Ελευθερη Ωρα: Τοπος ντροπης και θυσιας τα Ιεροσολυμα. Η αλλη διασταση της περιπτωσης του Πατριαρχη Ειρηναιου
Το Πατριαρχειο Ιεροσολυμων και η Αγιοταφιτικη Αδελφοτητα αποτελουν σημαντικο παραγοντα οικονομικου ενδιαφεροντος για τις περιοχες οπου εκτεινεται η εκκλησιαστικη και ιδιοκτησιακη τους περιφερεια (Ισραηλ, Ιορδανια).
Και οι δυο αυτοι θεσμοι επηρεαζουν, οχι μονον θρησκευτικα, αλλα και πολιτικα (με την ευρεια εννοια του ορου) σημαντικο τμημα του αυτοχθονος πληθυσμου.
Και οι δυο αυτοι θεσμοι, διαχεονται στο συνολο του Ελληνικου πληρωματος του Ορθοδοξου πληθυσμου και γι' αυτο αποτελουν σημειο συναντησης και διαπλοκης φιλοδοξιων και συμφεροντων ομαδων και ατομων κυριως του Ελλαδικου χωρου, απ' οπου ΔΕΝ λειπουν και τα αμιγως πολιτικα συμφεροντα, ανεξαρτητα αν <<επενδυονται>> με εθνικο μανδυα πραγματικο η' πλασματικο.
Και οι δυο αυτοι θεσμοι υπαρχουν και δραστηριοποιουνται στον πιο ευαισθητο, σημερα, γεωπολιτικο χωρο και, μοιραια, αποτελουν μερος του Παλαιστινιακου προβληματος και επιθυμητη <<βορα>> στις ορεξεις ντοπιων και εξωτερικων πολιτικων, στα πλαισια της, συνηθως βιαιης, διελκυστινδας των αντιπαλων δυναμεων και συμφεροντων, που γινονται σφοδρες και αιχμηρες αναλογα με τη συγκυρια και την αμεσοτητα των επιδιωκομενων αποτελεσματων απο τις συγκρουσεις.
Σ' αυτο το συγκεκριμενο πλαισιο και οριοθετησης της υπαρξης, οργανωσης και λειτουργιας του Πατριαρχειου Ιεροσολυμων και της Αγιοταφιτικης Αδελφοτητας πρεπει να εξετασθει η περιπτωση του Πατριαρχη Ειρηναιου και των γεγονοτων που μεσολαβησαν και ταλανιζουν ακομη τα Ιεροσολυμα και την Ελλαδα.
Η επιλογη και, εν συνεχεια, εκλογη του Ειρηναιου στον Πατριαρχικο Θρονο των Ιεροσολυμων υπηρξε, κατα πως δειχνουν τα πραγματα, η συγκυριακη συμπτωση των θεσεων και πολιτικων στα Ιεροσολυμα και την Αθηνα, τις οποιες εκληθη να υπηρετησει ο Ειρηναιος, ξενος και αμετοχος, οπως φαινεται, των παρασκηνιων και της ιντριγκας, που οδηγησε στην εκλογη του.
Η προσεκτικη και παντοτε καχυποπτη αναγνωση ολων των κειμενων που εχουν κυκλοφορησει δειχνει οτι ΚΑΝΕΙΣ, και του Ειρηναιου συμπεριλαμβανομενου, δεν θελησε, μεχρι τωρα, να αποκαλυψει την <<πισω>> πλευρα των γεγονοτων, που ειναι και η γενεσιουργος αιτια τους.
Αντιθετα, μαλιστα, η εμμονη του Ειρηναιου στην σταση ζωης που εθελοντικα επελεξε και βιωνει, δεν δικαιολογει, ουτε στο ελαχιστο, οσες κατηγοριες για φιλοδοξιες, ιδιοτελεια κ.λπ. του εχουν καταλογισει οι κατηγοροι του.
