Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ
Προτού προβούμε σε νέες αποκαλύψεις, κρίνουμε σκόπιμο να αναρτήσουμε ένα άρθρο του μακαριστού Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρού Θεοφίλου περί της Αλήθειας.
«Όποιος αγαπάει την αλήθεια, αυτός πρέπει να έχει το άλογό του πάντα σελλωμένο. Όποιος την σκέπτεται, πρέπει να έχει το πόδι του στον αναβολέα. Όποιος την λέει, πρέπει να έχει φτερά στα πόδια του. Για να μπορεί να φεύγει.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΑΘΟ η Αλήθεια. Όποιος την κατέχει, κρατάει στα χέρια του, στα φυλάκιά του, θησαυρό. Δύναμη στην καρδιά του και σοφία μεγάλη και αληθινή. Όταν την έχει πάντα στη σκέψη του και στη ζωή του, ξεχωρίζει από τους πολλούς. Όταν μπορεί σε κάθε κρίσιμη στιγμή, τότε που πρέπει, να την λέει, να είναι έτοιμος και να ξέρει ότι μπορεί ν' αποκτήσει κι εχθρούς, αυτούς που τους αφορά και δεν τους συμφέρει, δεν τους ευχαριστεί, δεν τους κολακεύει. Η αλήθεια έχει πολλές όψεις. Είναι πολλών ειδών, όπως είναι και σε πολλές εκφάνσεις της ζωής μας. Όπου περπατάς, όπου παρατηρείς, υπάρχει το ένα από τα δύο. Ψέμα ή αλήθεια. Στον τρόπο της ζωής και της συμπεριφοράς, στο πιστεύω μας, στις ιδεολογίες μας και στο περπάτημά μας ακόμα. Μεγάλο πράγμα να κατέχεις την αλήθεια κι ακόμα μεγαλύτερο να μπορείς και να ξέρεις τότε που πρέπει να την πεις.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙΣ όλη σου την ζωή για να βρεις την αλήθεια κι όταν την βρίσκεις, να μην μπορείς να την πεις, για δύο λόγους. Μια γιατί δεν έχεις την δύναμη, τον ηρωισμό, την τέχνη να την πεις και μια, η κυριότερη, γιατί δεν την αντέχει ο «ακροατής» σου να την ακούει, να την καταλαβαίνει και δεν μπορεί να την αποδέχεται. Πόσες φορές αλήθειες δεν λέγονται ή λεγόμενες σκανδαλίζουνε; Γιατί ακριβώς είναι αλήθειες. Και διότι αποτελούν δίκοπο μαχαίρι. Γιατί προϋποθέτουν «κότσια» για να την πεις, αλλά και για να την ακούσεις. Και δυσκολότερο να την ακολουθήσεις. Αν πρόκειται γι' αληθινό πιστεύω, να την ακολουθήσεις. Κι αν βρίσκεσαι στο ψέμα, να το ανακαλύψεις, να το παραδεχτείς και ν' αλλάξεις πορεία, τακτική. Τότε χρειάζεσαι και ηρωισμό. Πολλοί δεν την αλλάζουν την γνώμη τους, την πορεία τους, την τακτική τους για να μην φανούν στα μάτια κάποιων πως βαδίζανε μέχρι τότε στραβά, λαθεμένα. Αυτοί είναι και τραγικοί, όπως είναι άξιοι θαυμασμού όσοι έχουν την δύναμη και να γυρίσουν πίσω και να γκρεμίσουν αυτό που κτίσανε λαθεμένα.
ΛΕΝΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΚΑΝΤΙ, τον περίφημο μεγάλο σοφό Ινδό, πνευματικό αρχηγό του ινδικού λαού κατά τον αγώνα της ανεξαρτησίας του (1869-1946) πως είχε κάποτε συναντηθεί στο Παρίσι με τον άλλο μεγάλο Γάλλο σοφό Ρωμέν Ρολάν και συζητούσαν για την αλήθεια. Ψάχνανε και οι δύο για να βρούνε κάποια αλήθεια. Είχαν ξανασυναντηθεί πριν από πολλά χρόνια στην Ινδία και τους είχε απασχολήσει το ίδιο θέμα, αντικείμενο. «Ποια είναι η αλήθεια για την ζωή». Στη δεύτερη συνάντησή τους ρώτησε ο δεύτερος τον πρώτο: «Τι έγινε αδελφέ; Την βρήκες την αλήθεια;» κι ο πρώτος, Γκάντι, απάντησε: «Την βρήκα αδελφέ, συνάντησα όμως μεγαλύτερο πρόβλημα. Πώς να την πω». Πολλοί πνευματικοί ηγέτες, ακόμα και πολιτικοί, δεν μπορούνε να πούνε την αλήθεια για πολλά πράγματα. Γιατί δεν πρέπει ή γιατί δεν την αντέχουνε πολλοί. Ακόμα και για κάποια σκοπιμότητα. Σκοπιμότητες, βέβαια, υπάρχουν αγαθές και πονηρές. Αυτό είναι άλλο θέμα. Η αλήθεια είναι και πάρα πολύ λεπτό θέμα όσο και σπουδαίο. Πολλοί την παρασιωπούν και κάποτε την διαστρέφουν. Κάποιοι κάποτε λένε την μισή, και κατά τρόπο που να μην στενοχωρήσουν κάποιους. Κι άλλοτε πάλι την «κακοποιούν».
ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ με τον ίδιο μεγάλο Ινδό φιλόσοφο Γκάντι σχετικό με την αλήθεια, την οποία πολλοί παρασιωπούν για να μην δυσαρεστούν τους ανθρώπους. Αναφέρεται λοιπόν για τον μεγάλο αυτό ακέραιο άνδρα, που υπηρετούσε πάντα με όποιον τρόπο μπορούσε την αλήθεια, πως είχε επισκεφθεί κάποτε το επίσημο νεκροταφείο της πρωτεύουσας και είχε σταθεί μπροστά στον τάφο του αυτοκράτορα και διάβασε το επίγραμμά του: «Κυβέρνησα 37 ολόκληρα χρόνια. Κανένα ποτέ δεν επίκρανα, κανένα δεν στενοχώρησα, δεν επήγα αντίθετα σε κανένα». Ο σοφός ζήτησε ένα κάρβουνο κι έγραψε κάτω από το επίγραμμά του: «ούτος υπήρξε μέγας ασυνείδητος». Με την έννοια πως ένας σωστός πολιτικός ηγέτης, δεν είναι ασυνείδητος. Με την έννοια πως ένας σωστός πολιτικός ηγέτης, δεν είναι δυνατό να είναι σ' όλους ανεξαιρέτως και πάντοτε ευχάριστος και αγαπητός, κι από τους φαύλους ακόμα. Γιατί αυτοί δεν θέλουν πολλές φορές την αλήθεια, τότε που δεν τους συμφέρει, τότε που δεν είναι γι' αυτούς ευχάριστη. Για να μην στενοχωρεί κανείς κανένα, τότε που κατέχει κάποια ηγετική θέση, θα πρέπει να μην υπηρετεί σωστά και πάντα την αλήθεια.
ΧΑΡΑ Σ' ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ που κατέχει την αλήθεια, σ' αυτόν που έχει την δύναμη, να την λέει και περισσότερο σ' εκείνο τον άνθρωπο που μπορεί και ξέρει και την ζει. Και είναι επαινετοί οι άνθρωποι αυτοί, διότι κάποτε θα χρειαστεί να γευθούν και πικρίες και καρπούς δυσάρεστων συνεπειών. Για να κατέχεις την αλήθεια, είσαι προνομιούχος. Για να μπορείς πάντα να την φωνάζεις, χρειάζεται κάποτε και παλικαριά».
 |
| Ο μακαριστός Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρός Θεόφιλος |
ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΑΘΟ η Αλήθεια. Όποιος την κατέχει, κρατάει στα χέρια του, στα φυλάκιά του, θησαυρό. Δύναμη στην καρδιά του και σοφία μεγάλη και αληθινή. Όταν την έχει πάντα στη σκέψη του και στη ζωή του, ξεχωρίζει από τους πολλούς. Όταν μπορεί σε κάθε κρίσιμη στιγμή, τότε που πρέπει, να την λέει, να είναι έτοιμος και να ξέρει ότι μπορεί ν' αποκτήσει κι εχθρούς, αυτούς που τους αφορά και δεν τους συμφέρει, δεν τους ευχαριστεί, δεν τους κολακεύει. Η αλήθεια έχει πολλές όψεις. Είναι πολλών ειδών, όπως είναι και σε πολλές εκφάνσεις της ζωής μας. Όπου περπατάς, όπου παρατηρείς, υπάρχει το ένα από τα δύο. Ψέμα ή αλήθεια. Στον τρόπο της ζωής και της συμπεριφοράς, στο πιστεύω μας, στις ιδεολογίες μας και στο περπάτημά μας ακόμα. Μεγάλο πράγμα να κατέχεις την αλήθεια κι ακόμα μεγαλύτερο να μπορείς και να ξέρεις τότε που πρέπει να την πεις.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙΣ όλη σου την ζωή για να βρεις την αλήθεια κι όταν την βρίσκεις, να μην μπορείς να την πεις, για δύο λόγους. Μια γιατί δεν έχεις την δύναμη, τον ηρωισμό, την τέχνη να την πεις και μια, η κυριότερη, γιατί δεν την αντέχει ο «ακροατής» σου να την ακούει, να την καταλαβαίνει και δεν μπορεί να την αποδέχεται. Πόσες φορές αλήθειες δεν λέγονται ή λεγόμενες σκανδαλίζουνε; Γιατί ακριβώς είναι αλήθειες. Και διότι αποτελούν δίκοπο μαχαίρι. Γιατί προϋποθέτουν «κότσια» για να την πεις, αλλά και για να την ακούσεις. Και δυσκολότερο να την ακολουθήσεις. Αν πρόκειται γι' αληθινό πιστεύω, να την ακολουθήσεις. Κι αν βρίσκεσαι στο ψέμα, να το ανακαλύψεις, να το παραδεχτείς και ν' αλλάξεις πορεία, τακτική. Τότε χρειάζεσαι και ηρωισμό. Πολλοί δεν την αλλάζουν την γνώμη τους, την πορεία τους, την τακτική τους για να μην φανούν στα μάτια κάποιων πως βαδίζανε μέχρι τότε στραβά, λαθεμένα. Αυτοί είναι και τραγικοί, όπως είναι άξιοι θαυμασμού όσοι έχουν την δύναμη και να γυρίσουν πίσω και να γκρεμίσουν αυτό που κτίσανε λαθεμένα.
ΛΕΝΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΚΑΝΤΙ, τον περίφημο μεγάλο σοφό Ινδό, πνευματικό αρχηγό του ινδικού λαού κατά τον αγώνα της ανεξαρτησίας του (1869-1946) πως είχε κάποτε συναντηθεί στο Παρίσι με τον άλλο μεγάλο Γάλλο σοφό Ρωμέν Ρολάν και συζητούσαν για την αλήθεια. Ψάχνανε και οι δύο για να βρούνε κάποια αλήθεια. Είχαν ξανασυναντηθεί πριν από πολλά χρόνια στην Ινδία και τους είχε απασχολήσει το ίδιο θέμα, αντικείμενο. «Ποια είναι η αλήθεια για την ζωή». Στη δεύτερη συνάντησή τους ρώτησε ο δεύτερος τον πρώτο: «Τι έγινε αδελφέ; Την βρήκες την αλήθεια;» κι ο πρώτος, Γκάντι, απάντησε: «Την βρήκα αδελφέ, συνάντησα όμως μεγαλύτερο πρόβλημα. Πώς να την πω». Πολλοί πνευματικοί ηγέτες, ακόμα και πολιτικοί, δεν μπορούνε να πούνε την αλήθεια για πολλά πράγματα. Γιατί δεν πρέπει ή γιατί δεν την αντέχουνε πολλοί. Ακόμα και για κάποια σκοπιμότητα. Σκοπιμότητες, βέβαια, υπάρχουν αγαθές και πονηρές. Αυτό είναι άλλο θέμα. Η αλήθεια είναι και πάρα πολύ λεπτό θέμα όσο και σπουδαίο. Πολλοί την παρασιωπούν και κάποτε την διαστρέφουν. Κάποιοι κάποτε λένε την μισή, και κατά τρόπο που να μην στενοχωρήσουν κάποιους. Κι άλλοτε πάλι την «κακοποιούν».
ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ με τον ίδιο μεγάλο Ινδό φιλόσοφο Γκάντι σχετικό με την αλήθεια, την οποία πολλοί παρασιωπούν για να μην δυσαρεστούν τους ανθρώπους. Αναφέρεται λοιπόν για τον μεγάλο αυτό ακέραιο άνδρα, που υπηρετούσε πάντα με όποιον τρόπο μπορούσε την αλήθεια, πως είχε επισκεφθεί κάποτε το επίσημο νεκροταφείο της πρωτεύουσας και είχε σταθεί μπροστά στον τάφο του αυτοκράτορα και διάβασε το επίγραμμά του: «Κυβέρνησα 37 ολόκληρα χρόνια. Κανένα ποτέ δεν επίκρανα, κανένα δεν στενοχώρησα, δεν επήγα αντίθετα σε κανένα». Ο σοφός ζήτησε ένα κάρβουνο κι έγραψε κάτω από το επίγραμμά του: «ούτος υπήρξε μέγας ασυνείδητος». Με την έννοια πως ένας σωστός πολιτικός ηγέτης, δεν είναι ασυνείδητος. Με την έννοια πως ένας σωστός πολιτικός ηγέτης, δεν είναι δυνατό να είναι σ' όλους ανεξαιρέτως και πάντοτε ευχάριστος και αγαπητός, κι από τους φαύλους ακόμα. Γιατί αυτοί δεν θέλουν πολλές φορές την αλήθεια, τότε που δεν τους συμφέρει, τότε που δεν είναι γι' αυτούς ευχάριστη. Για να μην στενοχωρεί κανείς κανένα, τότε που κατέχει κάποια ηγετική θέση, θα πρέπει να μην υπηρετεί σωστά και πάντα την αλήθεια.
ΧΑΡΑ Σ' ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ που κατέχει την αλήθεια, σ' αυτόν που έχει την δύναμη, να την λέει και περισσότερο σ' εκείνο τον άνθρωπο που μπορεί και ξέρει και την ζει. Και είναι επαινετοί οι άνθρωποι αυτοί, διότι κάποτε θα χρειαστεί να γευθούν και πικρίες και καρπούς δυσάρεστων συνεπειών. Για να κατέχεις την αλήθεια, είσαι προνομιούχος. Για να μπορείς πάντα να την φωνάζεις, χρειάζεται κάποτε και παλικαριά».
