Ο Μητροπολίτης Μάνης και ο Περιφερειάρχης στη Μονή Φανερωμένης Δρυάλου (ΙΣΤΟΡΙΚΟ)
Τήν Κυριακή 26 Ἰουνίου 2022, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος Γ' μαζί καί ὁ Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Παν. Νίκας ἐπεσκέφθηκαν τήν βυζαντινή Ἱερά Μονή Παναγίας τῆς Φανερωμένης Δρυάλου Ἀνατ. Μάνης, προκειμένου νά ἐπισημάνουν ἐκ τοῦ σύνεγγυς, τά κτιριακά προβλήματα τοῦ ὅλου συγκροτήματος τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς Μονῆς καί νά προχωρήσουν ἀναλόγως στήν ἐπίλυσή τους.
Ὁ κ. Περιφερειάρχης, πράγματι ὑπεσχέθη ὅτι θά συνδράμει τά μέγιστα στά μέτρα τῆς ἁρμοδιότητός του οὕτως ὥστε ἡ Ἱερά αὐτή Μονή τοῦ 11ου αἰῶνα νά ξαναβρεῖ τήν κτιριακή αἴγλη της, ὁ δέ Μητροπολίτης εὐχήθηκε ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ νά μή παύσει ποτέ ἀλλά νά συνεχίζεται ἀπροσκόπτως ὅπως γίνεται καί σήμερα στό ἀξιόλογο αὐτό Μοναστήρι μέ τίς σπουδαιότατες τοιχογραφίες τῶν Παλαιολόγειων χρόνων καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ὅλους μας νά σκέπει καί βοηθᾶ.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η Μονή της Φανερωμένης, αφιερωμένη στη Θεοτόκο, ιδρύθηκε στα τέλη του 11ου αιώνα, όπως μας πληροφορεί η κτητορική της επιγραφή, χαραγμένη στο αρχικό μαρμάρινο τέμπλο του καθολικού, μέλη του οποίου σώζονται στην αυλή της μονής.
Η επιγραφή αυτή αναφέρει τη χρονολογία 1079 και το όνομα Γεώργιος, τον τεχνίτη του γλυπτού. Επίσης, μας πληροφορεί ότι η εκκλησία ήταν αφιερωμένη στη Θεοτόκο και ότι κτήτορές της ήταν ο μοναχός Νίκωνας και ο Θαλούσης Κουσκουνάρης, από το χωριό Κουσκούνι.
Ο ναός ανοικοδομήθηκε και διακοσμήθηκε τον 14ο αιώνα, όπως φαίνεται στη δεύτερη, γραπτή επιγραφή, που σώζεται στην αψίδα του ιερού.
Οι εργασίες έγιναν με τη βοήθεια κληρικών επί αρχιερατείας του κυρ Νικολάου, τα έτη 1322-1323, κατά την περίοδο της συμβασιλείας των αυτοκρατόρων Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου, Ανδρόνικου Γ΄ Παλαιολόγου και της συζύγου του, Ειρήνης.
Τότε ο ναός αφιερώθηκε στην Παναγία Φανερωμένη, αφιέρωση που συνδέθηκε με τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Κυζίκου (Αρτάκη), η λατρεία της οποίας γνώρισε μεγάλη διάδοση στην εποχή των Παλαιολόγων.
Ο ναός είναι μονόχωρος, δρομικός και καμαροσκέπαστος.
Στις αρχές του 12ου αιώνα στη δυτική του πλευρά προστέθηκε ορθογώνιο καμαροσκέπαστο προστώο, αρχιτεκτονικό στοιχείο αρκετών μνημείων της Μάνης.
Μετά την ανακαίνιση του 1322-1323, στους μεταβυζαντινούς και νεότερους χρόνους, έγιναν αρκετές προσθήκες και επεμβάσεις που διαμόρφωσαν τη σημερινή μορφή του μνημείου.
Στο εσωτερικό του διατηρούνται τοιχογραφίες τριών διαφορετικών περιόδων, του τέλους του 11ου αιώνα, του 1322-1323 και του πρώτου μισού του 17ου αιώνα.
Η μονή σήμερα λειτουργεί ως γυναικεία και εορτάζει στις 15 Αυγούστου.