Η χρησιμοποιηση, μαλιστα, φαινομενικα ορθων κανονικων και νομικων διαδικασιων για την απομακρυνση του απο τον Πατριαρχικο θρονο, χωρις να εφαρμοσθουν μια σειρα απο διαδικαστικες εγγυησεις, που προβλεπονται τοσο απο το Κανονικο Δικαιο, οσο και απο τον <<κοσμικο> Νομο 27/1958 της Ιορδανιας, που εξακολουθει να διεπει την λειτουργια του Πατριαρχειου Ιεροσολυμων, αποδεικνυουν του λογου το αληθες, οτι δηλαδη τα γενομενα δεν ηταν παρα μονον <<προφασεις εν αμαρτιαις>>.
Οπως παντοτε, φυσικα, το... <<μαρμαρο>>, θα κληθει και παλι να το πληρωσει η ιδια η Ορθοδοξια και οι πιστοι της, καθως βλεπουν και θα συνεχισουν να βλεπουν τη συρρικνωση του κυρους και της πνευματικης της <<εμβελειας>>!
Κι αυτο αποδειχθηκε περιτρανα στην περιπτωση του Πατριαρχειου Ιεροσολυμων, η σοβουσα κριση στο οποιο δεν εχει να κανει με την πιστη και την Εκκλησια, αλλα με τον συγχρωτισμο των λειτουργων τους στην αγελη των <<κοσμικων>> εξουσιων και ανομιων.
Ειναι ευκαιρια να θυμισουμε και να θυμηθουμε ενα προσφατο πολιτικο γεγονος που, δεδομενα, σημαδεψε το Πατριαρχειο και, ασφαλως, ειναι μια απο τις βασικες αιτιες της κρισης που εξακολουθει να το ταλανιζει.
Οταν η Κυβερνηση Μητσοτακη αποφασισε να συναψει διπλωματικες σχεσεις με το Ισραηλ, αναγνωριζοντας το επισημως, για πρωτη φορα, τοσο ο ιδιος ο τοτε Πρωθυπουργος Κ. Μητσοτακης, οσο και ο τοτε Υπουργος Εξωτερικων Αντ. Σαμαρας ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΕΛΕΙΨΑΝ να διεκδικησουν και να απαιτησουν απο το Ισραηλ, ως ανταλλαγμα της αναγνωρισης του, την παροχη των αναγκαιων και αυτονοητων εγγυησεων (με πρωτοκολλο η' συμβαση) της αυτονομιας, αυτοτελειας και κανονικοτητας του Πατριαρχειου και της Αγιοταφιτικης Αδελφοτητας, ως θεσμων της Ορθοδοξιας και της Ιστοριας.
Το χειροτερο απ' αυτο, ειναι οτι ο πολιτικος κοσμος, η Ελλαδικη Εκκλησια, η Ορθοδοξη διανοηση και το ιδιο το Πατριαρχειο και η Αγιοταφιτικη Αδελφοτητα, ουτε προνοησαν, ουτε αντεδρασαν, ουτε καν μιλησαν.
Αυτα, ως αποδειξη της φαυλης εγωπαθειας του νεοελληνα (και ολων μας) να βρισκουμε ευκολα εχθρους και υπονομευτες παντου, παντα και για τα παντα, ως αλλοθι της βλακειας και της ανεπαρκειας μας να προστατευουμε οτι μας ανηκει.
Η περιπτωση, παντως, του Πατριαρχειου Ιεροσολυμων και της Αγιοταφιτικης Αδελφοτητας και ολα οσα εγιναν σχετικα με τον Πατριαρχη Ειρηναιο, θα στεκονται για πολυ ακομα, ως καρφος και κολαφος της συνειδησης μας, ακριβως οπως φυλακισαμε τον Κολοκοτρωνη, δολοφονησαμε τον Δραγουμη, εξορισαμε τον Βενιζελο, εκτελεσαμε τον Μπελογιαννη και <<καταφεραμε>>, μονοι εμεις σ' ολοκληρη την Ευρωπη, ν' αλληλοσφαχτουμε σ' εναν παραλογο Εμφυλιο, που ακομη πληρωνουμε το αιμα του, για να ικανοποιησουμε τις πιο ταπεινες και χυδαιες ιδιοτελειες μας!!!
Σ' ολα αυτα προστεθηκε και ο Πατριαρχης Ειρηναιος, για να μας θυμιζει την.. καταντια μας!!!
ΣΑΛΟΣ
