Πατριαρχείο Αλεξανδρείας - Ιερά Πανήγυρις επί τη μνήμη του Αγίου Ισιδώρου της Χίου

Την Κυριακή 15 Μαΐου στον Ιερό Κοινοτικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης γιορτάσαμε την μνήμη του Πρωτομάρτυρος της Χίου  Αγίου Ισιδώρου.

Την πανηγυρική Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Μέγας Εκκλησιάρχης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Στέφανος. Συμπροσευχούμενος παρέστη ο  Πανιερώτατος Μητροπολίτης Βόστρων Τιμόθεος, ο οποίος διακονεί ως Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Κύπρο. Τους ύμνους έψαλε υποδειγματικά ο Πρωτοψάλτης της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Ιωάννης  Κούντριας με την μελίρρυτη και αειθαλή αρωγή του Πανιερώτατου Μητροπολίτη.

Ο κ. Λάμπρος Μπενοβίας  πρόεδρος της Χιακής Αδελφότητας Καΐρου «Ο Όμηρος», και η Γενική Γραμματέας της Αδελφότητας κα Θεανώ Μπενοβία δραστήριοι και παρόντες, ως ενεργοί κρίκοι στο σήμερα, της μακραίωνης αλυσίδας μιας Αδελφότητας με βαθιές ρίζες προφοράς στον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό.

Την γιορτινή ημέρα μνήμης για την Χιακή Αδελφότητα τίμησαν με την παρουσία τους, μεταξύ άλλων η Γενική Γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου και Πρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ελληνίδων κυριών Καΐρου κα Χρυσάνθη Σκουφαρίδου, η Αντιπρόεδρος κα Βάσω Γαζή, καθώς και Γραμματέας της Αδελφότητας κα Κάτια Καζακάκου. Παρέστη επίσης και ο Διευθυντής της Αχιλλοπουλείοου Σχολής του Καΐρου κ. Βασίλης Λάγιος καθώς και εκπαιδευτικοί της Σχολής.

Η ατμόσφαιρα στον Ιερό Ναό βαθιά και κατανυκτική με τους πανηγυρικούς ύμνους να συνυπάρχουν αρμονικά με την σιωπή και την αλληλοπεριχώρηση των ψυχών.

Ο π. Στέφανος στον λόγο του, καλωσόρισε από καρδίας τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Τιμόθεο που τίμησε με την παρουσία του και τις προσευχές του την Θεία Λειτουργία και τον παρακάλεσε να δεχτεί ένα μικρό όπως χαρακτηριστικά είπε δώρο από τα Θυρανοίξια  του Κοινοτικού Ιερού Ναού, για να του θυμίζει την σημερινή του παρουσία.

Αναφέρθηκε επίσης στην Χιακή Αδελφότητα  και στο θεάρεστο, ευγενές και υπεραιωνόβιο έργο της, καθώς και στην ζωή και το έργο του Πρωτομάρτυρα της Χίου Αγίου Ισιδώρου του οποίου το παράδειγμα οφείλει να μας διδάσκει όλους.

Στην αντιφώνηση του ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Τιμόθεος ευχήθηκε το Αναστάσιμο μήνυμα των ημερών αυτών να πληροί τις καρδιές μας και να φωτίζει τα βήματά μας στην ζωή. Και συνεχίζοντας τον λόγο του ανέφερε:  «Παρακουλούθησα μαζί σας σήμερα την πανηγυρική Θεία Λειτουργία που τόσο έξοχα επιτέλεσε ο πατήρ Στέφανος».

Μετέφερε επίσης την αγάπη του προς το πρόσωπο του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Θεοδώρου Β και τον ευχαρίστησε για την εκτίμηση που τρέφει στο πρόσωπο του.

Τέλος απευθυνόμενος στον Πρωτοψάλτη της Ελληνικής Κοινότητας κ. Ιωάννη Κούντρια τον ευχαρίστησε από καρδιάς  που έψαλε τόσο μελωδικά δίπλα του τους Ιερούς ύμνους.

Στην συνέχεια ακολούθησε κέρασμα στην αίθουσα του Προσκοπείου. Μιλήσαμε με την κυρία Μπενοβία για την σημαντική αυτή ημέρα για την Χίο, και μας μετέφερε τις ζωηρές αναμνήσεις από τα παιδικά της χρόνια στην Χίο τις ημέρες τις γιορτής του Αγίου Ισιδώρου. 

Ο κ. Μπενοβίας που όπως μας είπε, με το τρυφερό του χαμόγελο, τα τελευταία χρόνια στην Χιο, ανακάλυψε τον Άγιο Ισίδωρο,  εντυπωσιάστηκε από την ζωή, την ισχυρή θέληση του στην Πίστη και την προσήλωσή του στην επιλογή της καρδιάς του, παρά τα φρικτά βασανιστήριά και τον μαρτυρικό του θάνατο του. Και θέλοντας να πάμε την κουβέντα πιο βαθιά μας είπε ότι «Πάντα στη ζωή, το πρόβλημα “άνθρωπος”, το πρόβλημα της ελευθερίας του ανθρώπου, όσο και αν οι εποχές αλλάζουν, θα μείνει αγέραστο, αιώνιο. Και τούτο είναι το πρόβλημα της ηθικής, δηλαδή η αξία και η ελευθερία του ανθρώπου, όχι όπως την υπόσχεται οιαδήποτε “ιδεολογία”, που την βαραίνει απαρχής η πλεκτάνη της σκοπιμότητας, αλλά όπως την ορίζει ως αίτημα ο ηθικός νόμος, δηλαδή ως αγώνισμα του προσωπικού μόχθου του καθενός ανθρώπου. Πέρα λοιπόν από τα πάθη και τις φιλονικίες της εποχής, αλλά και μετά από όλα αυτά υψώνεται το πρόβλημα “άνθρωπος”. Υψώνει ο άνθρωπος ως “σοφόν ζώον” μία ηθική και πνευματική σχεδία που μ’ αυτήν περνάει το πέλαγος των παθών και της φρίκης των εγκλημάτων της κάθε εποχής. Και σε αυτό το δίλλημα ο Άγιος Ισίδωρος ήταν κρυστάλλινος, διαυγής, ασάλευτος, με την πίστη του στον Χριστό να υπερβαίνει τα εγκόσμια και να αγγίζει τα υπερκόσμια.»