ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ: ΣΧΕΣΗ ΑΝΟΧΗΣ Ή ΑΠΟΔΟΧΗΣ;
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς είχε πει πως «στην ιστορία της ανθρωπότητος υπάρχουν τρεις πτώσεις: του Αδάμ, του Ιούδα και του Πάπα». Ο θεοφώτιστος Γέροντας ακριβολογούσε, διότι μελετώντας κανείς την ιστορία του Παπισμού τα τελευταία χίλια χρόνια, διαπιστώνει ακριβώς αυτή την τραγική αλήθεια. Η ιστορία του Παπισμού μετά το σχίσμα του 1054 είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ηθική διαφθορά και το έγκλημα με «πρωταγωνιστές» κυρίως τους «Πάπες». Στην ιστορία του είναι καταγεγραμμένες αμέτρητες περιπτώσεις οργίων και ηθικής διαφθοράς στα άδυτα παλάτια του Βατικανού, που συχνά επισφραγίζονταν με φρικτές δολοφονίες. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που «Πάπες» βρέθηκαν νεκροί στις αγκαλιές πορνών και έκφυλων γυναικών και ομοφυλοφίλων ανδρών. Έστω ως παράδειγμα ο διαβόητος «Πάπας» Βοργίας Αλέξανδρος ο ΣΤ' (1431-1503)! Αυτή η ηθική διαφθορά δυστυχώς και στις μέρες μας συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Αυτό αποδεικνύουν οι χιλιάδες περιπτώσεις παιδεραστίας «κληρικών», που κάθε λίγο βγαίνουν στο φως της δημοσιότητος.
Πέραν αυτών έχει δημοσιοποιηθεί επίσημα, εδώ και χρόνια, πως στο Βατικανό υπάρχει ένα πολύ ισχυρό λόμπι ομοφυλοφίλων, το οποίο παραδέχτηκε και ο ίδιος ο «Πάπας» Φραγκίσκος και είχε δηλώσει, ότι θα αντιμετώπιζε το «πρόβλημα». Φυσικά δεν είδαμε μέχρι τώρα να έχει γίνει το παραμικρό για την αντιμετώπιση της μάστιγας αυτής στο «κράτος του Θεού». Κάποιοι κάνουν λόγο για την «παντοδυναμία» αυτού του σατανικού λόμπι στην καρδιά της παπικής «Εκκλησίας», το οποίο φαίνεται να την διευθύνει! Δεν είναι προφανώς μόνον η «παντοδυναμία» του ομοφυλοφιλικού λόμπι στο Βατικανό, το οποίο δεν μπορεί να «δαμάσει» ο «Πάπας», αλλά υπάρχει και ένας άλλος λόγος, να μην έχει διάθεση να καθαρίσει τον «κόπρο του Αυγείου» από την «Εκκλησία» του. Ο λόγος είναι ότι διάκειται και ο ίδιος ευμενώς προς την ομοφυλοφιλία, την οποία μάλιστα δεν την αποκαλεί ως θανάσιμη αμαρτία, όπως την θεωρεί η Εκκλησία, αλλά ως «διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό»!
Σε σχετικό δημοσίευμα διαβάζουμε τα εξής για τις θέσεις του κ. Φραγκίσκου απέναντι στην ομοφυλοφιλία: «Υπενθυμίζεται ότι και στο παρελθόν ο ίδιος είχε τονίσει πως οι ομοφυλόφιλοι έχουν δικαίωμα να γίνονται αποδεκτοί από τις οικογένειές τους, ως παιδιά, όσο και ως αδέλφια. Είχε δε επισημάνει ότι αν και η εκκλησία δεν μπορεί να αποδεχθεί τον γάμο μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου, είναι δυνατόν αυτή να υποστηρίξει τους νόμους για σύμφωνα συμβίωσης που στοχεύουν στο να δοθούν σε ομοφυλόφιλους συντρόφους ίσα δικαιώματα σε ζητήματα όπως η σύνταξη, η υγειονομική περίθαλψη και τα κληρονομικά. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πάπας Φραγκίσκος έχει φανεί “ανοιχτός” και ανεκτικός με την ομοφυλοφιλία. Τον Ιούλιο του 2013, σε ερώτηση δημοσιογράφου για την ύπαρξη “gay lobby” στο Βατικανό, είχε απαντήσει “ποιος είμαι εγώ για να κρίνω;”. Με τη νέα του τοποθέτηση ξεκαθαρίζει πως δεν πιστεύει ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι επιλογή, αλλά σεξουαλικός προσανατολισμός που καθορίζει ο Θεός» (Πηγή: https://www.athensvoice. gr/world/743452-papas-fragkiskos-na-stirizete-ta-paidia-sas-kai-einai-gkei). Ναι, δυστυχώς, τόσο ο ίδιος, όσο και μια πληθώρα εκκλησιαστικών παραγόντων των χριστιανικών ομολογιών, προσπαθούν να απενοχοποιήσουν το θανάσιμο αυτό πάθος και να ρίξουν την ευθύνη στο Θεό!
