύουν στα νέα υψηλά του καθήκοντα”.

Ο Κων. Μητσοτάκης ξεναγείται από τον Κ. Λούλη στο εργοστάσιό του (27.10.1979)

Υπενθυμίζεται ο κ. Κωνσταντίνος Λούλης σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο Σωτήρη Πολύζο έχει πεί μεταξύ άλλων γιά τόν πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού: 

«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε μεγάλα χαρίσματα από τον Θεό. Ψυχραιμία, χαμόγελο, ηρεμία, γαλήνη ... 

Είχε φοβερό θάρρος. Όταν κάποιος είχε δίκαιο δεν τον άφηνε ακάλυπτο πέρα από το πολιτικό κόστος... Πρακτικός, μιλούσε με κοινή λογική, με απλά παραδείγματα...

Τρομερή μνήμη. Θυμόταν περιστατικά και ονόματα στο Άγιο Όρος το ’51, ακόμη και όταν έφτασε σε ηλικία 97 χρονών...

Γίγαντας θάρρους. Είχε το θάρρος της γνώμης. Επέμενε όταν πίστευε σε κάτι...

Ήθελε πάντα να κάνει ένα τελευταίο ταξίδι στο Άγιο Όρος. Λάτρευε τη φύση και τη συζήτηση με τους πνευματικούς γέροντες...Χάιδευε τα δέντρα, μύριζε τα φυτά, επικοινωνούσε μαζί τους...Είχε μεγάλες νομικές γνώσεις. Μέσα από τις γνώσεις του μπορούσε να προβλέπει μακριά στο μέλλον...

Εν τω άμα και το θάμα ή στη βράση κολλάει το σίδερο. Ό,τι έλεγε το έκανε πράξη. Αυτό διακρίνει και τα παιδιά του, τον γιο και τις κόρες του...

Άφησε πίσω του μια χαρά, να υλοποιήσουμε το όραμά του, τη δεντροφύτευση όλης της Ελλάδας, ιδρύοντας Ινστιτούτο Αναδασμού...Είχε την έγνοια του για όλα. Ακόμη και για τη διάσωση της σπάνιας φύσης. Όπως και για την Αμπελίτσα, ένα σπάνιο δέντρο της Κρήτης που φτάνει τα 12 μέτρα. Με τη δεντροφύτευση η άγρια φύση θα επιβιώσει, όπως επιβίωσε και η Ελλάδα...

Κάθε φράση και μια διδαχή, μια παρακαταθήκη για τους αυριανούς πολιτικούς και τους εραστές της ελληνικής φύσης και του πολιτισμού. Η ζωή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη υπήρξε γεμάτη συμβολισμούς. Έζησε όχι για να δρέψει δάφνες, αλλά για να διδάξει τα σύμβολα και τις ιδέες. Και όλα αυτά έμειναν πίσω, τίποτα δε χάθηκε. Άφησε πίσω μια νέα γενιά πολιτικών, αρχής γενομένης από τα παιδιά του.

Αυτό όμως που κυριάρχησε στη συνέντευξη απέναντι στις εκμαιευτικές ερωτήσεις του δημοσιογράφου Σωτήρη Πολύζου ήταν η σκιαγράφηση του ανθρώπου-Μητσοτάκη. «Ρεαλιστής. Είχε την τάση να κατευνάζει την οξύτητα». «Ψύχραιμος απέναντι στις πολιτικές εξελίξεις ακόμη κι όταν ήταν δυσμενείς. Γνώριζε τους πολιτικούς από μέσα, σαν ανθρώπους με όριο αντοχής και αδυναμίες. Ξεπερνούσε τις αδυναμίες των αντιπάλων του με κατανόηση και ιώβεια υπομονή. Ψύχραιμος και στην εφαρμογή του νόμου, όπως στη δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλά και ανθρώπινος «δεν ήθελε την τιμωρία του». Σφαιρικός στις πολιτικές του αντιλήψεις. Αναγνώριζε τα δίκαια της Αριστεράς και τα πολιτικά «τεχνάσματα» της δικής του παράταξης, του Κέντρου».

Το τελικό συμπέρασμα: «Δεν αξιοποιήθηκε ο Μητσοτάκης όσο έπρεπε. Κυβέρνησε μόνο τριάμισυ χρόνια, όσο και ο Καποδίστριας, ο πολύ μεγάλος πολιτικός. Ήσαν οι δύο κορυφαίοι πολιτικοί».

Ο Κωνσταντίνος Λούλης γνώρισε τον Κων. Μητσοτάκη, τον «αρχηγό» όπως τον αποκαλούσε, το 1977, όταν ο Μητσοτάκης ξαναμπήκε στην πολιτική σκηνή με το «Κόμμα των Νεοφιλελευθέρων». Τον ακολούθησε στη Νέα Δημοκρατία όπου υπήρξε πολύτιμος και στενός συνεργάτης του. Λίγο πριν τον θάνατό του ο Μητσοτάκης τον έκανε μέλος του «Ιδρύματος Κων/νου Μητσοτάκη». 

O Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στα Λευκά Ορη (facebook)

Μετά τη συνέντευξη ο κ. Κωνσταντίνος Λούλης με την Κατερίνα Μητσοτάκη, μικρότερη κόρη του μεγάλου εκλιπόντος, θα ταξίδευαν στα Χανιά για να υλοποιήσουν άμεσα το έργο της δεντροφύτευσης στα Λευκά Όρη και σε όλη την Ελλάδα. H δράση είχε τίτλο «Διαδρομή Κωνσταντίνου Μητσοτάκη: Μια Πρότυπη Οικολογική Δράση, από το Κρητικό έως το Λιβυκό Πέλαγος μέσα από τα Λευκά Όρη».Η περίοδος της φύτευσης πραγματοποιήθηκε την περίοδο Οκτωβρίου-Νοεμβρίου 2018 και περιλάμβανε φυτεύσεις δασικών δένδρων και θάμνων.
«Εν τω άμα και το θάμα». Ο Μητσοτάκης θα είναι για πάντα ένα από τα αιωνόβια δέντρα αυτού του τόπου, το πιο ψηλό και αγέρωχο.

Η οικογένεια Μητσοτάκη και ο ταμίας Κ. Λούλης σε εκδήλωση του Ιδρύματος (5.12.2017)