Το Εθνικό Περίπτερο του Ουζμπεκιστάν στην Μπιενάλε της Βενετίας
Κατά τη διάρκεια της Μπιενάλε, μπορείς να νιώσεις και να αναπνεύσεις την τέχνη παντού. Η φετινή διοργάνωση έχει απίστευτο δυναμισμό: η επιθυμία για μοίρασμα ιδεών και χώρων επέστρεψε. Και πάνω από όλα η επιθυμία για ομορφιά. Μια ομορφιά που αποκαλύπτεται σε κάθε γωνιά.
Το Ουζμπεκιστάν συμμετέχει στην 59η διοργάνωση της Μπιενάλε της Βενετίας για πρώτη φορά με δικό του περίπτερο. Δεν έχει να κάνει σε καμιά περίπτωση με κλασική έκθεση, ούτε με μια αίθουσα με έργα τέχνης. Αντίθετα, είναι περισσότερο ένα είδος πλατφόρμας που οι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να έρθουν σε επαφή, για να ανταλλάξουν ιδέες και να μάθουν ο ένας από τον άλλο.
Η Σαϊντα Μιρζιγιόγιεβα είναι Αναπληρώτρια Πρόεδρος του Συμβουλίου Τεχνών και του Ιδρύματος Πολιτιστικής Ανάπτυξης του Ουζμπεκιστάν: «Είναι μεγάλη χαρά να βλέπω ότι το Εθνικό Περίπτερο του Ουζμπεκιστάν διευκολύνει τη δημιουργική ανταλλαγή μεταξύ καλλιτεχνών και μουσικών, τόσο από το Ουζμπεκιστάν όσο και από το εξωτερικό. Η Μπιενάλε είναι μια ευκαιρία για όλους μας να έρθουμε κοντά και να συνεργαστούμε. Η κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν επιθυμεί να προωθήσει αυτό το πνεύμα συνεργασίας».
Στόχος της διευθύντριας Γκαγιάνε Ουμέροβα, Διευθύντριας του Συμβουλίου Τεχνών και του Ιδρύματος Πολιτιστικής Ανάπτυξης του Ουζμπεκιστάν είναι να δώσει στους νεότερους πάνω απ' όλα, τη δυνατότητα να μάθουν:
«Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι η ουσία του περιπτέρου μας γιατί γεμίζουμε αυτόν τον χώρο, αυτό το περιβάλλον με εκπαίδευση. Θα προσκαλέσουμε επιμελητές, καλλιτέχνες και ιστορικούς να συνεργαστούν με τους Ουζμπέκους καλλιτέχνες και να δημιουργήσουν μια ζωντανή ατμόσφαιρα αλληλοϋποστήριξης και γνώσης. Θα δημιουργήσουν ένα χώρο γνώσης όπου όλοι θα μπορούν να μάθουν ο ένας από τον άλλον. Μόλις αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε αυτό το χώρο διαλογισμού όπου ο καθένας μπορεί να αισθάνεται άνετα για να παρουσιάσει τις γνώσεις του, να μάθει και να προσφέρει».
Η λεβάντα, με την ωραία μυρωδιά της, δίνει ώθηση στη φαντασία. Η εγκατάσταση «Ο κήπος της γνώσης» ακολουθεί την αρχαία ισλαμική παράδοση του κήπου ως τόπου συγκέντρωσης και ανταλλαγής.
Αυτή η πολιτιστική και επιστημονική κληρονομιά έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιμέλεια του περιπτέρου από τον Γιόζεφ Γκρίμα: «Το Περίπτερο του Ουζμπεκιστάν αποτελεί έναν προβληματισμό σχετικά με το έργο ενός πολύ σημαντικού πολυμαθή και ειδικού της επιστήμης των μαθηματικών του 9ο αιώνα, που ονομάζεται Αλ Κουαρίσμι.
Άφησε πίσω του μια τεράστια κληρονομιά ακόμα και στον τομέα της πληροφορικής.
Ακόμη και η λέξη αλγόριθμος είναι μια αναφορά στο Ουζμπεκιστάν με την έννοια ότι προέρχεται από το όνομα του Αλ Κουαρίσμι στα λατινικά, ο οποίος ήταν από την περιοχή Κουαρέσμ του Ουζμπεκιστάν.
Και η ιδέα ότι τα πράγματα που θεωρούμε δεδομένα έχουν τόσα πολλά επίπεδα νοήματος και τόσες πολλές συνδέσεις με άλλους πολιτισμούς και άλλα μέρη, είναι κάτι που βρήκαμε τρομερά συναρπαστικό».
Οι αλγόριθμοι αποτέλεσαν επίσης το κοινό πεδίο επικοινωνίας, του εικαστικού καλλιτέχνη και συνθέτη Τσάρλι Ταπ και του εξαιρετικού Ουζμπέκου μουσικού Αμπρόρ Ζουφάροφ.
Δημιούργησαν στο χώρο του περιπτέρου με τη βοήθεια του πιάνου και του ταμπουρά, ένα αλγοριθμικό κονσέρτο που θα εμπλουτιστεί στη συνέχεια με έργα άλλων μουσικών που θα κληθούν να παίξουν τους επόμενους μήνες στην Μπιενάλε της Βενετίας.