Ένα άλλο παλαιότερο σχετικό δημοσίευμα στην «Εφημερίδα των Συντακτών», (23.10.2020), με τίτλο: «Ο Πάπας, οι ομοφυλόφιλοι και το μοναδικό του θάρρος», με συντάκτη τον δημοσιογράφο κ. Θεόδωρο Ανδρεάδη – Συγγελάκη, αποκαλύπτει παρόμοιες δηλώσεις του «Πάπα», που έχουν σχέση ειδικότερα με τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Ο αρθρογράφος αναφέρει ότι ο «Πάπας» Φραγκίσκος πήρε «σαφή θέση ότι οι σχέσεις συμβίωσης μεταξύ πολιτών του ίδιου φύλου πρέπει να αναγνωρίζονται από τον νόμο, για να παρέχεται μια ουσιαστική ασπίδα προστασίας και δικαιωμάτων». Η παρέμβαση αυτή είναι «μήνυμα προς τους καθολικούς κληρικούς, αλλά και προς τα ομοφοβικά παραληρήματα της Ρωσικής και της Ελληνικής Εκκλησίας»!
Εκείνο που ενδιαφέρει τον «Πάπα» δεν είναι εάν και κατά πόσον «οι σχέσεις συμβίωσης μεταξύ πολιτών του ίδιου φύλου» είναι σύμφωνες με το θέλημα του Θεού και το Νόμο του Ευαγγελίου, αλλά εάν και κατά πόσον προστατεύονται τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων από τον νόμο. Ο κ. Φραγκίσκος αναδεικνύεται ο πλέον διαπρύσιος κήρυκας του δαιμονικού δικαιωματισμού, Συμπορεύεται πλήρως με τον σύγχρονο αποστατημένο άνθρωπο, ο οποίος απαιτεί να διαπράττει την αμαρτία εν ονόματι των «ατομικών δικαιωμάτων» του, τα οποία «θεοποίησε» ο άθεος Ευρωπαϊκός Ουμανισμός. Απαιτεί την ικανοποίηση των παθών του στο όνομα της ελευθερίας, αδιαφορώντας, αν έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το Νόμο του Ευαγγελίου. Για τον «Πάπα», προφανώς, η ομοφυλοφιλική σχέση δεν είναι αμάρτημα και μάλιστα ένα από τα φοβερότερα, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, αλλά δικαίωμα, που πρέπει να κατοχυρωθεί πάσει θυσία. Ο θεόπνευστος λόγος του αποστόλου Παύλου «μη πλανάσθε ούτε πόρνοι, ….ούτε αρσενοκοίται, [=ομοφυλόφιλοι],…..βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσιν», (Α΄ Κορ.6,9), είναι άνευ σημασίας γι’ αυτόν. Συντάσσεται απροκάλυπτα με την αντίχριστη «νέα ηθική» της Νέας Εποχής, η οποία απορρίπτει την Ορθόδοξη χριστιανική ηθική.
Στο ίδιο παρά πάνω δημοσίευμα αναφέρεται: «Ο πάπας Φραγκίσκος πήρε ξεκάθαρη θέση και συγχρόνως, έθεσε μια σειρά θεμάτων κύριας σημασίας. Με τις απαντήσεις που έδωσε στον δημιουργό του ντοκιμαντέρ ‘Francesco’, το οποίο παρουσιάστηκε στη ‘Γιορτή του Σινεμά’ της Ρώμης, ο ποντίφικας κατέστησε σαφές …ότι ‘είμαστε όλοι παιδιά του Θεού’ και ότι ‘κανείς δεν πρέπει να νιώθει ότι βρίσκεται στο περιθώριο’ λόγω της σεξουαλικής του ταυτότητας»! Θέλει να αγνοεί το γεγονός, ότι αληθινά παιδιά του Θεού γίνονται μόνον όσοι μετανοούν και πιστεύουν στο Χριστό σύμφωνα με τον θεόπνευστο λόγο της Γραφής: «όσοι δε έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι, τοις πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού», (Ιω.1,12). Η παραβολή του ασώτου μας διδάσκει ξεκάθαρα, πως ο αμαρτωλός άνθρωπος, για να γίνει όντως παιδί του Θεού, πρέπει να μετανοήσει, να αποκηρύξει την αμαρτωλή ζωή, να ζητήσει το έλεος του Θεού, να αγωνιστεί κατά των παθών του, (και εν προκειμένω κατά του πάθους της ομοφυλοφιλίας), και συνεργούσης της Χάριτος, να ελευθερωθεί από το θανάσιμο πάθος. Η Εκκλησία δεν καταδικάζει τον αμαρτωλό, αλλά το πάθος. Δεν νομιμοποιεί την αμαρτία, αλλά την εξαλείφει. Τον αμαρτωλό όχι μόνο δεν τον περιφρονεί «στο περιθώριο» της εκκλησιαστικής ζωής, αλλά επειδή τον αγαπά, καταδεικνύει το πάθος του και προσπαθεί ως φιλόστοργη μητέρα να το θεραπεύσει, σώζοντάς τον από τον πνευματικό θάνατο του πάθους του. Με την νομιμοποίηση των ομοφυλοφιλικών σχέσεων όχι μόνο δεν θεραπεύεται το πάθος, αλλά εδραιώνεται ακόμη περισσότερο και οδηγεί τον άνθρωπο σε σχάση με τον δημιουργό του.
