Αγρίνιο-Μεσολόγγι και η μάχη χαρακωμάτων για τη Μητρόπολη

Εννοείται πως διεξάγεται ένας ψυχρός πόλεμος μεταξύ Αγρινίου και Μεσολογγίου για το θέμα της καινούριας Μητρόπολης που θα προκύψει από τη διχοτόμηση της “Αιτωλίας και Ακαρνανίας”. 

Καί μάλλον πρόκειται γιά έναν χαμηλής τάσης πόλεμο για να είμαστε ακριβείς.

Το ενδιαφέρον είναι ο υπέρ πάντων αγώνας που δίνει το Μεσολόγγι παρότι από την διάσπαση αυτή θα προκύψει μια Μητρόπολη που θα λέγεται “Μεσολογγίου”! Δεν τους νοιάζει δηλαδή τους αρνητές να έχει η Μητρόπολή τους αυτό το όνομα, αρκεί να μην έχει το Αγρίνιο Μητρόπολη με το όνομά του! 

Θα μπορούσε κανείς να το πει και εμμονή…

Η διαφορά έγκειται στα όπλα των δύο στρατοπέδων. Στο Αγρίνιο οι φορείς, τα σωματεία, η κοινωνία για άλλη μια φορά δεν ασχολείται. Το έχει αφήσει στον δήμαρχο που καλεί τους βουλευτές να μην ανατρέψουν την ειλημμένη απόφαση της Ιεραρχίας. Η οποία όμως έχει αφήσει τους κυβερνητικούς να διαρρέουν πως η Μητρόπολη δεν θα σπάσει μόνο αν υπάρξουν “λαϊκές αντιδράσεις”.

Στο Μεσολόγγι λοιπόν οργανώνουν την εικόνα αυτών των “λαϊκών αντιδράσεων”. Πως; Με τον πατροπαράδοτο τρόπο που έχει διδάξει κυρίως ο συνδικαλισμός. Με κάμποσα υπαρκτά και δραστήρια σωματεία και οργανώσεις μαζί με άλλα που είναι των… ολίγων ατόμων φτιάχνουν έναν πυρήνα 30-40 “συλλογικοτήτων” που βομβαρδίζουν τους βουλευτές και τους κρατικούς… διαδρόμους με παράπονα και διαμαρτυρίες, μαζί με το βλέμμα στις επερχόμενες εκλογές, ασφαλώς!

Στο Αγρίνιο; Τίποτε. Καμιά κοινωνική πρωτοβουλία αφού η πόλη δεν “συλλογικοποιείται” ποτέ σε ένα τοπικό αίτημα. Θα μου πεις, μια Μητρόπολη με έδρα το Αγρίνιο είναι τοπικό αίτημα, με τις ιδέες που έχουν τον πρώτο λόγο στην πόλη, τα “κινήματα” και τις πολιτικές θεωρίες που κυριαρχούν και όσους μονίμως κρύβονται; Δύσκολο.

Άσε που υπάρχει και μια περίεργη αδράνεια και από τους πολυδαίδαλους εκκλησιαστικούς κύκλους με την τεράστια τοπική επιρροή. Κάτι δεν τους πάει καλά;

*Οι παραπάνω απόψεις συνεργατών του agriniopress, δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι και απόψεις του ιστολογίου μας.