Η «σεξουαλική επιλογή» των ανθρώπων αυτών δεν είναι αναλλοίωτη και αμετακίνητη, όπως είναι, για παράδειγμα, η ταυτότητα του φύλου. Έγκυρες επιστημονικές μελέτες διαφόρων ψυχιάτρων και επιστημόνων δηλώνουν ξεκάθαρα σε ψυχιατρικά εγχειρίδιά τους, ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι κάτι το έμφυτο, ή έστω κληρονομικό, (δεν υπάρχει δηλαδή ειδικό γονίδιο ομοφυλοφιλίας), αλλά ότι είναι μια επίκτητη σεξουαλική επιλογή, με την έννοια ότι αποκτάται κατά την διάρκεια της ζωής, και δεν προέρχεται από φυσική, ή και γενετική προδιάθεση. Επομένως το συγκεκριμένο πάθος είναι θεραπεύσιμο μέσα στο πνευματικό νοσοκομείο της Εκκλησίας.
Στο ίδιο νεοεποχίτικο πλαίσιο εντάσσονται και όσα είπε παρά κάτω ο ρωμαίος Ποντίφηκας: «Ο κ. Φραγκίσκος θεωρεί ότι τα σύμφωνα συμβίωσης, (ή όπως θέλει η κάθε χώρα να τα ονομάζει), είναι απόλυτα αναγκαία και πρέπει να γίνουν κτήμα όλων των κρατών, όχι μόνον της Ευρώπης και λίγων άλλων περιοχών του πλανήτη. Παράλληλα, δείχνει εμπράκτως ότι η Εκκλησία πρέπει να δέχεται χωρίς επιφυλάξεις τους ομοφυλόφιλους πιστούς, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που έχουν υιοθετήσει, ή αποκτήσει παιδιά με παρένθετη μητέρα»! Με τις παραπάνω δηλώσεις του όχι μόνο διαγράφει με μια μονοκονδυλιά τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, αλλά επί πλέον προτρέπει τις κυβερνήσεις των κρατών να κατοχυρώσουν με νόμους το φρικτό αυτό αμάρτημα. Μ’ άλλα λόγια προτρέπει να γίνεται νόμος του Κράτους ένας αντίχριστος νόμος, που στρέφεται εναντίον του αιώνιου και ακατάλυτου Νόμου του Θεού και του Ευαγγελίου. Η σεξουαλική αυτή επιλογή, που ανατρέπει εκ θεμελίων την οντολογία της ανθρωπίνης φύσεως, να γίνεται έννομο αγαθό!
Πριν από λίγο καιρό φάνηκε από επίσημες φωτογραφίες να φοράει ο ίδιος έναν επιστήθιο σταυρό με τα χρώματα του διεθνούς κινήματος των ομοφυλοφίλων (ΛΟΑΤΚΙ). Δείτε την είδηση: «Ποικίλα σχόλια έχει προκαλέσει η εμφάνιση του Πάπα με επιστήθιο Σταυρό, ο οποίος είναι πολύχρωμος. Ήδη σε ιστολόγια γράφεται ως απορία: “Εγκρίνει ο Πάπας μία “Εκκλησία Ουράνιο Τόξο”; Πως θα το ερμηνεύσει ο κόσμος αυτόν τον συμβολισμό;”. Οι υπαινιγμοί αφορούν το κίνημα ΛΟΑΤ, που χρησιμοποιεί τα ίδια χρώματα ως έμβλημά του. Η επίσημη εξήγηση είναι ότι αυτός ο Σταυρός αποτελεί το σήμα κατατεθέν της ημέρας για την νεολαία, που ετοιμάζεται για το 2019 και ο Πάπας το φόρεσε στο πλαίσιο της Συνόδου των νέων, που διεξάγεται αυτές της ημέρες στο Βατικανό» (Ιστ. https://orthodoxostypos.gr /%CE%BF-%CF%80%CE% AC%CF%80%CE%B1). Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι ο κ. Φραγκίσκος φόρεσε «τυχαία» και από «λάθος» τον βεβηλωμένο σταυρό με τα χρωματιστά σύμβολα του σοδομισμού. Διότι περί αυτόν υπάρχει ένα από τα πιο οργανωμένα επιτελεία συμβούλων του κόσμου, για να τον συμβουλεύουν, ώστε να φαίνεται δημόσια άψογος. Φρονούμε ότι ήταν μια συνειδητή επιλογή του ιησουίτη «Πάπα», για να φανεί αρεστός στο διεθνές κίνημα της Νέας Εποχής, το οποίο προωθεί την ομοφυλοφιλία, ως έναν από τους δόλιους τρόπους για τον ηθικό εκμαυλισμό της κοινωνίας και δι’ αυτής για την ποδηγέτησή της. Για να δείξει ο ίδιος «μοντέρνο προσωπείο», για να καταστεί ο μελλοντικός παγκόσμιος πνευματικός ηγέτης!
Υπάρχει και ένα άλλο δημοσίευμα που επιβεβαιώνει, αν όχι την στήριξη, τουλάχιστον την ανοχή του κ. Φραγκίσκου προς την ομοφυλοφιλία. «Ένα γκέι ζευγάρι από την Πολωνία ταξίδεψε μέχρι το Βατικανό για να ξετυλίξει μια τεράστια σημαία υπερηφάνειας που έγραφε τη λέξη “βοήθεια” μπροστά από τον Πάπα Φραγκίσκο, για να ζητήσει βοήθεια.…Το γκέι ζευγάρι από την Πολωνία ταξίδεψε στο Βατικανό για να κυματίσει μια τεράστια σημαία Υπερηφάνειας, με μια λέξη, που απευθύνεται στον Πάπα Φραγκίσκο, γραμμένο πάνω της: “Βοήθεια”…. Ο ίδιος ο Πάπας Φραγκίσκος φοράει σταυρό ουράνιου τόξου και λέει: “Δεν έχει σημασία αν είσαι ομοφυλόφιλος, ο Θεός σε αγαπάει όπως είσαι”, τονίζοντας πως ‘Είναι καιρός η Πολωνική Εκκλησία να διδάξει το ίδιο’…Το ζευγάρι επέστρεψε στην πλατεία του Αγίου Πέτρου αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της εβδομάδας με τη σημαία του και έμειναν “έκπληκτοι” με τον αριθμό των Καθολικών που τους πλησίασαν με “λόγια υποστήριξης” ενώ ήταν στο Βατικανό» (Ιστολόγιο: https://avmag>. gr/128114 /gkei-zeygari-apo-tin-polonia-taxideyei-sto-vatikano-gia-na-zitisei-voitheia/). Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι ο κ. Φραγκίσκος δεν ενοχλήθηκε από την ανάρτηση της υπερμεγέθους σημαίας του σοδομισμού στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, όπως επίσης δεν ενοχλήθηκαν και οι πιστοί του Βατικανού, οι οποίοι εκδήλωσαν την στήριξή τους στην διαμαρτυρία των Πολωνών σοδομιστών στην αυλή της «Αγίας Έδρας». Πράγμα που σημαίνει ότι η διαφθορά έχει «μεταγγισθεί» και στους πιστούς του Βατικανού.
Δεν θα επεκταθούμε περισσότερο, διότι είναι αυταπόδεικτη, αν όχι η αποδοχή, τουλάχιστον η ανοχή του Παπισμού στο θανάσιμο αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας, το οποίο ο ιερός Χρυσόστομος αποκαλεί «κολοφώνα των κακών». Είναι και αυτό ένα δείγμα ότι ο Παπισμός, εξ’ αιτίας των δεκάδων αιρετικών του κακοδοξιών παρεξέκκλινε και στην ηθική κατάπτωση, διότι έχει απολέσει την Θεία Χάρη, η οποία συγκρατεί τον άνθρωπο από θανάσιμες αμαρτίες. Με την στάση του αυτή και για την ομοφυλοφιλία αποδεικνύει ότι δεν είναι Εκκλησία και μακάρι να το είχαν αντιληφθεί όσοι από την μεριά της Ορθοδοξίας έχουν αντίθετη άποψη και πασχίζουν να ενώσουν την αγία Εκκλησία του Χριστού με αυτόν τον διεφθαρμένο κοσμικό οργανισμό!
